Read the Bible

¹ Dewijl wij dan zulke beloften hebben, geliefden, zo laat ons onszelve reinigen van alle bevlekking des vleses en des geestes, en voleindigen de heiliging in de vreze Gods.² Geeft ons plaats in uwe harten. Wij hebben niemand onrecht gedaan, wij hebben niemand te gronde gericht, wij hebben van niemand ons voordeel gezocht.³ Ik zeg dit niet om u te veroordelen; want ik heb te voren gezegd, dat gij in ons hart zijt, om mede te sterven en mede te leven.⁴ Ik spreek met grote vrijmoedigheid tot u; ik roem veel op u; ik ben vervuld met troost; ik ben overvloeiende van vreugde in al onze droefenis.

⁵ Want toen wij in Macedoni kwamen, had ons vlees geen rust, maar overal waren wij in droefenis: van buiten strijd, van binnen vrees.⁶ Doch God, die de ternedergebogenen vertroost, troostte ons door de komst van Titus;⁷ en niet alleen door zijne komst, maar ook door den troost, met welken hij getroost was over u; want hij verkondigde ons uw verlangen, uw wenen, uwen ijver voor mij; zodat ik mij nog meer verblijdde.⁸ Want dat ik u door den brief treurig gemaakt heb, dat berouwt mij niet, hoewel het mij berouwd heeft; maar dewijl ik zie, dat de brief u, hoewel voor een kleinen tijd, bedroefd heeft,⁹ zo verblijd ik mij toch nu, niet daarover dat gij zijt bedroefd geworden, maar dat gij zijt bedroefd geworden tot berouw; want gij zijt naar God bedroefd geworden, zodat gij in niets schade van ons lijdt.¹⁰ Want de treurigheid naar God werkt tot zaligheid een berouw, dat niemand berouwt, maar de treurigheid der wereld werkt den dood.¹¹ Want zie, juist dit, dat gij naar God zijt bedroefd geworden, welke naarstigheid heeft het in u gewerkt, alsook verantwoording, verontwaardiging, vrees, verlangen, ijver, bestraffing. In alles hebt gij u bewezen rein te zijn in die zaak.

¹² Daarom, hoewel ik u geschreven heb, zo is het nochtans niet geschied om hem, die leed gedaan heeft, ook niet om hem, wien leed gedaan is, maar opdat uwe naarstigheid jegens ons openbaar zou worden bij u, voor God.¹³ Daarom zijn wij getroost geworden, en bij onze vertroosting hebben wij ons nog overvloediger verblijd over de blijdschap van Titus, want zijn geest is vanwege u allen verkwikt geworden.¹⁴ Want wat ik van u bij hem geroemd heb, daarin ben ik niet te schande geworden; maar gelijk het alles waar is, wat ik tot u gesproken heb, zo is ook onze roem bij Titus waar geworden.¹⁵ En hij is uitermate welgezind jegens u, als hij denkt aan uw aller gehoorzaamheid, hoe gij hem met vrees en beven hebt ontvangen.¹⁶ Ik verblijd mij, dat ik u in alles mag vertrouwen.