Bible Lexicons

μεγάλως, Adv. of μέγας.

μέγᾰς, μεγάλη [ᾰ], me/ga, gen. μεγάλου, ης, ου, dat. μεγάλῳ, ῃ, ῳ, acc. μέγᾰν, μεγάλην, μέγᾰ; dual μεγάλω, α, w; pl. μεγάλοι, μεγάλαι, μεγάλα, etc.: the stem μεγάλο - is never used in sg. nom. and acc. masc. and neut., and only once in voc. masc., ὦ μεγάλε Ζεῦ A. Th. 822 (anap.).

I

1. big, of bodily size: freq. of stature, εἶδος.. μ. ἦν ὁράασθαι Od. 18.4; κεῖτο μ. μεγαλωστί Il. 16.776; ἠΰς τε μ. τε Od. 9. 508; φῶτα μέγαν καὶ καλόν ib. 513; καλή τε μεγάλη τε 15.418; κάρτα μεγάλη καὶ εὐειδής Hdt. 3.1; φύσιν τίν' εἶχε φράζε; Answ. μέγας S. OT 742. full-grown, of age as shown by stature, νῦν δ' ὅτε δὴ μ. εἰμί Od. 2.314; μήτε μέγαν μήτ' οὖν νεαρῶν τινα A. Ag. 358 (anap.); later, elder of two persons of the same name, Wilcken Chr. 305 (iii B. C.); Σκιπίων ὁ μ. Plb. 18.35.9. of animals, μ. ἵπποι, βοῦς, σῦς, Il. 2.839, 18.559, Od. 19.439; αἰετός Pi. I. 6(5).50.

2. generally, vast, high, οὐρανός, ὄρος, πύργος, Il. 1.497, 16.297, 6.386; wide, πέλαγος, λαῖτμα θαλάσσης, Od. 3.179, 5.174; long, ἠϊών, αἰγιαλός, Il. 12.31, 2.210: sts. opp. ὀλίγος, κῦμα οὔτε μέγ' οὔτ' ὀ. Od. 10.94; but usu. opp. μικρός or σμικρός, πρὸς ἑαυτὸ ἕκαστον καὶ μ. καὶ σμικρόν Anaxag. 3; τὸ ἄπειρον ἐκ μεγάλου καὶ μικροῦ Arist. Metaph. 987b26, etc.

II

1. of quality or degree, great, mighty, freq. epith. of gods, ὁ μ. Ζεύς A. Supp. 1052 (lyr.), etc.; μεγάλα θεά, of Demeter and Persephone, S. OC 683 (lyr.); θεοὶ μεγάλοι, of the Cabiri, IG 12(8).71 (Imbros), etc.; Μήτηρ μ., of Cybele, SIG 1014.83 (Erythrae, iii B. C.), 1138.3 (Delos, ii B. C.); Μήτηρ θεῶν μ. OGI 540.6 (Pessinus), etc.; Ἴσιδος μ. μητρὸς θεῶν PStrassb. 81.14 (ii B.C.); μ. ἡ Ἄρτεμις Ἐφεσίων Acts 19:28; τίς θεὸς μ. ὡς ὁ θεὸς ἡμῶν; LXX Psalms 77:13(76).13; ὁ μ. θεός Titus 2:13; of men, μ. ἠδὲ κραταιός Od. 18.382; ὀλίγος καὶ μ. Callin. 1.17, etc.; μέγας ηὐξήθη rose to greatness, D. 2.5; ἤρθη μ. ib.8; βασιλεὺς ὁ μ., i. e. the King of Persia, Hdt. 1.188, etc. (θεῶν β. ὁ μ., of Zeus, Pi. O. 7.34); βασιλεὺς μ. A. Pers. 24 (anap.); as a title of special monarchs, Ἀρδιαῖος ὁ μ. Pl. R. 615c; ὁ μ. Ἀλέξανδρος Ath. 1.3d; ὁ μ. ἐπικληθεὶς Ἀντίοχος Plb. 4.2.7, etc.; μ. φίλος E. Med. 549; πλούτῳ τε κἀνδρείᾳ μ. Id. Tr. 674; ἐπὶ μέγα ἦλθεν ἰσχύος Th. 2.97.

