Read the Bible

¹ Powiedział im też podobieństwo o tym, że powinni zawsze się modlić i nie ustawać,² Mówiąc: Był w jednym mieście pewien sędzia, który Boga się nie bał, a z człowiekiem się nie liczył.³ Była też w owym mieście pewna wdowa, która go nachodziła i mówiła: Weź mię w obronę przed moim przeciwnikiem.⁴ I przez długi czas nie chciał. Potem zaś powiedział sobie: Chociaż i Boga się nie boję ani z człowiekiem się nie liczę,⁵ Jednak ponieważ naprzykrza mi się ta wdowa, wezmę ją w obronę, by w końcu nie przyszła i nie uderzyła mnie w twarz.⁶ I rzekł Pan: Słuchajcie, co ten niesprawiedliwy sędzia powiada!⁷ A czyżby Bóg nie wziął w obronę swoich wybranych, którzy wołają do niego we dnie i w nocy, chociaż zwleka w ich sprawie?⁸ Powiadam wam, że szybko weźmie ich w obronę. Tylko czy Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?

⁹ I powiedział także do tych, którzy pokładali ufność w sobie samych, że są usprawiedliwieni, a innych lekceważyli, to podobieństwo:¹⁰ Dwóch ludzi weszło do świątyni, aby się modlić, jeden faryzeusz, a drugi celnik.¹¹ Faryzeusz stanął i tak się w duchu modlił: Boże, dziękuję ci, że nie jestem jak inni ludzie, rabusie, oszuści, cudzołożnicy albo też jak ten oto celnik.¹² Poszczę dwa razy w tygodniu, daję dziesięcinę z całego mego dorobku.¹³ A celnik stanął z daleka i nie śmiał nawet oczu podnieść ku niebu, lecz bił się w pierś swoją, mówiąc: Boże, bądź miłościw mnie grzesznemu.¹⁴ Powiadam wam: Ten poszedł usprawiedliwiony do domu swego, tamten zaś nie; bo każdy, kto siebie wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony.

¹⁵ Przynieśli też do niego i dzieci, aby się ich dotknął. A widząc to uczniowie, gromili ich.¹⁶ Jezus zaś przywołał je i rzekł: Pozwólcie dzieciom przychodzić do mnie i nie zabraniajcie im. Albowiem do takich należy Królestwo Boże.¹⁷ Zaprawdę, powiadam wam, kto nie przyjmuje Królestwa Bożego jak dziecię, nie wejdzie do niego.

¹⁸ I zapytał go pewien dostojnik tymi słowy: Nauczycielu dobry, co mam czynić, aby odziedziczyć żywot wieczny?¹⁹ Rzekł do niego Jezus: Dlaczego zwiesz mnie dobrym? Nikt nie jest dobry, tylko jeden Bóg.²⁰ Znasz przykazania: Nie cudzołóż, nie zabijaj, nie kradnij, nie mów fałszywego świadectwa, czcij ojca swego i matkę swoją.²¹ Ten zaś rzekł: Tego wszystkiego przestrzegałem od młodości.²² A gdy to Jezus usłyszał, rzekł do niego: Jeszcze jednego ci brak. Sprzedaj wszystko, co tylko masz i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie, a potem przyjdź i naśladuj mnie.²³ Ten zaś, usłyszawszy to, zasmucił się; był bowiem bardzo bogaty.²⁴ A Jezus, gdy go takim ujrzał, powiedział: Jak trudno tym, którzy mają majętności, wejść do Królestwa Bożego.²⁵ Łatwiej bowiem wielbłądowi przejść przez ucho igielne, niż bogatemu wejść do Królestwa Bożego.²⁶ A ci, którzy to usłyszeli, rzekli: Któż tedy może być zbawiony?²⁷ On zaś rzekł: Co niemożliwego jest u ludzi, możliwe jest u Boga.²⁸ A Piotr rzekł: Oto my opuściliśmy, co było nasze, a poszliśmy za tobą.²⁹ On zaś rzekł do nich: Zaprawdę, powiadam wam, że nie ma takiego, który by opuścił dom czy żonę, czy braci, czy rodziców, czy dzieci dla Królestwa Bożego,³⁰ A nie otrzymał w zamian daleko więcej w czasie obecnym, a w świecie przyszłym żywota wiecznego.

³¹ A wziąwszy z sobą dwunastu, rzekł do nich: Oto idziemy do Jerozolimy, i wszystko, co napisali prorocy, wypełni się nad Synem Człowieczym.³² Wydadzą go bowiem poganom i wyśmieją, zelżą i oplwają,³³ A ubiczowawszy, zabiją go, ale dnia trzeciego zmartwychwstanie.³⁴ Lecz oni nic z tego nie zrozumieli i było to słowo zakryte przed nimi, i nie wiedzieli, co mówiono.

³⁵ A gdy On przybliżał się do Jerycha, pewien ślepiec siedział przy drodze, żebrząc.³⁶ A gdy usłyszał, że tłum przechodzi, dowiadywał się, co się dzieje.³⁷ Powiedzieli mu wtedy, że Jezus Nazareński przechodzi.³⁸ I zaczął wołać: Jezusie, Synu Dawidowy, zmiłuj się nade mną!³⁹ A ci, którzy szli na przedzie, gromili go, by milczał. On zaś coraz głośniej wołał: Synu Dawidowy, zmiłuj się nade mną!⁴⁰ Wtedy Jezus przystanął i kazał przyprowadzić go do siebie. A gdy ten się zbliżył, zapytał go,⁴¹ Mówiąc: Co chcesz, abym ci uczynił? A on odrzekł: Panie, abym przejrzał.⁴² A Jezus rzekł do niego: Przejrzyj! Wiara twoja uzdrowiła cię.⁴³ I zaraz odzyskał wzrok, i szedł za nim, wielbiąc Boga. A cały lud, ujrzawszy to, oddał chwałę Bogu.