Read the Bible

¹ En het feest der ongezuurde broden, Pasen genaamd, was nabij;² en de Hogepriesters en Schriftgeleerden zochten, hoe zij hem doden zouden; want zij vreesden het volk.³ En de satan was gevaren in Judas, genaamd Iskariot, zijnde een uit het getal der twaalve;⁴ en hij ging heen en sprak met de Hogepriesters en de hoofdlieden, hoe hij hem hun zou overleveren.⁵ En zij werden blijde, en beloofden hem geld te geven.⁶ En hij zeide het toe, en zocht gelegenheid om hem over te leveren zonder oproer.

⁷ En de dag der ongezuurde broden kwam, op welken men het pascha moest slachten.⁸ En hij zond Petrus en Johannes uit, zeggende: Gaat heen en bereidt ons het pascha, opdat wij het eten.⁹ En zij zeiden tot hem: Waar wilt gij, dat wij het bereiden?¹⁰ Hij zeide tot hen: Zie, als gij de stad inkomt, zal u een mens ontmoeten, die ene kruik met water draagt; volgt dien in het huis, waar hij ingaat,¹¹ en zegt tot den huisheer: De Meester laat u zeggen: Waar is de eetzaal, in welke ik het pascha kan eten met mijne jongeren?¹² En hij zal u ene grote toegeruste opperzaal aanwijzen; maakt het aldaar gereed. --¹³ En zij gingen heen, en vonden het zoals hij hun gezegd had, en bereidden het pascha.¹⁴ En toen de ure kwam, zette hij zich neder, en de twaalf apostelen met hem.¹⁵ En hij zeide tot hen: Ik heb hartelijk verlangd dit Pascha met u te eten, voordat ik lijde;¹⁶ want ik zeg u, dat ik voortaan niet meer daarvan eten zal, totdat het vervuld wordt in het rijk Gods.¹⁷ En hij nam den kelk, dankte, en zeide: Neemt dien en deelt hem onder u;¹⁸ want ik zeg u, dat ik niet drinken zal van het gewas des wijnstoks, totdat het rijk Gods komt.¹⁹ En hij nam het brood, dankte, brak het, en gaf het hun, en zeide: Dit is mijn lichaam, dat voor u gegeven wordt: doet dat tot mijne gedachtenis.²⁰ Desgelijks nam hij na het avondmaal, ook den kelk, en zeide: Deze kelk is het nieuwe verbond in mijn bloed, dat voor u vergoten wordt.

²¹ Doch zie, de hand mijns verraders is met mij aan tafel.²² En des Mensen Zoon gaat wel heen, gelijk besloten is, doch wee dien mens, door wien hij verraden wordt! --²³ En zij begonnen onder elkander te vragen, wie van hen het toch zijn mocht, die dat zou doen.²⁴ Er ontstond ook een twist onder hen, wie van hen voor den grootste zou gehouden worden.²⁵ En hij zeide tot hen: De wereldlijke koningen heersen en de machtigen noemt men genadige heren.²⁶ Doch gij niet alzo; maar de grootste onder u zal zijn als de jongste, en de voornaamste als een dienaar.²⁷ Want wie is de grootste, die aan tafel zit of die dient? Is het niet die aan tafel zit? Maar ik ben onder u als een dienaar.²⁸ Gij zijt het, die bij mij gebleven zijt in mijne aanvechtingen.²⁹ En ik bestem u het rijk, gelijk mijn Vader het mij bestemd heeft,³⁰ opdat gij in mijn rijk eten en drinken zult aan mijne tafel, en zitten op tronen, en oordelen de twaalf geslachten van Isral.³¹ En de Heer zeide: Simon, Simon, zie, de satan heeft ulieden begeerd, dat hij u mocht ziften als de tarwe;³² maar ik heb voor u gebeden, dat uw geloof niet ophoude; en als gij eens bekeerd zijt, zo versterk uwe broeders.³³ Hij nu zeide tot hem: Heer, ik ben bereid met u in de gevangenis en in den dood te gaan.³⁴ Maar hij zeide: Petrus, ik zeg u: De haan zal heden niet kraaien, eer gij driemaal zult geloochend hebben, dat gij mij kent.³⁵ En hij zeide tot hen: Toen ik u uitzond, zonder beurs, zonder reiszak, en zonder schoenen, heeft u ook iets ontbroken? Zij zeiden: Niets.³⁶ Toen zeide hij tot hen: Maar nu, wie ene beurs heeft, die neme haar, desgelijks ook den reiszak; en wie er geen heeft, die verkope zijn kleed en kope een zwaard.³⁷ Want ik zeg u: Ook dit moet nog aan mij volbracht worden, hetgeen geschreven staat: "Hij is onder de kwaaddoeners gerekend". Want wat van mij geschreven is, dat heeft een einde.³⁸ En zij zeiden: Heer, ziehier twee zwaarden. En hij zeide tot hen: het is genoeg.

