Read the Bible

¹ Toen antwoordde Zofar van Nama en sprak:² Daar moet ik op antwoorden, en ik kan niet verbeiden.³ Ik wil gaarne horen wie mij daarin bestraffen en berispen zal; want de geest mijns verstands zal voor mij antwoorden.⁴ Weet gij niet, dat het altijd zo gegaan is, sedert dat er mensen op de aarde geweest zijn,⁵ dat het roemen der goddelozen niet lang bestaat, en de vreugde des huichelaars slechts een ogenblik duurt?⁶ Of zijne hoogte al tot in den hemel reikt, en zijn hoofd aan de wolken raakt,⁷ zo zal hij toch ten laatste teniet gaan als drek, zodat zij, die hem gezien hebben, zullen zeggen: Waar is hij?⁸ Gelijk een droom vergaat, zo zal hij ook niet gevonden worden; en gelijk een gezicht in den nacht verdwijnt hij.⁹ Het oog, dat hem gezien heeft, zal hem niet meer zien, en zijne plaats zal hem niet meer aanschouwen.

¹⁰ Zijne kinderen zullen gaan bedelen, en zijne hand zal hem moeite ten loon geven.¹¹ Zijne beenderen zullen zijne heimelijke zonden wel betalen, en zullen zich met hem in de aarde leggen.¹² Of de boosheid hem al wel smaakt in zijnen mond, en of hij haar ook onder zijne tong verbergt,¹³ als hij ze verschoont en niet verlaat, en ze niet weert uit zijne keel,¹⁴ zo zal die spijs zich binnen in het lijf geheel veranderen in addervergif.¹⁵ De rijkdommen, welke hij verslonden heeft, moet hij weder uitspuwen; God zal ze uit zijnen buik stoten.¹⁶ Hij zal het gift der adders inzuigen, en de tong der slang zal hem doden.¹⁷ Hij zal niet zien de stromen noch de waterbeken, die van honig en boter vloeien.¹⁸ Hij zal arbeiden en er niet van genieten, en anderen krijgen zijne goederen, zodat hij er niet door verblijd wordt.¹⁹ Want hij heeft de armen onderdrukt en verlaten; hij heeft huizen aan zich getrokken, welke hij niet gebouwd heeft.²⁰ Want zijn buik kon niet vol worden; zo zal hij met zijn kostelijk goed niet ontsnappen.²¹ Van zijne spijs liet hij niets overblijven; derhalve zal zijn goed leven geen stand houden.²² Of hij al volop genoeg heeft, het zal hem toch bang worden; allerlei moeite zal hem overkomen.

²³ De buik zal hem eens vol worden; wanneer hij de grimmigheid zijns toorns over hem zenden zal, en over hem zal laten regenen zijne spijs.²⁴ Hij zal vlieden voor het ijzeren harnas, en de stalen boog zal hem verjagen.²⁵ Een bloot zwaard zal hem door het lijf gaan; en het blinken des zwaards, dat hem bitter zal zijn, zal met verschrikkingen over hem komen.²⁶ Er is geen duisternis, die hem zou kunnen bedekken; een vuur zal hem verteren, dat niet aangeblazen is; en wie overig is in zijne hut, dien zal het kwalijk gaan.²⁷ De hemel zal zijne misdaad openbaren, en de aarde zal zich tegen hem stellen.²⁸ Het koren in zijn huis zal weggevoerd worden, verstrooid op den dag zijns toorns.²⁹ Dit is het deel van den goddelozen mens bij God, en het erfdeel, dat God hem toezegt.