Read the Bible

¹ Job antwoordde en zeide:² Luistert, luistert toch naar hetgeen ik zeg; hierin althans mogen uw vertroostingen bestaan!³ Verdraagt mij, opdat ik spreke; nadat ik uitgesproken heb kunt gij spotten.⁴ Mijn klacht geldt immers geen mensen. En waarom zou ik niet mismoedig mogen worden?⁵ Wendt u tot mij en staat verstomd, en legt de hand op den mond.⁶ Wanneer ik er aan denk, dan word ik verbijsterd, en grijpt een huivering mijn vlees aan.

⁷ Waarom blijven de bozen in leven, worden zij oud, ja, nemen zij toe in kracht?⁸ Hun kroost hebben zij steeds bij zich, hun nakomelingen zijn voor hun ogen;⁹ hun huizen genieten ongestoorden vrede, geen roede Gods valt daarop;¹⁰ hun stier bespringt zonder te missen, hun koe kalft zonder te misdragen;¹¹ zij leiden hun knapen uit als een kudde, hun kinderen springen huppelend rond;¹² zij zingen bij tamboerijn en citer, verheugen zich bij de tonen der schalmei.¹³ Zo slijten zij hun dagen in voorspoed en dalen in een oogwenk ter onderwereld.¹⁴ Toch zeiden zij tot God: Blijf ver van ons; wij hebben geen lust in de kennis uwer wegen!¹⁵ wat is de Machtige, dat wij hem zouden dienen; en wat zou het ons baten dat wij hem biddend genaakten?¹⁶ Zie, hun voorspoed ligt niet in hun eigen hand, het voornemen der bozen loopt ver met het zijne uiteen,

¹⁷ en--hoe dikwijls wordt de lamp der bozen uitgeblust, komt over hen de ondergang, deelt hij hun in zijn toorn weeen toe?¹⁸ hoe dikwijls worden zij als stro voor den wind, als kaf dat de storm medevoert?¹⁹ Spaart God de straf zijner zonden voor zijn zonen op? Hij moest ze hem zelven betaaldzetten, opdat hij het mocht voelen!²⁰ Met eigen ogen moest hij zijn ongeluk aanschouwen, zelf drinken van des Machtigen verbolgenheid.²¹ Want wat geeft hij om zijn huis na zijn dood, wanneer het aantal zijner levensmaanden ten einde is?²² Wil men God leren, hoe het gaan moet, hem, die de machten in den hooge richt?²³ De een sterft echt welgedaan, volkomen rustig en tevreden;²⁴ zijn lichaam is vol vet, het merg zijner beenderen wordt gedrenkt;²⁵ de ander daarentegen sterft bitter te moede, zonder van het goede genoten te hebben.²⁶ Samen liggen zij op het stof, en het gewormte bedekt hen.

²⁷ Zie, ik ken uw overleggingen wel, en uw bedenkselen waarmede gij mij onrecht doet.²⁸ Wanneer gij zegt: Waar is het huis van den tiran? waar de tent die den bozen tot woning strekte?²⁹ hebt gij dan bij reizigers niet uitgevorst--hun bewijzen kunt gij toch niet wraken--³⁰ dat de boze gespaard wordt ten dage des ondergangs, weggeleid ten dage van de uitbarsting des toorns?³¹ En wie houdt hem zijn gedrag voor ogen? wie zet hem betaald wat hij gedaan heeft?³² Hij wordt naar zijn graf gebracht, en een grafheuvel waakt over hem;³³ zacht drukken hem de kluiten des dals; en de gehele wereld betreedt zijn voetspoor; zoals voor hem het ontelbaar velen deden.³⁴ Wat zijn dan uw troostgronden nietig! en uw antwoorden--slechts laagheid rest er van.