Read the Bible

¹ Przewodnikowi chóru. Na nutę: "Lilie..." Dawidowy.² Wybaw mnie, Boże, Bo wody grożą duszy mojej!³ Ugrzązłem w głębokim błocie i nie mam oparcia dla nóg, Dostałem się w głębokie wody, a nurt zalewa mnie.⁴ Zmęczyłem się wołając, wyschło gardło moje; Zamroczyły się oczy moje od czekania na Boga mego.⁵ Więcej niż włosów na głowie mojej Jest tych, którzy mnie nienawidzą bez przyczyny, Silniejsi niż kości moje są ci, Którzy mnie zwalczają niesłusznie. Czy mam zwrócić to, czego nie zrabowałem?⁶ Boże, Ty znasz głupotę moją, A winy moje nie są ci tajne.⁷ Niech się nie zawiodą z mego powodu Ci, którzy cię oczekują, Boże, Panie Zastępów! Niech przeze mnie nie okryją się hańbą Ci, którzy cię szukają, Boże Izraela!⁸ Bo to dla ciebie znoszę hańbę, Wstyd okrywa oblicze moje.⁹ Stałem się obcy braciom moim I nieznany synom matki mojej,¹⁰ Bo gorliwość o dom twój pożera mnie, A zniewagi urągających tobie spadły na mnie.¹¹ Umartwiałem się postem, A stało się to hańbą dla mnie.¹² Wziąłem jako szatę swą wór pokutny, I stałem się dla nich pośmiewiskiem.

¹³ Rozmawiają o mnie siedzący w bramie I do gry na strunach śpiewają o mnie pijacy.¹⁴ Ale ja modlę się do ciebie, Panie, czasu łaski; Boże, wysłuchaj mnie w wielkiej dobroci swojej, W prawdzie zbawienia twojego!¹⁵ Wyrwij mię z błota, abym nie ugrzązł, Wyzwól mnie od nieprzyjaciół moich i z głębin wód!¹⁶ Niech nie zaleją mnie fale, Niech nie pochłonie mnie głębina I czeluść niech nie zawrze nade mną swej paszczy!¹⁷ Wysłuchaj mnie, Panie, bo dobrą jest łaska twoja, Według wielkiego miłosierdzia twego wejrzyj na mnie!¹⁸ Nie zakrywaj oblicza swego przed sługą swoim, Kiedy jestem strapiony. Rychło wysłuchaj mnie!¹⁹ Zbliż się do mnie, wyzwól mnie; Wybaw mnie przez wzgląd na nieprzyjaciół moich!²⁰ Ty znasz hańbę, wstyd i zelżywość moją; Przed tobą są wszyscy dręczyciele moi!²¹ Hańba skruszyła serce moje i sił mi zabrakło, Oczekiwałem współczucia, ale nadaremnie, I pocieszycieli, lecz ich nie znalazłem.

²² Dodali żółci do pokarmu mego, A w pragnieniu moim napoili mnie octem.²³ Niechaj stół ich stanie się dla nich pułapką, A ich uczty ofiarne potrzaskiem!²⁴ Niech zaćmią się oczy ich, by nie widzieli; Spraw, by biodra ich zawsze się chwiały!²⁵ Wylej na nich zapalczywość swoją, Niech dosięgnie ich żar gniewu twego!²⁶ Niech zagroda ich stanie się pustkowiem, A w namiotach ich niech nie będzie mieszkańców.²⁷ Bo prześladują tego, któregoś Ty uderzył, I pomnażają ból zranionego przez ciebie.²⁸ Przydaj winy do winy ich, Niech nie dostąpią sprawiedliwości twojej!²⁹ Niech będą wymazani z księgi życia, A ze sprawiedliwymi niech nie będą zapisani!

³⁰ Ja zaś jestem nędzny i zbolały; Niech zbawienie twoje podniesie mnie, Boże!³¹ Wysławiać będę pieśnią imię Boże I dziękczynieniem będę je uwielbiał.³² A będzie to milsze Panu niż wół, Niż byk z rogami i racicami.³³ Niechaj ujrzą to pokorni i rozradują się! O, wy, co szukacie Boga, niech ożyje serce wasze!³⁴ Bo Pan wysłuchuje biednych I nie gardzi więźniami swymi.³⁵ Niechaj go chwalą niebiosa i ziemia, Morza i wszystko, co w nich się porusza!³⁶ Albowiem Bóg wybawi Syjon I odbuduje miasta ziemi judzkiej, I zamieszkają tam, i posiądą ją.