2. strong, of the elements, etc., ἄνεμος, λαῖλαψ, Ζέφυρος, Od. 19.200, 12.408, 14.458; of properties, passions, qualities, feelings, etc., of men, θάρσος, πένθος, ποθή, etc., 9.381, Il. 1.254, 11.471, etc.; ἀρετή Od. 24.193, Pi. O. 8.5; θυμός Il. 9.496, E. Or. 702; κλέος Il. 6.446; ἄχος 9.9; πυρετός Luke 4:38 (incorrect acc. to Gal. 7.275); ἡ μ. νοῦσος epilepsy, Hp. Epid. 6.6.5, cf. Gal. 17(2).341.

3. of sounds, great, loud, ἀλαλητός, ἰαχή, πάταγος, ὀρυμαγδός, Il. 12.138, 15.384, 21.9, 256; θόρυβοι, κωκυτός, S. Aj. 142 (anap.), E. Med. 1176; οὐκ ἔστι ὅκως τι νεῖκος ἔσται ἢ μέγα ἢ σμικρόν Hdt. 3.62; μὴ φώνει μέγα S. Ph. 574.

4. generally, great, mighty, ὅρκος Il. 19.113; ὄλβος, τιμά, Pi. O. 1.56, P. 4.148; μ. λόγος, μῦθος, a great story, rumour, A. Pr. 732, S. Aj. 226 (lyr.); ἐρώτημα a big, i. e. difficult, question, Pl. Euthd. 275d, Hp.Ma. 287b; weighty, important, τόδε μεῖζον Od. 16.291; μέγα ποιέεσθαί τι to esteem of great importance, Hdt. 3.42, cf. 9.111; μέγα γενέσθαι εἴς τι X. HG 7.5.6; μ. ὑπάρχειν πρός τι Id. Mem. 2.3.4; μέγα διαφέρειν εἴς τι Pl. Lg. 78o c; οὐκ ἂν εἴη παρὰ μέγα τὸ δικολογεῖν not of great importance, Phld. Rh. 2.85 S.; τὸ δὲ μέγιστον and what is most important, Th. 4.70, cf. 1.142; οἱ μέγιστοι καιροί the most pressing emergencies, D. 20.44; μ. ὠνησάμενοι χρημάτων for large sums, Plb. 4.50.3, etc.

5. with a bad sense, over-great, μέγα εἰπεῖν to speak big, and so provoke divine wrath, Od. 22.288; λίην μέγα εἶπες 3.227, 16.243; μέγα ἔργον 3.261, Pi. N. 10.64; ἔργων μ. A. Ag. 1546 (anap.); ὠμὸν τὸ βούλευμα καὶ μ. Th. 3.36; ἔπος μ., μ. λόγοι, S. Aj. 423 (lyr.), Ant. 1350 (anap.); μ. γλῶσσα ib. 127 (anap.); μηδὲν μέγ' εἴπῃς Id. Aj. 386; μὴ μέγα λέγε Pl. Phd. 95b; μὴ μεγάλα λίαν λέγε Ar. Ra. 835; μέγα φρονεῖν S. OT 1078, E. Hipp. 6; μεγάλα φρονεῖν Ar. Ach. 988; μεγάλα, μεῖζον ἢ δικαίως πνεῖν, E. Andr. 189, A. Ag. 376 (lyr.); μέγα τι παθεῖν X. An. 5.8.17; μὴ μέγα λέγων μεῖζον πάθῃς E. HF 1244.

6. of style. impressive, Demetr. Eloc. 278; μεῖζον more striking, ib. 103.

7. of days, long, Gal. 12.714. Adv. μεγάλως [ᾰ ] greatly, mightily, Od. 16.432, Hes. Th. 429, Hdt. 1.16, 30, al., X. Cyr. 8.2.10, Parth. 28.1, etc.; strengthd., μάλα μ. Il. 17.723; δμαθέντες μ. A. Pers. 907 (lyr.); with Adjs., Hdt. 1.4, 7.190.

