Read the Bible

¹ En na twee dagen was het Pasen en de dagen der ongezuurde broden. En de Hogepriesters en Schriftgeleerden zochten, hoe zij hem met list grijpen en doden zouden.² Maar zij zeiden: Vooral niet op het feest, opdat er geen oproer kome onder het volk.³ En toen hij te Bethani was in het huis van Simon den melaatse, en aan tafel zat, kwam ene vrouw, die ene albasten fles had met onvervalste en kostelijke narduszalfolie; en zij brak de albasten fles in stukken, en goot ze op zijn hoofd.⁴ Toen waren er sommigen, die misnoegd werden, en zeiden: Waartoe dient toch deze verkwisting?⁵ Men had die zalfolie voor meer dan driehonderd penningen kunnen verkopen, en die den armen gegeven hebben. En zij murmureerden tegen haar.⁶ Maar Jezus zeide: Laat haar met vrede! Wat doet gij haar moeite aan? Zij heeft een goed werk aan mij gedaan.⁷ Armen hebt gij altijd bij u, en als gij wilt, kunt gij hun goeddoen; maar mij hebt gij niet altijd.⁸ Zij heeft gedaan wat zij kon: zij heeft mijn lichaam bij voorbaat gezalfd tot mijne begrafenis.⁹ Voorwaar, ik zeg u: Waar dit evangelie gepredikt wordt in de gehele wereld, daar zal men ook zeggen tot hare gedachtenis hetgeen zij gedaan heeft.¹⁰ En Judas Iskariot, een der twaalve, ging heen tot de Hogepriesters, om hem te verraden.¹¹ Toen zij dat hoorden, werden zij blijde, en beloofden hem geld te geven; en hij zocht, hoe hij hem ter gelegener tijd zou overleveren.

¹² En op den eersten dag der ongezuurde broden, toen men het pascha slachtte, zeiden zijne jongeren tot hem: Waar wilt gij, dat wij heengaan en toebereidselen maken, opdat gij het pascha eet?¹³ En hij zond twee van zijne jongeren, en zeide tot hen: Gaat heen in de stad, en u zal een mens ontmoeten, die ene kruik met water draagt, volgt dien.¹⁴ En waar hij ingaat, zegt daar tot den huiswaard: De Meester laat u zeggen: Waar is de eetzaal, in welke ik het pascha kan eten met mijne jongeren?¹⁵ En hij zal u ene grote opperzaal wijzen, die toebereid en gereed is; bereidt het aldaar voor ons. --¹⁶ En de jongeren gingen uit, en kwamen in de stad, en vonden het, zoals hij hun gezegd had, en bereidden het pascha.¹⁷ En op den avond kwam hij met de twaalve.¹⁸ En toen zij aan tafel zaten en aten, zeide Jezus: Voorwaar, ik zeg u: Een van u, die met mij eet, zal mij verraden.¹⁹ En zij werden treurig, en zeiden de een na den ander tot hem: Ik toch niet? en een ander: Ik toch niet?²⁰ En hij antwoordde en zeide tot hen: Een van de twaalve, die met mij in den schotel doopt.²¹ Des Mensen Zoon gaat wel heen gelijk van hem geschreven staat; maar wee dien mens, door wien des Mensen Zoon verraden wordt! Het ware dien mens beter, dat hij nooit geboren was.²² En toen zij aten, nam Jezus het brood, dankte, en brak het, en gaf het hun, en zeide: Neemt, eet, dit is mijn lichaam.²³ En hij nam den kelk, en dankte, en gaf hun dien; en zij dronken allen daaruit.²⁴ En hij zeide tot hen: Dit is mijn bloed, het bloed des nieuwen verbonds, dat voor velen vergoten wordt.²⁵ Voorwaar, ik zeg u, dat ik voort aan niet drinken zal van het gewas des wijnstoks, tot op dien dag, wanneer ik het nieuw zal drinken in het rijk Gods.²⁶ En toen zij den lofzang gezongen hadden, gingen zij uit naar den Olijfberg.²⁷ En Jezus zeide tot hen: In dezen nacht zult gij u allen aan mij ergeren; want er staat geschreven: "Ik zal den herder slaan, en de schapen zullen zich verstrooien".²⁸ Maar daarna, als ik zal opgestaan zijn, zal ik voor u heen gaan naar Galila.²⁹ Maar Petrus zeide tot hem: Al ware het, dat zij zich allen ergerden, zo zal ik mij toch niet ergeren.³⁰ En Jezus zeide tot hem: Voorwaar, ik zeg u: Heden, in dezen nacht, eer de haan tweemaal gekraaid zal hebben, zult gij mij driemaal verloochenen.³¹ Maar hij zeide nog meer Ja, al ware het, dat ik ook met u sterven moest, ik zou u niet verloochenen. Desgelijks zeiden zij allen.

