Read the Bible

¹ Abraham nu trok van daar naar het land ten Zuiden, en woonde tussen Kades en Sur; en hij werd een vreemdeling te Gerar.² En hij zeide van zijne huisvrouw Sara: Zij is mijne zuster. Toen zond Abimlech, de koning van Gerar, naar haar toe en liet haar halen.

³ Maar God kwam tot Abimlech des nachts in een droom en sprak tot hem: Zie, gij zijt een man des doods wegens de vrouw, welke gij genomen hebt; want zij is eens mans echte vrouw.⁴ Maar Abimlech had haar nog niet aangeraakt, en sprak: Heer, wilt Gij dan ook een rechtvaardig volk doden?⁵ Heeft hij niet tot mij gezegd: Zij is mijne zuster? en zij heeft ook gezegd: Hij is mijn broeder. Ik heb dat immers gedaan met een eenvoudig hart en onschuldige handen.⁶ En God sprak tot hem in den droom: Ik weet ook, dat gij het met een eenvoudig hart gedaan hebt; daarom heb Ik u behoed, dat gij niet tegen Mij zondigdet, en heb u niet toegelaten haar aan te raken.⁷ Geef dan nu den man zijne huisvrouw weder; want hij is een profeet, en laat hem voor u bidden, zo zult gij in het leven blijven. Maar zo gij haar niet wedergeeft, zo weet, dat gij den dood sterven moet, en al wat het uwe is.

⁸ Toen stond Abimlech des morgens vroeg op, en riep al zijne knechten, en zeide hun dat alles voor hunne oren, en die mannen waren zeer bevreesd.⁹ En Abimlech riep Abraham ook en sprak tot hem: Waarom hebt gij ons dat gedaan? En waarin heb ik tegen u gezondigd, dat gij zulk ene grote zonde op mij en mijn rijk wildet brengen? Gij hebt met mij niet gehandeld zoals men handelen moet.¹⁰ En Abimlech sprak verder tot Abraham: Wat hebt gij gezien, dat gij zulks gedaan hebt?¹¹ Abraham sprak: Ik dacht, misschien is er geen vreze Gods in deze plaats, en men zal mij om mijne huisvrouw doden.¹² Ook is zij waarlijk mijne zuster; want zij is mijns vaders dochter, maar niet mijner moeder dochter, en is mijne vrouw geworden.¹³ Toen nu God mij beval uit mijns vaders huis te gaan, sprak ik tot haar: Doe die barmhartigheid aan mij, dat, waar wij heenkomen, gij van mij zegt, dat ik uw broeder ben.

¹⁴ Toen nam Abimlech schapen en runderen, knechten en maagden, en gaf ze Abraham; en hij gaf hem zijne huisvrouw Sara weder,¹⁵ en sprak: Zie, mijn land staat voor u open: woon waar het u behaagt.¹⁶ En hij sprak tot Sara: Zie, ik heb uwen broeder duizend zilverlingen gegeven; zie, dit zal u voor allen, die bij u zijn, en overal, in uwe eer herstellen, zodat gij gerechtvaardigd zijt.¹⁷ Abraham nu bad tot God; toen genas God Abimlech, en zijne huisvrouw, en zijne maagden, zodat zij kinderen baarden.¹⁸ Want de Heer had te voren vast toegesloten alle baarmoeders van Abimlechs huis, wegens Sara, Abrahams huisvrouw.