II more freq. neut. sg. μέγα as

1. Adv., very much, exceedingly, μ. χαῖρε all hail!, v. l. for μάλα in Od. 24.402; esp. with Verbs expressing strong feeling, μ. κεν κεχαροίατο Il. 1.256; μ. κήδεται 2.27, etc.: with Verbs expressing power, might, μ. πάντων.. κρατέει 1.78; ὃς μ. πάντων.. ἤνασσε 10.32; πατρὸς μ. δυναμένοιο Od. 1.276, cf. Hom. Epigr. 15.1, A. Eu. 950 (anap.), E. Hel. 1358 (lyr.), Ar. Ra. 141, Pl. R. 366a; μ. δύνασθαι παρά τινι Th. 2.29; πλουτέειν μ. Hdt. 1.32; or those expressing sound, loudly, μ. ἰάχειν, ἀῧσαι, βοῆσαι, εὔξασθαι, ἀμβῶσαι, Il. 2.333, 14.147, 17.334, Od. 17.239, Hdt. 1.8 (also pl., μεγάλ' εὔχετο Il. 1.450; μ. αὐδήσαντος, μ. ἤπυεν, Od. 4.505, 9.399): strengthd., μάλα μ. Il. 15.321; μ. δ' ἔβραχε φήγινος ἄξων 5.838, etc.: so in Trag. with all kinds of Verbs, μ. στένειν, σθένειν, χλίειν, A. Ag. 711 (lyr.), 938, Ch. 137: also in pl., μεγάλα.. δυστυχεῖς Id. Eu. 791 (lyr.).

2. of Space, far, μέγα προθορών Il. 14.363; ἄνευθε μέγα far away, 22.88; οὐκ ἂν μέγα τι τῆς ἀληθείας παρεξέλθοις Pl. Phlb. 66b.

3. with Adjs., as μέγ' ἔξοχος, μέγα νήπιος, Il. 2.480, 16.46; μ. νήπιε Orac. ap. Hdt. 1.85; μ. πλούσιος Id. 1.32, 7.190; ὦ μέγ' εὔδαιμον κόρη A. Pr. 647: with Comp. and Sup., by far, μέγ' ἀμείνονες, ἄριστος, φέρτατος, Il. 4.405, 2.82, 16.21. degrees of Comparison (regul. μεγαλώτερος, -ώτατος late, EM 780.1, 2): 1 Comp. μείζων, ον, gen. ονος, , Att. (also Delph., SIG 246 H 260 (iv B. C.)); Ion., Arc., Dor., Aeol. μέζων, ον, Heraclit. 25, Hp. Acut. 44, Hdt. 1.26, IG 7.235.16 (Oropus), 5(2).3.18 (Tegea), Epich. 62 (also early Att., IG 12.22.65, but [ με] ίζων ib.6.93, by analogy of ὀλείζων ib.76,95); dat. pl. μεζόνεσσι Diotog. ap. Stob. 4.7.62: written μέσδων in Sapph. Supp. 7.6, Plu. Lyc. 19: cf. μέττον· μεῖζον, Hsch. (dub.); later μειζότερος 3 John 1:4 (used as title, elder, POxy. 943.3 (vi A. D.), etc.); μειζονώτερος A. Fr. 434: —

1. greater, longer, taller, Il. 3.168, 9.202, etc.; freq. also, too great, γέρας Pl. Sph. 231a; Μηνόφιλος μείζων M. the elder, Ostr.Bodl. v C 2 (ii A. D.); as title, μειζων κώμης headman of a village, POxy. 1626.5 (iv A. D.), etc.: generally, the higher authority, PLond. 2.214.22 (iii A. D.), POxy. 1204.17 (pl., iii A. D.); οὔτε μεῖζον οὔτε ἔλαττον, a strong form of denial, nothing whatever, D.H. Comp. 4; οὐδαμὰ προὔφηνεν οὔτε μείζον' οὔτ' ἐλάττονα S. Tr. 324. Adv. μειζόνως E. Hec. 1121, Th. 1.130, X. Cyn. 13.3, Isoc. 9.21, etc.; Ion. μεζόνως Hdt. 3.128, Herod. 4.80, etc.: neut. as Adv., μεῖζον σθένειν S. Ph. 456, E. Supp. 216; μ. ἰσχύειν D. 3.28; ἐπὶ μ. ἔρχεται S. Ph. 259.

2. Sup. μέγιστος, η, ον, Il. 2.412, etc.: neut. as Adv., μέγιστον ἴσχυσε S. Aj. 502; δυνάμενος μ., c. gen., Hdt. 7.5, 9.9: with another Sup., μέγιστον ἐχθίστη E. Med. 1323: in pl., χαῖρ' ὡς μέγιστα S. Ph. 462; θάλλει μ. Id. OC 700 (lyr.); τὰ μέγιστ' ἐτιμάθης Id. OT 1203 (lyr.); ἐς μέγιστον ib. 521; ἐς τὰ μ. Hdt. 8.111: — late Sup. μεγιστότατος PLond. 1.130.49 (i/ii A. D.). (Cf. Skt. majmán - 'greatness', Lat. magnus, Goth. mikils 'great'.)