Read the Bible

¹ Bildad van Sjuah antwoordde en zeide:² Hoelang nog zult gijlieden strikken spannen voor woorden? Komt tot inzicht, dan kunnen wij spreken.³ Waarom worden wij met het vee gelijkgesteld, gelden wij als stompzinnigen in uw oog?⁴ Gij, iemand die in zijn toorn zichzelf verscheurt, zou om uwentwil de aarde ontvolkt, een rots van haar plaats gerukt worden?

⁵ Stellig gaat het licht des bozen uit, en blijft de vlam van zijn vuur niet schijnen;⁶ het licht in zijn tent wordt duisternis, de lamp die boven hem hangt gaat uit.⁷ Belemmerd worden zijn veerkrachtige schreden, zijn eigen overleg doet hem struikelen;⁸ want hij geraakt met zijn voeten in een net, en over vlechtwerk wandelt hij;⁹ een strik grijpt zijn hiel, een slagnet houdt hem vast;¹⁰ op den grond schuilt voor hem een koord, en op zijn pad ligt een val.

¹¹ Van rondom beangstigen hem schrikwekkende verschijningen, zij jagen, hem op den voet volgend, hem herwaarts en derwaarts.¹² Het ongeluk hongert naar hem, de ondergang staat gereed als hij dreigt te vallen.¹³ Verteerd worden de stukken van zijn huid, verteerd de stukken van zijn lijf door den eerstgeborene des doods.¹⁴ Gerukt wordt hij uit zijn tent, waar hij zich zeker waande, en weggeleid tot den koning der verschrikking.¹⁵ Verderf huist in zijn tent over zijn woning wordt zwavel gestrooid.¹⁶ Van onderen verdorren zijn wortels, van boven verwelken zijn twijgen;¹⁷ zijn aandenken is van de aarde teloorgegaan, en hij heeft geen naam meer op het wijde veld.¹⁸ Hij wordt uitgestoten uit het licht in het donker, van den aardbodem weggejaagd.¹⁹ Hij heeft geslacht noch nakroost onder zijn volk, niemand blijft over in het oord waar hij toefde.²⁰ Over zijn val staan de Westerlingen ontsteld, en zijn de Oosterlingen van siddering bevangen.²¹ Niet anders gaat het met de woningen des euveldaders, zo met de woonplaats van hem die zich aan God niet stoort.