Read the Bible

¹ Czemuż to burzą się narody, A ludy myślą o próżnych rzeczach?² Powstają królowie ziemscy I książęta zmawiają się społem Przeciw Panu i Pomazańcowi jego:³ Zerwijmy ich więzy I zrzućmy z siebie ich pęta!⁴ Ten, który mieszka w niebie, śmieje się z nich, Pan im urąga.⁵ Wtedy przemówi do nich w gniewie swoim I gwałtownością swoją przerazi ich:⁶ Ja ustanowiłem króla mego na Syjonie, Świętej górze mojej.

⁷ Ogłoszę zarządzenie Pana: Rzekł do mnie: Synem moim jesteś, Dziś cię zrodziłem.⁸ Proś mnie, a dam ci narody w dziedzictwo I krańce świata w posiadanie.⁹ Rozgromisz je berłem żelaznym, Roztłuczesz jak naczynie gliniane.

¹⁰ Bądźcie więc teraz rozsądni, królowie, Przyjmijcie przestrogę, sędziowie ziemi!¹¹ Służcie Panu z bojaźnią i weselcie się, Z drżeniem złóżcie mu hołd,¹² Aby się nie rozgniewał i abyście nie zgubili drogi, Bo łatwo płonie gniewem. Szczęśliwi wszyscy, którzy mu ufają!