Read the Bible

¹ A podniósłszy oczy, ujrzał bogaczy, wrzucających swe dary do skarbnicy.² Ujrzał też pewną ubogą wdowę, wrzucającą tam dwa grosze,³ I rzekł: Zaprawdę, powiadam wam, iż ta uboga wdowa wrzuciła więcej niż wszyscy.⁴ Albowiem oni wszyscy dorzucili do darów z tego, co im zbywa, ona zaś złożyła z niedostatku swojego wszystko, co miała na swe utrzymanie.

⁵ A gdy niektórzy mówili o świątyni, iż jest przyozdobiona pięknymi kamieniami i klejnotami, rzekł:⁶ Przyjdą dni, kiedy z tego, co widzicie, nie pozostanie kamień na kamieniu, którego by nie rozwalono.⁷ Zapytali go, mówiąc: Nauczycielu! Kiedy więc to będzie i jaki będzie znak, gdy to nastąpi?⁸ On zaś rzekł: Baczcie, by nie dać się zmylić. Wielu bowiem przyjdzie w imieniu moim, mówiąc: Ja jestem, i: Czas się przybliżył. Nie idźcie za nimi!⁹ Gdy zaś usłyszycie o wojnach i rozruchach, nie lękajcie się; to bowiem musi stać się najpierw, lecz nie zaraz potem będzie koniec.¹⁰ Wtedy rzekł do nich: Powstanie naród przeciw narodowi i królestwo przeciw królestwu,¹¹ I będą wielkie trzęsienia ziemi i miejscami zarazy, i głód, i straszne widoki, i znaki ogromne z nieba.¹² Lecz zanim się to wszystko stanie, podniosą na was swe ręce i prześladować was będą i wydawać do synagog i więzień, i wodzić przed królów i namiestników dla imienia mego.¹³ To da wam sposobność do złożenia świadectwa.¹⁴ Weźcie więc to sobie do serca, by nie przygotowywać sobie naprzód obrony.¹⁵ Ja bowiem dam wam usta i mądrość, której nie będą mogli się oprzeć, ani jej odeprzeć wszyscy wasi przeciwnicy.¹⁶ A będą was wydawać i rodzice, i bracia, i krewni, i przyjaciele, i zabijać niektórych z was,¹⁷ I będziecie znienawidzeni przez wszystkich dla imienia mego,¹⁸ Lecz i włos z głowy waszej nie zginie.¹⁹ Przez wytrwałość swoją zyskacie dusze wasze.

²⁰ Gdy zaś ujrzycie Jerozolimę otoczoną przez wojska, wówczas wiedzcie, że przybliżyło się jej zburzenie.²¹ Wtedy mieszkańcy Judei niech uciekają w góry, a ci, którzy są w obrębie miasta, niech wyjdą z niego, a mieszkańcy wsi niech nie wchodzą do niego.²² Gdyż dni te, to dni odpłaty, aby się wypełniło wszystko, co jest napisane.²³ Biada brzemiennym i karmiącym w owe dni; będzie bowiem wielka niedola na ziemi i gniew nad tym ludem,²⁴ I padną od ostrza miecza, i zostaną uprowadzeni do niewoli u wszystkich narodów, a Jerozolima będzie zdeptana przez pogan, aż się dopełnią czasy pogan.²⁵ I będą znaki na słońcu, księżycu i na gwiazdach, a na ziemi lęk bezradnych narodów, gdy zahuczy morze i fale.²⁶ Ludzie omdlewać będą z trwogi w oczekiwaniu tych rzeczy, które przyjdą na świat, bo moce niebios poruszą się.²⁷ I wówczas ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego w obłoku z mocą i wielką chwałą.²⁸ A gdy się to zacznie dziać, wyprostujcie się i podnieście głowy swoje, gdyż zbliża się odkupienie wasze.

²⁹ I powiedział im podobieństwo: Spójrzcie na drzewo figowe i na wszystkie drzewa;³⁰ Gdy widzicie, że już puszczają pąki, sami poznajecie, iż lato już blisko.³¹ Tak i wy, gdy ujrzycie, że to się dzieje, wiedzcie, iż blisko jest Królestwo Boże.³² Zaprawdę, powiadam wam: Nie przeminie to pokolenie, a wszystko to się stanie.³³ Niebo i ziemia przeminą, ale słowa moje nie przeminą.³⁴ Baczcie na siebie, aby serca wasze nie były ociężałe wskutek obżarstwa i opilstwa oraz troski o byt i aby ów dzień was nie zaskoczył³⁵ Niby sidło; przyjdzie bowiem znienacka na wszystkich, którzy mieszkają na całej ziemi.³⁶ Czuwajcie więc, modląc się cały czas, abyście mogli ujść przed tym wszystkim, co nastanie, i stanąć przed Synem Człowieczym.³⁷ I nauczał we dnie w świątyni, na noc zaś wychodził, by ją spędzić na Górze zwanej Oliwną.³⁸ A cały lud wczesnym rankiem podążał do niego, by go słuchać w świątyni.