Read the Bible

¹ En de gehele menigte stond op en leidde hem voor Pilatus.² En zij begonnen hem te beschuldigen, zeggende: Wij hebben bevonden, dat deze het volk afvallig maakt, en verbiedt den keizer schatting te geven, zeggende, dat hij Christus, de koning is.³ En Pilatus vraagde hem, zeggende: Zijt gij de koning der Joden? Hij antwoordde hem en zeide: Gij zegt het.⁴ En Pilatus zeide tot de Hogepriesters en tot het volk: Ik vind geen schuld in dezen mens.⁵ Maar zij hielden aan, zeggende: Hij heeft het volk oproerig gemaakt, hiermede, dat hij geleerd heeft door geheel Juda, begonnen zijnde van Galila, tot hier toe.⁶ Toen nu Pilatus hoorde van Galila, vraagde hij, of hij uit Galila was,⁷ en toen hij vernam, dat hij onder het gebied van Herodes behoorde, zond hij hem tot Herodes, die ook in die dagen te Jeruzalem was⁸ En toen Herodes Jezus zag, werd hij zeer verblijd; want hij had hem al voorlang gaarne willen zien, omdat hij veel van hem gehoord had, en hoopte, dat hij enig teken van hem zou zien.⁹ En hij vraagde hem menigerlei, doch hij antwoordde hem niets.¹⁰ En de Hogepriesters en Schriftgeleerden stonden en beschuldigden hem heftig.¹¹ En Herodes met zijn hofstoet verachtte en bespotte hem, en trok hem een wit kleed aan, en zond hem weder tot Pilatus.¹² En op dien dag werden Pilatus en Herodes vrienden met elkander; want te voren waren zij in vijandschap met elkander.

¹³ En Pilatus riep de Hogepriesters en de Oversten en het volk te zamen, en zeide tot hen:¹⁴ Gij hebt dezen mens tot mij gebracht als een, die het volk afvallig maakt; en zie, ik heb hem in uwe tegenwoordigheid verhoord, en vindt aan dien mens geen schuld aangaande hetgeen waarvan gij hem beschuldigt;¹⁵ Herodes ook niet; want ik heb u tot hem gezonden, en zie, er is niets door hem misdreven, dat den dood waardig is:¹⁶ ik zal hem dan kastijden en loslaten.¹⁷ Want hij moest hun op het feest enen los geven.¹⁸ Toen schreeuwde de gehele menigte, zeggende: Weg met dezen en geef ons Barabbas los!,¹⁹ een die om een oproer, dat in de stad geschied was, en om een moord in de gevangenis was geworpen.²⁰ Toen riep Pilatus hun wederom toe, en wilde Jezus loslaten.²¹ Maar zij riepen, zeggende: Kruis, kruis hem!²² En hij zeide ten derde male tot hen: Wat kwaads heeft deze dan gedaan? Ik vind geen schuld des doods in hem: ik zal hem dan kastijden en loslaten.²³ Maar zij hielden aan met groot geroep, en eisten, dat hij zou gekruisigd worden, en hun en der Hogepriesteren geroep nam de overhand.²⁴ En Pilatus oordeelde, dat hun eis geschieden zou;²⁵ en hij liet dengene los, die om oproer en moord in de gevangenis was geworpen, dien zij geist hadden; maar Jezus gaf hij over aan hunnen wil.

²⁶ En toen zij hem wegleidden, grepen zij zekeren Simon van Cyrene, die van het veld kwam, en legden het kruis op hem, opdat hij het Jezus zou nadragen.²⁷ En ene grote menigte van volk volgde hem, en van vrouwen, die hem beklaagden en beweenden.²⁸ En Jezus keerde zich tot haar en zeide: Gij dochters van Jeruzalem, weent niet over mij, maar weent over uzelve en over uwe kinderen.²⁹ Want zie, de tijd zal komen, in welken men zeggen zal: Zalig de onvruchtbaren en de schoten, die niet gebaard hebben, en de borsten, die niet gezoogd hebben.³⁰ Alsdan zullen zij beginnen te zeggen tot de bergen: Valt op ons! --en tot de heuvelen: Bedekt ons!³¹ Want indien men dit doet aan het groene hout, wat zal aan het dorre geschieden?

³² En er werden ook twee anderen, zijnde kwaaddoeners, uitgeleid om met hem gedood te worden.³³ En toen zij kwamen aan de plaats, die genaamd is Hoofdschedelplaats, kruisigden zij hem aldaar, en ook de kwaaddoeners, den een ter rechter zijde en den ander ter linkerzijde.³⁴ En Jezus zeide: Vader, vergeef het hun, want zij weten niet wat zij doen. En zij deelden zijne klederen, en wierpen het lot daarover.³⁵ En het volk stond en zag toe. En de oversten met hen bespotten hem, zeggende: Hij heeft anderen geholpen, hij helpe zichzelven, zo hij de Christus is, de uitverkorene Gods.³⁶ En ook de krijgsknechten bespotten hem, terwijl zij bij hem kwamen, en hem edik brachten,³⁷ en zeiden: Zijt gij de koning der Joden, zo help uzelven³⁸ Er was ook boven hem geschreven dit opschrift, met Griekse, Latijnse en Hebreeuwse letters: Deze is de koning der Joden.³⁹ En een der kwaaddoeners, die gehangen waren, lasterde hem, zeggende: Zijt gij de Christus, zo help uzelven en ons.⁴⁰ Toen antwoordde de andere en bestrafte hem, zeggende: Vreest gij ook niet voor God, gij, die toch in dezelfde veroordeling zijt?⁴¹ En trouwens, wij zijn er billijk in, want wij ontvangen wat onze daden waardig zijn; maar deze heeft niets onbehoorlijks gedaan.⁴² En hij zeide tot Jezus: Heer, gedenk mijner, als gij in uw rijk komt.⁴³ En Jezus zeide tot hem: Voorwaar, ik zeg u: Heden zult gij met mij in het paradijs zijn.

⁴⁴ En het was omtrent de zesde ure, en er ontstond ene duisternis over het gehele land, tot de negende ure toe;⁴⁵ en de zon verloor haar schijnsel, en het voorhangsel in den tempel scheurde midden in tween.⁴⁶ En Jezus riep met ene luide stem en zeide: Vader, in uwe handen beveel ik mijnen geest. En toen hij dat gezegd had, gaf hij den geest.⁴⁷ Toen nu de hoofdman zag wat er geschiedde, prees hij God, en zeide: Voorwaar, deze mens was rechtvaardig!⁴⁸ En al het volk, dat daarbij was en toezag, toen zij zagen wat er geschiedde, sloegen zij op hunne borsten, en keerden weder.⁴⁹ En al zijne bekenden stonden van verre, ook de vrouwen, die hem uit Galila gevolgd waren, en zagen dit aan.

⁵⁰ En zie, een man genaamd Jozef, een raadsheer, een goed en rechtvaardig man⁵¹ --die niet bewilligd had in hunnen raad en handel-- van Arimatha, ene stad der Joden, en die ook wachtte op het rijk Gods;⁵² deze ging tot Pilatus en verzocht hem om het lichaam van Jezus.⁵³ En hij nam het af, en wond het in een lijnwaad, en legde het in een uitgehouwen graf, waarin nog nooit iemand gelegen had.⁵⁴ En het was de dag der voorbereiding, en de sabbat brak aan.⁵⁵ En de vrouwen, die met hem gekomen waren uit Galila, volgden, en bezagen het graf, en hoe zijn lichaam gelegd werd.⁵⁶ En zij keerden weder, en bereidden specerijen en zalven; en gedurende den sabbat rustten zij, naar de wet.