Read the Bible

¹ Mądrość kobiet buduje ich dom, lecz głupie własnoręcznie go burzą.

² Kto postępuje w sposób prawy, boi się Pana, lecz kto chodzi krętymi drogami, gardzi nim.

³ Mowa głupca jest rózgą na jego grzbiet, lecz mędrców strzegą ich wargi.

⁴ Gdzie nie ma bydła, tam nie ma zboża, lecz dzięki sile wołu zbiory są obfite.

⁵ Prawdomówny świadek nie kłamie, lecz świadek fałszywy wypowiada kłamstwo.

⁶ Szyderca nadaremnie szuka mądrości, lecz dla roztropnego poznanie jest rzeczą łatwą.

⁷ Trzymaj się z dala od głupca, gdyż nie napotkasz u niego rozumnej mowy.

⁸ Mądrość roztropnego to poznanie właściwej drogi, lecz głupota głupców zawodzi.

⁹ Na namiotach naśmiewców spoczywa wina, lecz na domu prawych upodobanie.

¹⁰ Tylko serce zna własną gorycz i nikt obcy nie podziela jego radości.

¹¹ Dom bezbożnych będzie zniszczony, lecz namiot prawych zakwitnie.

¹² Niejedna droga zda się człowiekowi prosta, lecz w końcu prowadzi do śmierci.

¹³ Nawet w śmiechu może serce boleć, a radość może się kończyć strapieniem.

¹⁴ Serce przewrotne zadowala się swoimi zabiegami, serce dobre dopiero swoimi uczynkami.

¹⁵ Prostak wierzy każdemu słowu, lecz roztropny zważa na swoje kroki.

¹⁶ Mądry boi się Boga i unika złego, lecz głupiec spoufala się z nim i czuje się bezpieczny.

¹⁷ Człowiek porywczy popełnia głupstwa, lecz rozważny zachowuje spokój.

¹⁸ Prostacy dziedziczą głupotę, lecz roztropnych wieńczy wiedza.

¹⁹ Źli muszą chylić czoła przed dobrymi, a bezbożni stać u drzwi sprawiedliwych.

²⁰ Ubogi jest znienawidzony nawet przez swojego bliźniego, lecz bogaty ma wielu przyjaciół.

²¹ Kto gardzi swoim bliźnim, ten grzeszy; lecz szczęśliwy jest ten, kto się lituje nad ubogimi.

²² Na pewno błądzą ci, którzy knują zło, lecz ci, którzy przemyśliwają nad dobrem, doznają miłości i wierności.

²³ Każda mozolna praca przynosi zysk, lecz puste słowa powodują tylko straty.

²⁴ Koroną mędrców jest roztropność, lecz wieńcem głupców głupota.

²⁵ Świadek prawdomówny ocala życie, lecz kto dyszy kłamstwem, jest zdrajcą.

²⁶ Kto się boi Pana, ma mocną ostoję, i jeszcze jego dzieci mają w niej ucieczkę.²⁷ Bojaźń Pana jest krynicą życia, dzięki niej można uniknąć sideł śmierci.

²⁸ Chwała króla polega na liczebności ludu, lecz gdy ludzi braknie, księciu grozi upadek.

²⁹ Człowiek nierychły do gniewu jest bardzo roztropny, lecz porywczy pomnaża swoją głupotę.

³⁰ Umysł spokojny zapewnia ciału życie, lecz namiętność toczy członki jak robak.

³¹ Kto gnębi nędzarza, lży jego Stwórcę; lecz czci go ten, kto lituje się nad biednym.

³² Bezbożny upada z powodu swojej złości, lecz sprawiedliwy ma oparcie w swojej niewinności.

³³ W sercu rozumnego mieszka mądrość, lecz nie można jej znaleźć we wnętrzu głupca.

³⁴ Sprawiedliwość wywyższa lud, lecz grzech jest hańbą narodów.

³⁵ Król jest łaskawy dla roztropnego sługi, lecz gniewa się na tego, kto postępuje haniebnie.