Read the Bible

¹ Job antwoordde en sprak:² Hoort toch naar mijne rede en laat u raden.³ Duldt mij zolang ik spreek, en bespot mij daarna.⁴ Handel ik dan met een mens, dat mijn gemoed niet verdrietig zou zijn?⁵ Keert u herwaarts tot mij, gij zult verbaasd staan, en de hand op den mond moeten leggen.⁶ Als ik daaraan gedenk, zo verschrik ik, en siddering overvalt mijn vlees.

⁷ Waarom leven dan de goddelozen, en worden oud, en nemen toe in goederen?⁸ Hun zaad rondom hen is veilig, en hunne nakomelingen zijn bij hen.⁹ Hun huis heeft vrede zonder vrees, en Gods roede is niet over hen.¹⁰ Zijn stier bespringt en het mislukt hem niet, zijne koe kalft en is niet onvruchtbaar.¹¹ Hunne jonge kinderen gaan uit als een kudde, en hunne kinderen huppelen.¹² Zij juichen met trommels en harpen, en zijn vrolijk met pijpen.¹³ Zij worden oud bij goede dagen, en in een ogenblik dalen zij neder in het graf.¹⁴ Nochtans zeiden zij tot God: Wijk van ons, wij willen van uwe wegen niet weten.¹⁵ Wie is de Almachtige, dat wij Hem dienen zouden? Of wat zou het ons baten, zo wij Hem aanriepen?¹⁶ Maar zie, hun goed staat niet in hunne handen; daarom zal het overleg der goddelozen verre van mij zijn.

¹⁷ Hoe zal de lamp der goddelozen uitgeblust worden, en hun ongeluk over hen komen! Hij zal harteleed uitdelen in zijnen toorn;¹⁸ zij zullen zijn als stoppels voor den wind, en als kaf, hetwelk de stormwind wegvoert.¹⁹ God bewaart het ongeluk des booswichts voor zijne kinderen; wanneer Hij het hem vergelden zal, dan zal men het gewaarworden;²⁰ zijne ogen zullen zijn verderf zien, en van de grimmigheid des Almachtigen zal hij drinken.²¹ Want wie zal behagen hebben aan zijn huis na hem, als het getal zijner maanden hem is toegeteld?²² Wie zou God leren, Hem, die ook de hogen vonnist?²³ Deze sterft fris en gezond, in allen rijkdom en volle vergenoeging,²⁴ zijn melkvat is vol melk, en zijn gebeente wordt gemest met merg;²⁵ maar de ander sterft met een bedroefde ziel, en heeft nooit met vreugde gegeten:²⁶ en zij liggen te zamen met elkander in de aarde, en de wormen overdekken hen.

²⁷ Zie, ik ken uwe gedachten wel, en uw snood voornemen tegen mij;²⁸ want gij zegt: Waar is het huis des vorsten, en waar is de hut, waar de goddeloze woonde?²⁹ Hebt gij niet de reizigers gevraagd, en geen acht gegeven op hetgeen zij opgemerkt hebben:³⁰ dat de boze behouden wordt tot op den dag des verderfs, en dat hij blijft tot op den dag der grimmigheid?³¹ Wie zou zeggen wat hij verdient, wanneer men het van buiten aanziet? Wie zal hem vergelden wat hij doet?³² Maar hij wordt ten grave getrokken, en houdt wacht bij zijn grafheuvel.³³ Het slijk des dals behaagt hem, want alle mensen trekken hem achterna, en degenen, die Vr hem geweest zijn, zijn niet te tellen.³⁴ Hoe troost gij mij zo tevergeefs? Ja, uw antwoord wordt onrecht bevonden.