Read the Bible

¹ Want er zijn plaatsen vanwaar het zilver komt, oorden waar men het goud wast;² het ijzer wordt uit den grond gehaald, en steen smelt men tot koper.³ Als men een eind heeft gemaakt aan de duisternis, doorvorst men de diepste plaatsen, het gesteente der zwartste donkerheid;⁴ men brak een mijngang uit ver van der mensen woonplaats; zij die van de wandelaars vergeten zijn hingen daar, zweefden er ver van de mensen.⁵ Van de aarde, waaruit het brood ontspruit, wordt het ingewand als door vuur omgewoeld;⁶ in haar stenen schuilt de saffier en haar stof bevat goud.⁷ De gier kent den weg daarheen niet, het oog van den valk heeft dien niet gespeurd,⁸ de roofdieren hebben hem niet betreden, de leeuw is er niet over gegaan.⁹ De mens heeft zijn hand aan het hard gesteente geslagen, de bergen van hun grondslag af omgewoeld;¹⁰ in de rotsen heeft hij gangen uitgebroken, en allerlei kostbaarheden heeft zijn oog aanschouwd;¹¹ de bronnen der wateraderen heeft hij verstopt; zo brengt hij het verborgene aan het licht.¹² Maar de wijsheid, waar wordt die gevonden? en waar is het oord waar de schranderheid vertoeft?¹³ De mens kent den weg tot haar niet, en in het land der levenden wordt zij niet aangetroffen.

¹⁴ De oceaan zegt: In mij is zij niet--en de zee zegt:¹⁵ Zij is niet bij mij. Zij wordt niet betaald met gedegen goud, geen zilver afgewogen als haar prijs;¹⁶ zij wordt niet afgewogen tegen goud van Ofir, tegen den kostbaren onyx en den saffier;¹⁷ goud en glas kunnen niet bij haar halen, noch wordt zij tegen gulden voorwerpen ingeruild;¹⁸ paarlen en kristal kan men naast haar niet noemen, de vangst van de wijsheid is meer waard dan die der koralen:¹⁹ de topazen van Ethiopie kunnen niet halen bij haar, tegen zuiver goud wordt zij niet opgewogen.

²⁰ Die wijsheid nu, van waar komt zij? en waar is het oord waar de schranderheid vertoeft?²¹ Zij is onttrokken aan het oog van alwat leeft, verborgen voor de vogelen des hemels.²² De hel en de dood zeggen: Wij hebben wel eens van haar horen spreken!²³ God weet den weg tot haar, hij kent het oord waar zij vertoeft;²⁴ want hij schouwt tot de einden der aarde, alwat onder de hemelen is ziet hij.²⁵ Toen hij voor den wind de kracht afwoog, van het water de maat bepaalde,²⁶ toen hij den regen wetten voorschreef, den bliksemschichten hun weg,²⁷ toen zag hij haar en keurde haar, stelde haar op haar plaats en doorgrondde haar.²⁸ Maar tot den mens zeide hij: Zie, den Heer te vrezen, dat is wijsheid, van het kwaad te wijken, dat is doorzicht.