Read the Bible

¹ (14-2) Bekeer u, o Isral, tot den Heer uwen God; want gij zijt gevallen wegens uwe misdaad.² (14-3) Neemt deze woorden met u en bekeert u tot den Heer en zegt tot hem: Vergeef ons alle zonden en doe ons wel, zo zullen wij de varren onzer lippen offeren.³ (14-4) Assur zal ons niet helpen en wij zullen niet meer op paarden rijden, ook niet meer zeggen tot de werken onzer handen: Gij zijt onze God. Maar laat de wezen bij U barmhartigheid vinden.

⁴ (14-5) Zo zal Ik hen van hunne afkerigheid weder genezen, van ganser harte zal Ik hen liefhebben; dan zal mijn toorn van hen wijken.⁵ (14-6) Ik zal voor Isral als een dauw zijn, dat hij zal bloeien gelijk een lelie en zijne wortels zal uitslaan als de Libanon;⁶ (14-7) en zijne takken zullen zich uitspreiden, dat hij zo schoon zal zijn als een olijfboom en hij zal zo goeden geur geven als de Libanon;⁷ (14-8) en zij zullen weder onder zijne schaduw zitten; met koren zullen zij zich voeden en bloeien als een wijnstok; zijne gedachtenis zal zijn als de wijn van den Libanon.

⁸ (14-9) Efram, wat baten mij voortaan de afgoden? Ik zal hem verhoren en geleiden, Ik zal zijn als een groenende denneboom; door Mij wordt er steeds vrucht aan u gevonden.⁹ (14-10) Wie is wijs? Dat hij dit versta! Wie schrander? Dat hij dit opmerke! Want de wegen des Heren zijn recht, en de rechtvaardigen wandelen daarop, maar de overtreders vallen op die wegen.