Read the Bible

¹ Dus sprak de Heer tot mij: Ga heen en koop u een linnen gordel, en gord daarmede uwe lendenen; doch maak hem niet nat.² En ik kocht een gordel naar het bevel des Heren, en gordde dien om mijne lendenen.³ Toen geschiedde het woord des Heren andermaal tot mij, zeggende:⁴ Neem den gordel, dien gij gekocht en om uwe lendenen gegord hebt, en sta op en ga heen naar den Frath, en verberg hem aldaar in ene steenkloof.⁵ En ik ging heen en verstak hem bij den Frath, zoals de Heer mij geboden had.⁶ En na een langen tijd sprak de Heer tot mij: Sta op en ga heen naar den Frath, en haal den gordel weder, dien Ik u beval aldaar te versteken.⁷ En ik ging naar den Frath, en groef, en nam den gordel van de plaats, alwaar ik hem verstoken had; en zie, de gordel was bedorven, dat hij niet meer deugde.⁸ Toen geschiedde het woord des Heren tot mij, zeggende:⁹ Dus spreekt de Heer: Alzo wil Ik ook bederven de heerlijkheid van Juda en Jeruzalem.¹⁰ Dit boze volk, dat mijne woorden niet horen wil, dat wandelt naar het goeddunken zijns harten, en andere goden navolgt om die te dienen en te aanbidden, zal worden als deze gordel, die niet meer deugt.¹¹ Want gelijk een man den gordel om zijnen lendenen bindt, zo heb Ik, spreekt de Heer, het gehele huis van Isral en het gehele huis van Juda om Mij gegord, opdat zij Mij zouden zijn tot een volk en tot een naam en tot lof en eer; maar zij willen niet horen.

¹² Derhalve zeg hun nu dit woord: Dus spreekt de Heer, Israls God! Alle kruiken zullen met wijn gevuld worden. Dan zullen zij tot u zeggen: Wie weet dat niet, dat men alle kruiken met wijn zal vullen?¹³ Maar zeg dan tot hen: Dus spreekt de Heer: Zie, Ik zal allen, die in dit land wonen, de koningen, die op Davids troon zitten, de priesters en de profeten, en alle inwoners van Jeruzalem vol maken, dat zij dronken zullen worden:¹⁴ en Ik zal den een met den ander, de vaders benevens de kinderen verstrooien, spreekt de Heer, en zal noch verschonen, noch sparen, noch Mij ontfermen, dat Ik hen niet zou verderven.¹⁵ Hoort derhalve en merkt op, en verheft u niet; want de Heer heeft het gesproken.¹⁶ Geeft den Heer, uwen God, de eer, voordat het duister wordt, en eer uwe voeten aan de donkere bergen zich stoten; dat gij wacht naar licht, daar Hij het nochtans tot dikke duisternis zal maken.¹⁷ Maar wilt gij dat niet horen, zo zal mijne ziel in het verborgen wenen over zulke hoovaardij; mijne ogen zullen van tranen vloeien, omdat de kudde des Heren gevankelijk wordt weggevoerd.¹⁸ Zeg aan den koning en aan de vorstin: Zet u lager; want de kroon uwe heerlijkheid is van uw hoofd gevallen.¹⁹ De steden tegen het Zuiden zijn gesloten, en niemand is er, die ze opendoet; geheel Juda is geheel en al weggevoerd.²⁰ Hef uwe ogen op en zie, hoe men van het Noorden herwaarts komt; waar is nu de kudde, die u toevertrouwd was, uwe heerlijke kudde?²¹ Wat zult gij zeggen, wanneer Hij u zo bezoeken zal? Want gij hebt hen gewend vorsten en hoofden over u te willen zijn. Zie toe, zal niet angst u aangrijpen als ene vrouw in barensnood?

²² Als gij dan in uw hart zult zeggen: Waarom overkomt mij dit toch?: om de menigte uwe misdaden zijn uwe zomen opgetild, en uwe hielen met geweld ontbloot.²³ Kan ook een Moor zijne huid veranderen, of een luipaard zijne vlekken? Dan kunt gij ook goeddoen, gij, die aan het kwaad gewend zijt.²⁴ Daarom zal Ik hen verstrooien als stoppels, die door den wind der woestijn weggewaaid worden.²⁵ Dit zal uw loon zijn, en uw deel, hetwelk Ik u toegemeten heb, spreekt de Heer; omdat gij Mij vergeten hebt en u op leugens verlaat:²⁶ daarom zal Ik uwe zomen hoog ontdekken tegen u, dat men uwe schande zien zal.²⁷ Want uw overspel en uw hunkeren, uwe onbeschaamde hoererij en uwe gruwelen, op de heuvelen in het open veld gepleegd, heb Ik gezien; wee u, Jeruzalem, wanneer zult gij toch eens gereinigd worden?