Read the Bible

¹ Sofar van Naama antwoordde en zeide:² Juist daarom geven mij mijn overpeinzingen bescheid, en omdat het in mij stormt.³ Ik hoor een tuchtrede vol smaad tegen mij maar een geest uit mijn inzicht antwoordt mij.⁴ Weet gij dit uit den ouden tijd? van dat de mens op aarde geplaatst is?⁵ Neen, want het juichen der bozen duurt kort, en de vreugde des goddelozen slechts een ogenblik.⁶ Al verheft zich zijn grootheid hemelhoog, en raakt zijn hoofd aan de wolken,⁷ als zijn eigen uitwerpselen, zo gaat hij voorgoed te gronde, die hem gezien hebben zeggen: Waar is hij?⁸ als een droom vliegt hij weg, spoorloos, hij verdwijnt als een nachtgezicht.⁹ Het oog dat hem bespeurde ziet hem niet meer, en zijn woonplaats aanschouwt hem niet weder.

¹⁰ Zijn zonen moeten de gunst van behoeftigen zoeken, en met eigen hand moet hij zijn vermogen weer weggeven.¹¹ Al zijn zijn beenderen vol jeugdige kracht, deze legt zich met hem op het stof.¹² Hoe zoet ook het boze in zijn mond is, hoe hij het ook verbergt onder zijn tong,¹³ het spaart en niet wil laten varen, het tegen zijn gehemelte terughoudt,¹⁴ toch wordt zijn spijs in zijn ingewanden iets anders, adderengal in zijn binnenste.¹⁵ Hij zwolg schatten in en moet die weder uitspuwen, God drijft ze uit zijn buik;¹⁶ adderengif moet hij inzuigen, een slangentong zal hem doden.¹⁷ Hij mag zich niet verlustigen in beken, in vlietende stromen van honing en room;¹⁸ het met moeite verworvene geeft hij terug, zonder het door te slikken, als goed voor ruiling bestemd, zonder er genot van te hebben.¹⁹ Want behoeftigen sloeg hij neer en liet hij aan hun lot over, een huis roofde hij--maar hij bouwt het niet op;²⁰ want daar zijn begeerte nooit voldaan was, ontkomt hij niet met hetgeen hem lief is;²¹ daar niets ontging aan zijn vraatzucht, heeft zijn geluk geen bestand.²² In de volheid van zijn overvloed wordt het hem bang, het onheil treft hem met alle macht.

²³ Opdat hij zijn buik er mee vulle, laat God op hem zijn blakenden toorn los en doet over hem smarten regenen.²⁴ Hij zal voor de ijzeren wapenrusting vluchten, de bronzen boog zal hem doorboren.²⁵ Hij trekt den pijl uit zijn rug, en de schicht gaat uit zijn gal; doodsschrik komt over hem.²⁶ Volslagen duisternis is bewaard voor hetgeen hij gespaard heeft, hemzelven verteert een vuur, dat niet aangeblazen is; kwalijk vergaat het den overgeblevene in zijn tent.²⁷ De hemelen openbaren zijn schuld, en de aarde staat tegen hem op.²⁸ Weggevoerd wordt de opbrengst van zijn huis, weggespoeld op den dag van Gods toorn.²⁹ Dit is des bozen lot van Gods wege, dit het hem van de godheid toegewezen deel.