Read the Bible

¹ Het feest der ongezuurde brooden, dat Pasen heet naderde,² en de overpriesters en schriftgeleerden zochten een middel om hem om te brengen; want zij vreesden het volk.³ Toen voer de Satan in Judas die de Iskanoter heet, een der Twaalve;⁴ hij trad met de overpriesters en tempelhoofden in overleg, hoe hij hem aan hen zou overleveren.⁵ Zij waren hierover verheugd en kwamen overeen hem geld te geven.⁶ Hij sloeg toe en zocht een goede gelegenheid om hem hun zonder volksoploop over te leveren.

⁷ Toen de dag der ongezuurde brooden, waarop het Paaschlam geofferd moest worden, gekomen was,⁸ zond hij Petrus en Johannes met den last: Gaat voor ons het Pascha bereiden, opdat wij het eten.⁹ Zij zeiden tot hem: Waar wilt gij dat wij het bereiden?¹⁰ Hij zeide tot hen: Wanneer gij de stad ingaat, zal u iemand tegenkomen die een waterkruik draagt; volgt hem in het huis dat hij ingaat¹¹ en zegt tot den bewoner: De meester zegt u: Waar is de kamer waarin ik met mijn leerlingen het Pascha kan eten?¹² En hij zal u een grote bovenkamer, met kleden belegd, aanwijzen. Maakt het daar gereed.¹³ Zij gingen heen, bevonden het zoals hij hun had gezegd en bereidden het Pascha.¹⁴ Toen het tijd was, lag hij aan, en met hem de apostelen.¹⁵ Toen zeide hij tot hen: Ik heb zeer verlangd dit Pascha met u te eten voor mijn lijden;¹⁶ want ik zeg u dat ik het niet meer eten zal voordat het vervuld is in het Koninkrijk Gods.¹⁷ Toen nam hij een beker, sprak er de dankzegging over uit en zeide: Neemt dezen en verdeelt hem onder elkander;¹⁸ want ik zeg u dat ik van nu af van de vrucht van den wijnstok niet meer drinken zal eer het Godsrijk gekomen is.¹⁹ Hierop nam hij brood, sprak er de dankzegging over uit, brak het en gaf het hun met de woorden: Dit is mijn lichaam, dat voor u gegeven wordt; doet dit tot mijn gedachtenis.²⁰ Desgelijks nam hij den beker, nadat zij den maaltijd hadden gehouden, en zeide: Deze beker is het nieuwe verbond in mijn bloed, dat voor u vergoten wordt.

²¹ Maar zie, de hand van hem die mij verraadt is met mij aan tafel.²² Wel gaat de Mensenzoon heen volgens Gods besluit, maar wee den mens door wien hij overgeleverd wordt!²³ En zij begonnen onder elkander te vragen, wie van hen het toch zijn zou die dat zou doen.²⁴ Nu ontstond onder hen twist over de vraag, wie van hen wel de meeste was.²⁵ En hij zeide tot hen: De koningen der volken heersen over hen, en wie macht over hen hebben heten weldoeners.²⁶ Doch gij niet alzo; maar de grootste onder u worde als de jongste, de aanvoerder als de dienaar.²⁷ Want wie is meer, hij die aan tafel aanligt of hij die bedient? Hij die aanligt, niet waar? Welnu, ik ben in uw midden als een die bedient.²⁸ Gij zijt het die volhardend bij mij zijt gebleven onder mijn beproevingen,²⁹ en ik vermaak u heerschappij, gelijk mijn Vader ze mij vermaakt heeft;³⁰ opdat gij moogt eten en drinken aan mijn tafel in mijn koninkrijk, en op tronen gezeten, de twaalf stammen Israels moogt richten.³¹ Simon, Simon, zie, de Satan, heeft ulieden trachten te ziften als de tarwe;³² maar ik heb voor u gebeden dat uw geloof niet tekortschiete, en wanneer gij eens tot inkeer gekomen zijt, versterk dan uw broeders.³³ Hij zeide tot hem: Heer, ik ben bereid met u zelfs in gevangenis en dood te gaan.³⁴ Maar hij zeide tot hem: Ik zeg u, Petrus, de haan zal heden niet kraaien voordat gij driemaal zult geloochend hebben mij te kennen.³⁵ Voorts zeide hij tot hen: Toen ik u uitzond zonder geldbuidel, reiszak en schoenen, heeft u toch niets ontbroken? Zij zeiden: Niets.³⁶ Hij zeide hun: Maar nu, wie een geldbuidel heeft neme dien mee, desgelijks een reiszak, en wie geen zwaard heeft verkope zijn kleed en kope er een.³⁷ Want ik zeg u dat het woord der Schrift aan mij moet vervuld worden: Hij is onder de misdadigers gerangschikt. Want het loopt met mij ten einde.³⁸ Zij zeiden: Heer, hier zijn twee zwaarden. Hij zeide hun: Het is wel.