³⁹ En hij ging naar zijne gewoonte, uit naar den Olijfberg; en zijne jongeren volgden hem.⁴⁰ En toen hij aan die plaats gekomen was, zeide hij tot hen: Bidt, opdat gij niet in verzoeking komt.⁴¹ En hij scheidde zich van hen af, omtrent een steenworp, en knielde neder, en bad,⁴² en zeide: Vader, wilt gij, zo neem dezen kelk van mij: doch niet mijn, maar uw wil geschiede.⁴³ En hem verscheen een Engel van den hemel, die hem sterkte.⁴⁴ En in doodsangst zijnde, bad hij vuriger. En zijn zweet werd als druppelen bloeds, die op de aarde vielen.⁴⁵ En hij stond op van het gebed, en kwam tot zijne jongeren, en vond hen slapende van treurigheid; en hij zeide tot hen:⁴⁶ Wat slaapt gij? Staat op en bidt, opdat gij niet in verzoeking komt.

⁴⁷ En terwijl hij nog sprak, ziedaar de bende; en een van de twaalve, genaamd Judas, ging voor hen uit, en trad tot Jezus om hem te kussen.⁴⁸ En Jezus zeide tot hem: Judas, verraadt gij des Mensen Zoon met een kus?⁴⁹ Toen nu zij, die bij hem waren, zagen wat het worden zou, zeiden zij tot hem: Heer, zullen wij met het zwaard er onder slaan?⁵⁰ En een van hen sloeg des Hogepriesters knecht en hieuw hem het rechteroor af.⁵¹ Maar Jezus antwoordde en zeide: Laat hen toch tot zover begaan! En hij raakte zijn oor aan en heelde hem.⁵² En Jezus zeide tot de Hogepriesters en de hoofdlieden des tempels en de Oudsten die tegen hem gekomen waren: Gij zijt uitgegaan als tot een moordenaar met zwaarden en met stokken;⁵³ ik ben dagelijks bij u geweest in den tempel, en gij hebt geen hand aan mij geslagen; maar dit is uwe ure, en de macht der duisternis.

⁵⁴ En zij grepen hem en leidden hem weg, en brachten hem in des Hogepriesters huis; en Petrus volgde van verre.⁵⁵ Toen ontstaken zij een vuur in het midden van het hof, en zaten daar te zamen; en Petrus zat onder hen.⁵⁶ Toen zag ene dienstmaagd hem zitten bij het vuur, en zag strak op hem, en zeide: Deze was ook bij hem.⁵⁷ Maar hij verloochende hem, zeggende: Vrouw, ik ken hem niet.⁵⁸ En kort daarna zag een ander hem en zeide: Gij zijt ook een van die. Maar Petrus zeide: Mens, ik ben het niet.⁵⁹ En omtrent een uur daarna bevestigde dit een ander, zeggende: Voorwaar deze was ook bij hem; want hij is een Galiler.⁶⁰ Maar Petrus zeide: Mens, ik weet niet wat gij zegt. En terstond, terwijl hij nog sprak, kraaide de haan.⁶¹ En de Heer keerde zich om en zag Petrus aan; en Petrus gedacht aan het woord des Heren, dat hij tot hem gezegd had: Eer de haan zal kraaien, zult gij mij driemaal verloochenen.⁶² En Petrus ging naar buiten en weende bitterlijk.

⁶³ En de mannen, die Jezus vasthielden, bespotten hem en sloegen hem,⁶⁴ en hem bedekkende, sloegen zij hem in het aangezicht, en vraagden hem, zeggend: Profeteer, wie is het die u sloeg?⁶⁵ En vele andere lasteringen zeiden zij tegen hem.⁶⁶ En toen het dag geworden was, vergaderden de Oudsten des volks en de Hogepriesters en Schriftgeleerden. en leidden hem voor hunnen raad,⁶⁷ zeggende: Indien gij de Christus zijt, zeg het ons! En hij zeide tot hen: Zeg ik het u, zo gelooft gij het niet;⁶⁸ en vraag ik, zo zult gij mij niet antwoorden, en mij niet loslaten.⁶⁹ Van nu af zal des Mensen Zoon zitten aan de rechterhand der kracht Gods.⁷⁰ Toen zeiden zij allen: Zijt gij dan de Zoon Gods? En hij zeide tot hen: Gij zegt het, want ik ben het.⁷¹ En zij zeiden: Wat behoeven wij meer getuigenis? Wij hebben het zelf uit zijnen mond gehoord.