Read the Bible

¹ Przewodnikowi chóru, na Sosannim. Psalm Dawida. Wybaw mnie, Boże, bo wody sięgają aż do mojej duszy.² Grzęznę w głębokim błocie, gdzie nie ma dna; dostałem się w głębokie wody i nurt mnie porywa.³ Zmęczyłem się wołaniem, wyschło mi gardło; słabną moje oczy, gdy czekam na mojego Boga.⁴ Więcej niż włosów na mojej głowie jest tych, którzy mnie nienawidzą bez powodu; ci, którzy niesłusznie są moimi wrogami i chcą mnie zniszczyć, wzmocnili się; musiałem zapłacić za to, czego nie zabrałem.⁵ Boże, ty znasz moją głupotę, a moje grzechy nie są ukryte przed tobą.⁶ Niech nie zaznają wstydu z mego powodu ci, którzy ciebie oczekują, Panie BOŻE zastępów, niech nie rumienią się z mego powodu ci, którzy ciebie szukają, Boże Izraela.⁷ Bo dla ciebie znoszę urąganie, hańba okrywa moją twarz.⁸ Stałem się obcy dla moich braci i cudzoziemcem dla synów mojej matki;⁹ Bo gorliwość o twój dom zżarła mnie i spadły na mnie urągania urągających tobie.¹⁰ Płakałem i umartwiałem postem swą duszę, a stało się to moją hańbą.¹¹ Założyłem wór pokutny jako szatę i stałem się dla nich pośmiewiskiem.¹² Mówili o mnie ci, którzy siedzą w bramie, i byłem tematem pieśni pijaków.

¹³ Ale ja kieruję swoją modlitwę do ciebie, PANIE, w czasie pomyślnym; Boże, wysłuchaj mnie według twego wielkiego miłosierdzia, dla prawdy twego zbawienia.¹⁴ Uwolnij mnie z błota, abym nie ugrzązł; ocal mnie od tych, którzy mnie nienawidzą, i z głębokich wód.¹⁵ Niech nie zaleją mnie wezbrane wody ani nie pożre głębia i niech otchłań nie zamknie nade mną swej paszczy.¹⁶ Wysłuchaj mnie, PANIE, bo dobre jest twoje miłosierdzie, według twojej wielkiej litości spójrz na mnie.¹⁷ Nie zakrywaj twego oblicza przed swoim sługą, bo jestem w utrapieniu; wysłuchaj mnie czym prędzej.¹⁸ Zbliż się do mojej duszy i wybaw ją, odkup mnie ze względu na mych wrogów.¹⁹ Ty znasz moją hańbę, mój wstyd i niesławę, przed tobą są wszyscy moi wrogowie.²⁰ Hańba złamała moje serce, ogarnęło mnie przygnębienie; oczekiwałem współczującego, ale go nie było; szukałem pocieszającego, ale nie znalazłem.²¹ Zamiast pokarmu podali mi żółć, a gdy pragnąłem, napoili mnie octem.

²² Niech ich stół stanie się dla nich sidłem, a ich pomyślność – pułapką.²³ Niech zaćmią się ich oczy, aby nie widzieli, a ich biodra niech się zawsze chwieją.²⁴ Wylej na nich swoje oburzenie, a żar twego gniewu niech ich dosięgnie.²⁵ Niech ich dom opustoszeje, w ich namiotach niech nikt nie mieszka.²⁶ Bo prześladują tego, którego ty uderzyłeś, i rozpowiadają o boleściach tych, których zraniłeś.²⁷ Dodaj nieprawość do ich nieprawości i niech nie dostąpią twojej sprawiedliwości.²⁸ Niech będą wymazani z księgi żyjących i niech nie będą zapisani ze sprawiedliwymi.²⁹ Ja zaś jestem strapiony i zbolały; niech twoje zbawienie, Boże, podniesie mnie.

³⁰ Będę chwalił imię Boga pieśnią, będę go wywyższał dziękczynieniem.³¹ I będzie to milsze PANU niż wół albo cielec rogaty z kopytami.³² Pokorni to ujrzą i rozradują się, ożyje serce szukających Boga.³³ PAN bowiem wysłuchuje ubogich i swymi więźniami nie gardzi.³⁴ Niech go chwalą niebiosa i ziemia, morze i wszystko, co się w nich porusza.³⁵ Bóg bowiem wybawi Syjon i odbuduje miasta Judy; będą tam mieszkać i posiądą tę ziemię.³⁶ Także i potomstwo jego sług ją odziedziczy i zamieszkają w niej ci, którzy miłują jego imię.