³⁹ En hiermee ging hij de stad uit en begaf zich volgens gewoonte naar den Olijfberg, gevolgd door de leerlingen.⁴⁰ En daar gekomen, zeide hij hun: Bidt niet in verzoeking te komen.⁴¹ Hijzelf verwijderde zich ongeveer een steenworp, knielde neer en bad:⁴² Vader, indien Gij wilt, laat deze beker mij voorbijgaan; doch niet mijn wil, maar de uwe geschiede.⁴³ Toen verscheen hem een engel uit den hemel, die hem bemoedigde.⁴⁴ Door doodsangst aangegrepen, bad hij al vuriger, en zijn zweet werd als bloeddroppels, die op den grond vielen.⁴⁵ Toen hij opstond van het gebed en bij de leerlingen kwam, vond hij hen slapend van droefenis⁴⁶ en zeide hun: Wat slaapt gij? Staat op en bidt niet in verzoeking te komen.

⁴⁷ Terwijl hij nog sprak, kwam daar een bende aan; de man die Judas heette, een der Twaalve, ging vooruit en trad op Jezus toe om hem te kussen.⁴⁸ En Jezus zeide tot hem: Judas, levert gij den Mensenzoon met een kus over?⁴⁹ Toen zij die met hem waren zagen wat gebeuren zou, zeiden zij: Heer, zullen wij met het zwaard er op in slaan?⁵⁰ En een van hen trof den slaaf van den hogepriester en hieuw hem het rechteroor af.⁵¹ Maar Jezus antwoordde: Houdt op, niet meer! raakte het oor aan en genas het.⁵² Tot de overpriesters, tempelhoofden en oudsten die op hem toetraden zeide hij: Zijt gij met zwaarden en knuppels uitgetrokken als tegen een rover?⁵³ Terwijl ik dagelijks bij u in den tempel was hebt gij geen hand tegen mij uitgestoken.

⁵⁴ Maar dit is uw ure en de macht der duisternis. Zij grepen hem, leidden hem weg en brachten hem in het huis van den hogepriester, terwijl Petrus van verre volgde.⁵⁵ Toen zij op het binnenhof een vuur ontstoken hadden en daarbij waren gaan zitten, zette zich ook Petrus in hun midden.⁵⁶ En een dienstmaagd, die hem bij het vuur zag zitten, keek hem scherp aan en zeide: Ook die man was bij hem.⁵⁷ Maar hij loochende het en zeide: Ik ken hem niet, vrouw.⁵⁸ Kort daarna keek een ander naar hem en zeide: Gij zijt ook een van hen. En Petrus zeide: Mens, dat is niet waar.⁵⁹ Ongeveer een uur later verzekerde een ander: Waarlijk, die man was bij hem; hij is ook een Galileer.⁶⁰ En Petrus zeide: Mens, ik weet niet wat gij zegt. En dadelijk, terwijl hij nog sprak, kraaide een haan.⁶¹ En de Heer keerde zich om en zag Petrus aan. Toen kwam aan Petrus het woord des Heeren in gedachte hoe hij hem gezegd had: Voordat de haan kraait zult gij mij vandaag drie maal verloochenen.⁶² Hij ging naar buiten en weende bitterlijk.

⁶³ De mannen die Jezus vasthielden bespotten en sloegen hem;⁶⁴ zij wierpen een kleed over zijn gezicht en zeiden: Profeteer! Wie heeft u geslagen?⁶⁵ En vele andere smalende woorden voegden zij hem toe.⁶⁶ Toen het dag werd, vergaderde de Raad des volks, overpriesters en schriftgeleerden; zij voerden hem naar hun raadszaal⁶⁷ en zeiden tot hem: Indien gij de Christus zijt, zeg het ons dan. Hij zeide hun: Wanneer ik u iets zeg, gelooft gij het niet,⁶⁸ en wanneer ik een vraag doe, antwoordt gij niet.⁶⁹ Van nu af aan zal de Mensenzoon gezeten zijn ter rechterhand van Gods kracht.⁷⁰ Allen zeiden zij: Zijt gij dan de Zoon Gods? Hij zeide tot hen: Gij zegt dat ik het ben.⁷¹ Toen zeiden zij: Wat behoeven wij nog een getuigenis? Wij hebben het toch zelf uit zijn eigen mond gehoord.