Read the Bible

¹ En een wind hief mij op en bracht mij tot de poort van het huis des Heren, die Oostwaarts ziet; en zie, onder de poort waren vijfentwintig mannen, en ik zag onder hen Jazanja, den zoon van Azzur, en Palatja, den zoon van Benaja, vorsten des volks.² En Hij sprak tot mij: Mensenkind, dit zijn de mannen, die ongerechtigheid bedenken en verderfelijken raad geven in deze stad;³ want zij zeggen: Het is niet zo nabij: laat ons slechts huizen bouwen; zij is de pot en wij zijn het vlees.⁴ Daarom zult gij, mensenkind, tegen hen profeteren.⁵ En de Geest des Heren kwam op mij en sprak tot mij: Spreek: Dus zegt de Heer: Gij hebt aldus gesproken, gij huis van Isral; en de gedachten van uwen geest ken Ik wel.⁶ Gij hebt velen verslagen in deze stad en hare straten liggen vol doden:⁷ daarom spreekt de Heere Heere aldus: Die gij binnen gedood hebt, die zijn het vlees, en zij is de pot; maar gij moet er uit.⁸ Het zwaard, voor hetwelk gij vreest, zal Ik over u brengen, spreekt de Heere Heere.⁹ Ik zal u vandaar uitdrijven en u in de hand van vreemden overleveren; aldus zal Ik recht onder u doen.¹⁰ Gij zult door het zwaard vallen; in de grenspalen van Isral zal Ik u richten, en gij zult gewaarworden, dat Ik de Heer ben.¹¹ Maar deze stad zal u niet tot een pot zijn, dat gij het vlees daarin zoudt zijn; maar in de grenspalen van Isral zal Ik u richten,¹² en gij zult gewaarworden, dat Ik de Heer ben, omdat gij naar mijne geboden niet gewandeld en mijne rechten niet onderhouden, maar naar de wijze der volken, die rondom u zijn, gedaan hebt.¹³ En toen ik zo profeteerde, stierf Pelatja, de zoon van Benaja. Toen viel ik op mijn aangezicht en riep met luide stem, en sprak: Ach Heere Heere, zult Gij dan aan de overgeblevenen van Isral geheel een einde maken?

¹⁴ Toen geschiedde het woord des Heren tot mij, zeggende:¹⁵ Gij mensenkind, tot uwe broeders en naaste vrienden, en het gehele huis van Isral, zeggen zij, die nog te Jeruzalem wonen: Genen zijn ver van den Heer, maar wij hebben het land in bezit.¹⁶ Daarom zeg: Dus spreekt de Heere Heere: Al heb Ik hen ver onder de volken weggevoerd en in de landen verstrooid, nochtans zal Ik welhaast hun Heiland zijn in de landen, waarheen zij gekomen zijn.¹⁷ Daarom zeg: Dus spreekt de Heere Heere: Ik zal u vergaderen uit de volken en zal u verzamelen uit de landen, waarheen gij verstrooid zijt, en zal u het land van Isral geven:¹⁸ daarin zullen zij komen, en al hunne verfoeiselen en gruwelen daaruit wegdoen.¹⁹ En Ik zal hun een eendrachtig hart geven en een nieuwen geest in hun binnenste verwekken; en Ik zal stenen hart uit hun lichaam wegnemen en hun een hart van vlees geven,²⁰ opdat zij in mijne inzettingen wandelen en mijne rechten onderhouden en er naar doen: en zij zullen mijn volk zijn en Ik zal hun God zijn.²¹ Maar hun, die naar huns harten verfoeiselen en gruwelen wandelen, zal Ik hunne daden op het hoofd doen nederkomen, spreekt de Heere Heere.

²² Toen hieven de cherubs hunne vleugels op en de raderen gingen tevens met hen; en de heerlijkheid van den God Israls was bovenop hen.²³ En de heerlijkheid des Heren verhief zich uit de stad en stelde zich op den berg, die tegen het Oosten voor de stad ligt.²⁴ En een wind hief mij op en bracht mij in een gezicht en door den Geest Gods in Chalda tot de gevangenen; en het gezicht, dat ik gezien had, verdween voor mij.²⁵ En ik zeide tot de gevangenen al de woorden des Heren, die Hij mij getoond had.