Read the Bible

¹ Hij zeide tot zijn leerlingen: Er was eens een rijk man die een rentmeester had, en deze werd bij hem aangeklaagd dat hij zijn goederen tegronde richtte.² Hij riep hem tot zich en zeide: Wat hoor ik van u? Geef rekenschap van uw beheer; want gij kunt niet langer rentmeester zijn.³ Toen zeide de rentmeester bij zichzelf: Wat zal ik doen? Mijn heer neemt mij het rentmeesterschap af; spitten kan ik niet, voor bedelen schaam ik mij.⁴ Ik weet wat ik zal doen; opdat zij mij, als ik van het rentmeesterschap ontzet ben, in hun huizen opnemen.⁵ Hij ontbood dan de schuldenaren van zijn heer een voor een en zeide tot den eersten: Hoeveel zijt gij mijn heer schuldig?⁶ Hij zeide: Honderd vaten olie. Hij zeide tot hem: Neem uw schuldbekentenis, ga dadelijk zitten en schrijf: Vijftig.⁷ Daarna zeide hij tot den tweeden: En gij, hoeveel zijt gij schuldig? Hij zeide: Honderd schepel koorn. Hij zeide hem: Neem uw schuldbekentenis en schrijf: Tachtig.⁸ En de Heer prees den oneerlijken rentmeester omdat hij met overleg had gehandeld; want de kinderen dezer wereld hebben meer overleg dan de kinderen des lichts in hun soort.⁹ Ook zeg ik u: Maakt u vrienden door middel van den ongerechten rijkdom; opdat men u, als er een tekort is, in de eeuwige tenten opneme.¹⁰ Wie in het kleinste betrouwbaar is, is ook in het grote betrouwbaar; wie in het kleinste onbetrouwbaar is, is ook in het grote onbetrouwbaar.¹¹ Indien gij dus niet betrouwbaar zijt in zake van den ongerechten rijkdom, wie zal u den waren toevertrouwen?¹² En indien gij in eens anders goed niet betrouwbaar zijt, wie zal u het onze geven?¹³ Geen dienaar kan twee heren dienen; want hij moet of den enen haten en den anderen liefhebben, of den enen aanhangen en den anderen minachten. Gij kunt niet God dienen en Mammon.¹⁴ Dit alles hoorden de Farizeen, die geldgierig zijn, en zij spotten met hem.¹⁵ En hij zeide tot hen: Gij doet u in de ogen der mensen als braven voor, maar God kent uw hart; want wat hoog is onder de mensen is een gruwel in Gods oog.¹⁶ Wet en Profeten gelden tot Johannes; van toen af wordt de Blijmare van Gods Koninkrijk verkondigd en loopt ieder er storm op.¹⁷ Lichter is het dat hemel en aarde voorbijgaan dan dat een tittel van de wet valt.¹⁸ Alwie zijn vrouw verstoot en een ander trouwt doet overspel en wie de door haar man verstotene trouwt doet ook overspel.

¹⁹ Er was eens een rijk man, gekleed in purper en fijn linnen, dagelijks zijn weelderig leven genietend.²⁰ En een arm man, Lazarus genaamd, lag aan de voorpoort van zijn huis, vol zweren,²¹ begerig zich te voeden met den afval van de tafel des rijken; ook kwamen de honden zijn wonden likken.²² Maar toen de arme stierf, werd hij door de engelen naar den schoot van Abraham gedragen.²³ Ook de rijke stierf en werd begraven. En toen hij in de onderwereld zijn ogen opsloeg, in pijn verkerend, zag hij in de verte Abraham, en Lazarus in zijn schoot.²⁴ Toen riep hij: Vader Abraham, heb medelijden met mij en zend Lazarus; laat hem den top van zijn vinger in water dopen en mijn tong verkoelen; want ik lijd smart in deze vlam.²⁵ Maar Abraham zeide: Kind, herinner u dat gij het goede in uw leven ontvangen hebt, en Lazarus evenzo het kwade. Nu wordt hij vertroost en lijdt gij pijn.²⁶ Daarenboven, er is een brede kloof tussen ons en u; zodat zij die van hier naar u zouden willen overgaan het niet kunnen doen, en men ook niet van daar tot ons kan overkomen.²⁷ Toen zeide hij: Ik bid u dan, vader, hem te zenden naar het huis van mijn vader;²⁸ want ik heb vijf broeders; laat hij hen waarschuwen; opdat ook zij niet komen in dit oord der foltering.²⁹ Abraham zeide: Zij hebben Mozes en de profeten; laten ze naar die horen.³⁰ Hij zeide: Neen, vader Abraham, maar als iemand uit de doden tot hen komt, dan zullen zij zich bekeren.³¹ Maar hij zeide tot hem: Als zij naar Mozes en de profeten niet horen, dan laten zij zich ook niet gezeggen, al stond iemand uit de doden op.