³² En zij kwamen aan een hof, genaamd Gethsman; en hij zeide tot zijne jongeren: Zit hier neder, totdat ik zal gebeden hebben.³³ En hij nam met zich Petrus, Jakobus en Johannes, en begon te beven en zeer beangst te worden,³⁴ en zeide tot hen: Mijne ziel is bedroefd tot den dood toe; vertoeft hier en waakt.³⁵ En hij ging een weinig verder, viel op de aarde en bad, dat, zo het mogelijk ware, die ure mocht voorbijgaan,³⁶ en zeide: Abba, mijn Vader! u is alles mogelijk. Neem dezen kelk van mij; doch niet wat ik wil, maar wat Gij wilt.³⁷ En hij kwam en vond hen slapende, en zeide tot Petrus: Simon, slaapt gij? Kunt gij niet n uur waken?³⁸ Waakt en bidt, opdat gij niet in verzoeking komt! De geest is gewillig, maar het vlees is zwak.³⁹ En hij ging wederom heen, en bad, sprekende dezelfde woorden.⁴⁰ En hij kwam weder, en vond hen wederom slapende, want hunne ogen waren vol slaap; en zij wisten niet wat zij hem antwoorden zouden.⁴¹ En hij kwam ten derden male, en zeide tot hen: Wilt gij nu slapen en rusten? Het is genoeg; de ure is gekomen. Ziet, des Mensen Zoon wordt overgeleverd in de handen der zondaren.⁴² Staat op, laat ons gaan! Ziet, die mij verraadt is nabij.

⁴³ En terstond, terwijl hij nog sprak, kwam Judas, een der twaalven, en met hem een grote schare met zwaarden en met stokken, gezonden van de Hogepriesters en Schriftgeleerden en Oudsten.⁴⁴ En de verrader had hun een teken gegeven, en gezegd: Dien ik kussen zal, die is het; grijpt dien, en leidt hem wl verzekerd weg.⁴⁵ En toen hij kwam, trad hij terstond tot hem, en zeide tot hem: Rabbi, Rabbi! en kuste hem.⁴⁶ Toen sloegen zij hunne handen aan hem, en grepen hem.⁴⁷ En een dergenen, die daarbij stonden, trok zijn zwaard uit, en sloeg des Hogepriesters knecht en hieuw hem een oor af.⁴⁸ En Jezus antwoordde en zeide tot hen: Gij zijt uitgegaan als tot een moordenaar, met zwaarden en met stokken, om mij te vangen.⁴⁹ Ik ben dagelijks bij u in den tempel geweest en heb geleerd, en gij hebt mij niet gegrepen; maar opdat de Schrift vervuld worde.⁵⁰ En al de jongeren verlieten hem en vloden.⁵¹ En er was een zeker jongeling, die hem volgde, hebbende een lijnwaad om het blote lijf geslagen; en de jongelingen grepen hem.⁵² Maar hij liet het lijnwaad varen, en vlood naakt van hen.

⁵³ En zij leidden Jezus naar den Hogepriester, alwaar al de Hogepriesters en Oudsten en Schriftgeleerden te zamen gekomen waren.⁵⁴ En Petrus volgde hem van verre tot binnen in het hof des Hogepriesters; en hij was daar, en zat bij de dienaren, en warmde zich bij het vuur.⁵⁵ En de Hogepriesters en de gehele Raad zochten getuigenis tegen Jezus, opdat zij hem konden ter dood brengen, en vonden niets;⁵⁶ want velen gaven valse getuigenis tegen hem, maar hunne getuigenissen kwamen niet overeen.⁵⁷ En sommigen stonden op en gaven valse getuigenis tegen hem, zeggende:⁵⁸ Wij hebben hem horen zeggen: Ik zal dezen tempel, die met handen gemaakt is, afbreken, en in drie dagen een anderen opbouwen, die niet met handen gemaakt is.⁵⁹ En ook daarin kwam hunne getuigenis niet overeen.⁶⁰ En de Hogepriester stond op, trad midden onder hen, en vraagde Jezus en zeide: Antwoordt gij niets? Wat getuigen dezen tegen u?⁶¹ Maar hij zweeg stil en antwoordde niets. Toen vraagde de Hogepriester hem wederom en zeide tot hem: zijt gij de Christus, de Zoon des Hooggeloofden?⁶² En Jezus zeide: Ik ben het; en gij zult des Mensen Zoon zien zitten ter rechterhand der kracht, en komen op de wolken des hemels.⁶³ Toen scheurde de Hogepriester zijne klederen, en zeide: Wat hebben wij nog getuigen nodig?⁶⁴ Gij hebt de godslastering gehoord. Wat dunkt u? En zij veroordeelden hem allen als des doods schuldig.⁶⁵ Toen begonnen sommigen hem te bespuwen, en zijn aangezicht te bedekken, en met vuisten te slaan, en tot hem te zeggen: Profeteer ons! En de dienaren sloegen hem in het aangezicht.

⁶⁶ En toen Petrus beneden in het hof was, kwam een van de dienstmaagden des Hogepriesters,⁶⁷ en ziende Petrus zich warmen, zag zij hem aan, en zeide: Gij waart ook bij Jezus van Nazaret.⁶⁸ Maar hij loochende het en zeide: Ik ken hem niet; ook weet ik niet wat gij zegt. En hij ging naar buiten in het voorhof; en de haan kraaide.⁶⁹ En de dienstmaagd zag hem wederom, en begon te zeggen tot degenen, die daarbij stonden: Deze is n van hen.⁷⁰ En hij loochende het wederom. En kort daarna zeiden die daarbij stonden wederom tot Petrus: Voorwaar, gij zijt n van die; want gij zijt een Galiler, en uwe spraak luidt evenzo.⁷¹ Maar hij begon zichzelven te vervloeken, en te zweren: Ik ken dien mens niet, van wien gij spreekt.⁷² En de haan kraaide ten tweede male. Toen gedacht Petrus aan het woord, dat Jezus tot hem gezegd had: Eer de haan tweemaal zal gekraaid hebben, zult gij mij driemaal verloochenen. En hij maakte zich van daar en weende.