Read the Bible

¹ Zaiste, dlatego drży moje serce i skacze ze swojego miejsca.² Słuchajcie pilnie grzmotu jego głosu i pomruku, który wychodzi z jego ust!³ Wypuszcza go pod całym niebem, a jego światło sięga do krańców ziemi.⁴ Za nim huczy grzmot, grzmi swym potężnym głosem, a gdy się słyszy jego głos, nie powstrzymuje błyskawic.⁵ Bóg przedziwnie grzmi swoim głosem, czyni wielkie rzeczy, których nie rozumiemy.

⁶ Bo do śniegu mówi: Padaj na ziemię! do deszczu i ulewy: Padajcie rzęsiście!⁷ Pieczętuje rękę każdego człowieka, aby wszyscy ludzie znali jego dzieło.⁸ Wtedy zwierzęta wchodzą do kryjówek i kładą się w swym legowiskach.⁹ Z komory południa wychodzi huragan, a od wiatrów północnych mróz.¹⁰ Od tchnienia Bożego powstaje lód, a szerokie wody zamarzają.¹¹ Obciąża chmury gradem i swoją błyskawicą rozpędza obłoki,¹² Które kieruje dokąd chce, aby czyniły wszystko, co im każe, na całej powierzchni ziemskiej,¹³ Albo jako rózgę karzącą, albo jako błogosławieństwo dla swojej ziemi, albo zsyła je w dowód swojej łaski.

¹⁴ Słuchaj tego, Jobie, zastanów się i rozważ cuda Boga!¹⁵ Czy wiesz, jakie zadanie Bóg im wyznacza i jak każe zabłysnąć światłu swego obłoku?¹⁶ Czy wiesz coś o unoszeniu się chmur, o cudach tego, który jest doskonały w mądrości?¹⁷ Ty, którego szaty się rozgrzewają, gdy ziemia odpoczywa pod wiatrem południa?¹⁸ Czy potrafisz tak jak On rozpostrzeć sklepienie niebios, które jest mocne jak lustro polerowane?¹⁹ Poucz nas, co mu mamy powiedzieć, bo nic nie możemy przytoczyć z powodu ciemnoty!²⁰ Czy należy mu powiedzieć, że chcę mówić? Czy żądał kto własnej zguby?

²¹ Czasem nie widzi się światła słonecznego, gdyż zaciemniły je obłoki, lecz gdy powieje wiatr i rozprasza je,²² Z północy zjawia się złocisty blask, Boga otacza przerażająca jasność.²³ Wszechmocny jest niedostępny, jest potężny siłą i bogaty w sprawiedliwość, ale nie podepcze prawa.²⁴ Dlatego niechże boją się go ludzie; wszakże On nie zważa na tych, którzy o swojej mądrości wiele myślą.