Read the Bible

¹ Waarom, Heer, blijft gij van verre staan? houdt gij u schuil in benarde tijden?² Door der bozen overmoed verkeert de ellendige in angst; laten zij gevangen worden in de aanslagen die zij gesmeed hebben!³ Verdwaasd is de boze in zijn hartstocht, en de winzuchtige zegt den Heer vaarwel.⁴ De boze hoont met opgetrokken neus den Heer; hij straft niet; er is geen God! zo zijn al zijn overleggingen.⁵ Zijn wegen hebben bestand, te allen tijde, uw gerichten zijn aan zijn blik onttrokken; al zijn tegenstanders, hij blaast tegen hen.⁶ Hij zegt bij zichzelf: Ik zal niet wankelen; geslacht uit geslacht in, zullen mijn schreden niet onvast zijn.⁷ Zijn mond is vol bedrog en kwelling, onder zijn tong is moeite en onheil.⁸ Hij ligt in hinderlaag in de hoven, in verborgen plaatsen moordt hij den onschuldige; zijn ogen loeren op den onmachtige.⁹ Hij loert in verborgen plaatsen, als een leeuw in zijn hol, hij loert om den ellendige te vangen, hij vangt hem door hem te trekken in zijn net.¹⁰ De rechtschapene wordt verbrijzeld, zinkt neder, en de onmachtigen vallen in zijn klauwen.¹¹ Hij zegt bij zichzelf: God vergeet het, hij heeft zijn gelaat verborgen, hij krijgt er nooit iets van te zien.

¹² Sta op, Heer; God, hef uw hand op; vergeet de ellendigen niet.¹³ Waarom hoont de booswicht God, zegt hij bij zichzelf: Gij zult het niet straffen?¹⁴ Gij hebt het gezien; gij let op moeite en verdriet om het in uw hand te nemen; aan u laat de onmachtige het over, voor den wees zijt gij steeds een helper geweest.¹⁵ Verbreek den arm des bozen, en wat de slechten aangaat-- als gij zijn boosheid zoekt, zoudt gij ze niet vinden?¹⁶ De Heer is koning voor eeuwig en altoos, de heidenen zijn verdwenen uit zijn land.¹⁷ Gij hoort den wens der deemoedigen, Heer, gij richt hun hart, gij scherpt uw oor¹⁸ om recht te verschaffen aan den wees en den vertrapte. De mens, die van de aarde stamt, jage niet langer schrik aan.