Read the Bible

¹ Wtedy odpowiedział Job i rzekł:² Jak długo będziecie dręczyć moją duszę i gnębić mnie słowami?³ Już dziesięć razy znieważyliście mnie i nie wstydzicie się mnie krzywdzić.⁴ Lecz niech tak będzie, że zbłądziłem i uchybienie jest po mojej stronie.⁵ Jeżeli rzeczywiście chcecie się wywyższać nade mnie, to dowiedźcie mi zarzutów, jakie mi stawiacie.⁶ Wiedzcie, że to Bóg niesprawiedliwie obszedł się ze mną i omotał mnie swoją siecią.⁷ Gdy krzyczę: Gwałtu! - nie otrzymuję odpowiedzi; gdy wołam o pomoc, nie ma sądu.

⁸ Zagrodził mi drogę, tak że nie mogę przejść; a nad moimi ścieżkami roztoczył ciemności.⁹ Pozbawił mnie mojej czci i zdjął koronę z mojej głowy.¹⁰ Bije mnie ze wszystkich stron, tak że ginę, jak drzewo wyrwał moją nadzieję.¹¹ Uniósł się gniewem przeciwko mnie i zaliczył mnie w poczet swoich wrogów.¹² Nadciągnęły razem jego hufce, usypały wały przeciwko mnie i rozbiły obóz dookoła mojego namiotu.¹³ Moi bracia trzymają się z dala ode mnie, a moi znajomi stronią ode mnie.¹⁴ Moi krewni opuścili mnie, a goście mojego domu zapomnieli o mnie.¹⁵ Domownicy i służebnice moje uważają mnie za obcego, w ich oczach stałem się cudzoziemcem.¹⁶ Gdy wołam na mego sługę, nie odzywa się; sam muszę go błagać.¹⁷ Moim oddechem brzydzi się moja żona, jestem wstrętny swoim rodzonym braciom.¹⁸ Nawet mali chłopcy mną gardzą; gdy powstaję, urągają mi.¹⁹ Wszyscy moi powiernicy brzydzą się mną, a ci, których miłowałem, zwracają się przeciwko mnie.²⁰ Moje kości przyschły do mojej skóry i do ciała; i uszedłem tylko z dziąsłami.²¹ Zmiłujcie się, zmiłujcie się nade mną, wy, przyjaciele moi, bo ręka Boża mnie dotknęła!²² Czemu prześladujecie mnie, jak to czyni Bóg, a nie możecie się nasycić widokiem mojego ciała?

²³ O, oby były zapisane moje słowa, oby były utrwalone w księdze,²⁴ Żelaznym rylcem i ołowiem wykute w skale na zawsze.²⁵ Lecz ja wiem, że Odkupiciel mój żyje i że jako ostatni nad prochem stanie!²⁶ Że potem, chociaż moja skóra jest tak poszarpana, uwolniony od swego ciała będę oglądał Boga.²⁷ Tak! Ja sam ujrzę go i moje oczy zobaczą go, nie kto inny. Moje nerki zanikają we mnie za tym tęskniąc.²⁸ A gdy mówicie: Jakże chętnie byśmy mu dopiekli i doszukali się w nim powodu do sprawy sądowej!²⁹ To drżyjcie przed mieczem, bo to jest wina, za którą karę wymierza miecz, abyście wiedzieli, że jest sąd!