Read the Bible

¹ Dlaczego Wszechmocny nie określił czasów karania i ci, którzy go znają, nie widzą jego dni?² Niegodziwcy przesuwają granice, zagarniają trzody wraz z pasterzami.³ Osły sierot pędzą przed sobą, woły wdowy biorą w zastaw.⁴ Ubogich spychają z drogi, wszyscy biedacy na ziemi muszą się ukrywać.⁵ Oto, jak dzikie osły na pustyni wychodzą do swej żmudnej pracy, szukając żywności; na stepie chleba dla swoich dzieci.⁶ W nocy żną zboże na polu i zbierają grona w winnicy bezbożnika.⁷ Nocują nago, bez odzieży, a w czasie zimy nie mają okrycia.⁸ Zmoczeni są górską ulewą, a nie mając schronienia tulą się do skały.⁹ Porywają od piersi sierotę i biorą w zastaw niemowlę ubogiego.¹⁰ Chodzą nago, bez odzieży i o głodzie znoszą snopy.¹¹ Między piwnicznymi murami wytłaczają oliwę; pracują w tłoczni, a jednak są spragnieni.¹² Z miast rozlegają się jęki umierających, ranni wołają o pomstę, ale Bóg nie zważa na modlitwę.

¹³ Tamci znów są wrogami światłości, nie znają jego dróg i nie pozostają na jego ścieżkach.¹⁴ Nim światło wzejdzie, powstaje morderca, zabija ubogiego i biednego, a w nocy zakrada się złodziej.¹⁵ Oko cudzołożnika czeka na zmierzch, myśli on: nie dostrzeże mnie żadne oko, i na twarz kładzie zasłonę.¹⁶ W ciemności włamują się do domów; w dzień dobrze się zamykają, oni wszyscy nie chcą znać światła.¹⁷ Bo dla nich mrok jest porankiem, gdyż ze strachami ciemnej nocy są obeznani.

¹⁸ Są jak szumowiny unoszone na powierzchni wody; złą sławę ma ich dział w kraju, żaden deptacz winogron nie zwraca się już do ich winnicy.¹⁹ Jak susza i upał wyparowują wody śnieżne, tak grzeszników porywa kraina umarłych.²⁰ Zapomina o nich łono, które ich wydało; robactwo karmi się nimi, nikt ich nie będzie wspominał, niegodziwość załamuje się, jak drzewo.²¹ Niegodziwiec gnębi niepłodną, która nie rodzi, a wdowie nie wyświadcza nic dobrego.²² A jednak On przedłuża swoją mocą życie okrutników; niejeden podnosi się, chociaż już zwątpił o życiu.²³ Zapewnia mu bezpieczny byt, na którym może się oprzeć, a jego oczy czuwają nad ich drogami.²⁴ Ich wielkość trwa tylko chwilę, potem znikają; schną i więdną, bywają porwani jak wszyscy ludzie i odcięci jak kłos.²⁵ Czyż tak nie jest? Kto mi zada kłam i obróci wniwecz moje słowo?