Read the Bible

¹ Albowiem zakon, zawierając w sobie tylko cień przyszłych dóbr, a nie sam obraz rzeczy, nie może w żadnym razie przez te same ofiary, nieprzerwanie składane rok w rok, przywieść do doskonałości tych, którzy z nimi przychodzą.² Bo czyż nie zaprzestanoby ich składać, gdyby ci, co je składają, nie mieli już żadnej świadomości grzechów, gdy raz zostali oczyszczeni?³ Przeciwnie, one właśnie przywodzą na pamięć grzechy co roku.⁴ Jest bowiem rzeczą niemożliwą, aby krew wołów i kozłów mogła gładzić grzechy.⁵ Toteż, przychodząc na świat, mówi: Nie chciałeś ofiar krwawych i darów, aleś ciało dla mnie przysposobił;⁶ Nie upodobałeś sobie w całopaleniach i ofiarach za grzechy.

⁷ Tedy rzekłem: Oto przychodzę, aby wypełnić wolę twoją, o Boże, jak napisano o mnie w zwoju księgi.⁸ Najpierw mówi: Nie chciałeś i nie upodobałeś sobie ofiar krwawych i darów, i całopaleń, i ofiar za grzechy, które przecież bywają składane według zakonu;⁹ Potem powiada: Oto przychodzę, aby wypełnić wolę twoją. Znosi więc pierwsze, aby ustanowić drugie;¹⁰ Mocą tej woli jesteśmy uświęceni przez ofiarowanie ciała Jezusa Chrystusa raz na zawsze.¹¹ A każdy kapłan sprawuje codziennie swoją służbę i składa wiele razy te same ofiary, które nie mogą w ogóle zgładzić grzechów;¹² Lecz gdy On złożył raz na zawsze jedną ofiarę za grzechy, usiadł po prawicy Bożej,¹³ Oczekując teraz, aż nieprzyjaciele jego położeni będą jako podnóżek stóp jego.¹⁴ Albowiem jedną ofiarą uczynił na zawsze doskonałymi tych, którzy są uświęceni.¹⁵ Poświadcza nam to również Duch Święty; powiedziawszy bowiem:¹⁶ Takie zaś jest przymierze, jakie zawrę z nimi po upływie owych dni, mówi Pan: Prawa moje włożę w ich serca i na umysłach ich wypiszę je,¹⁷ Dodaje: A grzechów ich i ich nieprawości nie wspomnę więcej.¹⁸ Gdzie zaś jest ich odpuszczenie, tam nie ma już ofiary za grzech.

¹⁹ Mając więc, bracia, ufność, iż przez krew Jezusa mamy wstęp do świątyni²⁰ Drogą nową i żywą, którą otworzył dla nas poprzez zasłonę, to jest przez ciało swoje,²¹ Oraz kapłana wielkiego nad domem Bożym,²² Wejdźmy na nią ze szczerym sercem, w pełni wiary, oczyszczeni w sercach od złego sumienia i obmyci na ciele wodą czystą;²³ Trzymajmy się niewzruszenie nadziei, którą wyznajemy, bo wierny jest Ten, który dał obietnicę;²⁴ I baczmy jedni na drugich w celu pobudzenia się do miłości i dobrych uczynków,²⁵ Nie opuszczając wspólnych zebrań naszych, jak to jest u niektórych w zwyczaju, lecz dodając sobie otuchy, a to tym bardziej, im lepiej widzicie, że się ten dzień przybliża.²⁶ Bo jeśli otrzymawszy poznanie prawdy, rozmyślnie grzeszymy, nie ma już dla nas ofiary za grzechy,²⁷ Lecz tylko straszliwe oczekiwanie sądu i żar ognia, który strawi przeciwników.²⁸ Kto łamie zakon Mojżesza, ponosi śmierć bez miłosierdzia na podstawie zeznania dwóch albo trzech świadków;²⁹ O ileż sroższej kary, sądzicie, godzien będzie ten, kto Syna Bożego podeptał i zbezcześcił krew przymierza, przez którą został uświęcony, i znieważył Ducha łaski!³⁰ Znamy przecież tego, który powiedział: Pomsta do mnie należy, Ja odpłacę; oraz: Pan sądzić będzie lud swój.³¹ Straszna to rzecz wpaść w ręce Boga żywego.³² Przypomnijcie sobie dni poprzednie, kiedy po swym oświeceniu wytrwaliście w licznych zmaganiach z utrapieniami,³³ Czy to, gdy byliście wystawieni publicznie na zniewagi i udręki, czy też, gdy wiernie staliście przy tych, z którymi się tak obchodzono.³⁴ Cierpieliście bowiem wespół z więźniami i przyjęliście z radością grabież waszego mienia, wiedząc, że sami posiadacie majętność lepszą i trwałą.³⁵ Nie porzucajcie więc ufności waszej, która ma wielką zapłatę.³⁶ Albowiem wytrwałości wam potrzeba, abyście, gdy wypełnicie wolę Bożą, dostąpili tego, co obiecał.³⁷ Bo jeszcze tylko mała chwila, a przyjdzie Ten, który ma przyjść, i nie będzie zwlekał;³⁸ A sprawiedliwy mój z wiary żyć będzie; lecz jeśli się cofnie, nie będzie dusza moja miała w nim upodobania.³⁹ Lecz my nie jesteśmy z tych, którzy się cofają i giną, lecz z tych, którzy wierzą i zachowują duszę.