Read the Bible

¹ Przewodnikowi chóru. Dla Jedutuna. Psalm Dawidowy.² Rzekłem: Będę pilnował dróg swoich, Bym nie zgrzeszył językiem, Będę trzymał na wodzy usta swoje, Póki bezbożny stoi przede mną.³ Zaniemówiłem, zamilkłem, Pozbawiony szczęścia, Lecz ból mój się powiększył.⁴ Rozpaliło się serce moje we mnie, Gdy rozmyślałem, zapłonął ogień. Wtedy odezwałem się językiem swoim:⁵ Daj mi, Panie, poznać kres mój I jaka jest miara dni moich, Abym wiedział, jak jestem znikomy!⁶ Oto na szerokość dłoni wymierzyłeś dni moje, A okres życia mojego jest jak nic przed tobą. Tylko jak tchnienie jest wszelki człowiek, choć pewnie stoi. Sela.

⁷ Zaprawdę, człowiek przemija jak cień, Zaprawdę, na próżno się miota. Gromadzi, a nie wie, kto to zabierze.⁸ A teraz, czego mam się spodziewać, Panie? W tobie jest nadzieja moja.⁹ Ratuj mnie od wszelkich występków moich! Nie wystawiaj mnie na zniewagę nikczemnika!¹⁰ Zamilkłem, nie otwieram ust swoich, Bo Ty to uczyniłeś.¹¹ Odwróć ode mnie cios swój; Ginę pod razami ręki twojej.¹² Karami za winę karcisz człowieka I niweczysz jak mól urok jego. Zaprawdę, tylko tchnieniem jest każdy człowiek. Sela.¹³ Wysłuchaj, Panie, modlitwy mojej, I nastaw uszu na wołanie moje! Nie milcz na łzy moje! Gdyż jestem tylko przychodniem u ciebie, Wędrowcem jak wszyscy ojcowie moi.