Read the Bible

¹ Dit is het woord des Heren, hetwelk geschied is tot Jol, den zoon van Pethul.² Hoort dit, gij oudsten, en merkt op, alle inwoners des lands, of iets dergelijks geschied is in uwe tijden of in de tijden uwer vaderen;³ verhaalt er van aan uwe kinderen en laat uwe kinderen het aan hunne kinderen zeggen en de kinderen van dezen aan hunne nakomelingen.⁴ Wat de rupsen overlaten, dat eten de sprinkhanen af; en wat de sprinkhanen overlaten, dat eten de kevers af; en wat de kevers overlaten, dat eet de kaalvreter af.⁵ Waakt p, gij dronkenen, en weent en jammert, allen gij wijndrinkers, vanwege den most; want hij is van uwen mond weggenomen.⁶ Want er trekt een volk op in mijn land, machtig en zonder getal; het heeft tanden als van leeuwen en slagtanden als van leeuwinnen;⁷ dat verwoest mijnen wijnstok en stroopt mijnen vijgeboom af; het schilt hem af en werpt hem neder, dat zijne takken wit zijn.

⁸ Kerm als ene jonkvrouw, die rouwgewaad aantrekt over haren bruidegom.⁹ Want het spijsoffer en drankoffer is weg van het huis des Heren; en de priesters, de dienaars des Heren, treuren.¹⁰ Het veld is verwoest en de akker treurt; het koren is verbroken, de wijn is verdroogd en de olie is vergaan.¹¹ De akkerlieden zien er jammerlijk uit en de wijngaardeniers kermen om de tarwe en om de gerst, omdat van den oogst op het veld niets kan worden.¹² Ook is de wijnstok verdroogd en de vijgeboom verwelkt, daarenboven zijn de granaatbomen, palmbomen, appelbomen en alle bomen op het veld verdord; want de vreugde der mensen is tot jammer geworden.¹³ Omgordt u en klaagt, gij priesters, kermt, gij dienaars van het altaar; treedt binnen en trekt rouwgewaad aan, gij dienaars van mijnen God; want het spijsoffer en drankoffer is weg van het huis uws Gods.

¹⁴ Heiligt een vasten, roept de gemeente bijeen, vergadert de oudsten en alle inwoners des lands tot het huis van den Heer uwen God, en roept tot den Heer.¹⁵ Wee die dag! want de dag des Heren is nabij en komt als een verderf van den Almachtigen.¹⁶ Wij zien immers, dat de spijs voor onze ogen is weggenomen en van het huis onzes Gods vreugde en blijdschap.¹⁷ Het zaad is onder de aarde verrot, de korenhuizen staan woest, de schuren vervallen, want het graan is verdorven. 0 hoe zucht het vee!¹⁸ De runderen zien er droevig uit, want zij hebben geen weide; en de schapen versmachten.¹⁹ Heer, U roep ik aan; want het vuur heeft de landouwen in de woestijn verbrand, en de vlam heeft alle bomen op den akker aangestoken.²⁰ Ook schreeuwen de wilde dieren tot U; want de waterbeken zijn uitgedroogd en het vuur heeft de landouwen in de woestijn verbrand.