Read the Bible

¹ Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. Boże mojej chwały, nie milcz;² Bo otworzyły się przeciwko mnie usta niegodziwego i usta podstępnego; mówili przeciwko mnie językiem kłamliwym;³ Otoczyli mnie słowami nienawiści i walczą przeciwko mnie bez przyczyny.⁴ Sprzeciwiają mi się w zamian za moją miłość, choć ja się za nich modliłem.⁵ Odpłacają mi złem za dobro i nienawiścią za moją miłość.

⁶ Postaw nad nim niegodziwego, a szatan niech stoi po jego prawicy.⁷ Gdy stanie przed sądem, niech wyjdzie potępiony, a jego modlitwa niech zamieni się w grzech.⁸ Niech jego dni będą krótkie, a jego urząd niech przejmie inny.⁹ Niech jego dzieci będą sierotami, a jego żona wdową.¹⁰ Niech jego dzieci będą tułaczami i żebrzą, niech żebrzą z dala od swoich opustoszałych miejsc.¹¹ Niech lichwiarz przejmie wszystko, co ma, a obcy niech rozgrabią owoc jego pracy.¹² Niech nie będzie nikogo, kto by mu okazał miłosierdzie; niech nie będzie nikogo, kto by się zlitował nad jego sierotami.¹³ Niech jego potomkowie zostaną wykorzenieni, niech ich imię zginie w drugim pokoleniu.¹⁴ Niech PAN pamięta nieprawość jego przodków, a grzech jego matki niech nie będzie zgładzony.¹⁵ Niech będą zawsze przed PANEM, aż wykorzeni z ziemi pamięć o nich;¹⁶ Dlatego że nie pamiętał, by okazać miłosierdzie, ale prześladował człowieka nędznego i ubogiego, a strapionego w sercu chciał zabić.¹⁷ Skoro umiłował przekleństwo, niech na niego spadnie; skoro nie chciał błogosławieństwa, niech się od niego oddali.¹⁸ Ubierał się w przekleństwo jak w szatę, więc niech wejdzie jak woda do jego wnętrzności i jak oliwa do jego kości.¹⁹ Niech mu będzie jak płaszcz, który go okrywa, i jak pas, który go zawsze opasuje.²⁰ Taka niech będzie zapłata od PANA dla moich przeciwników i tych, którzy źle mówią przeciwko mojej duszy.

²¹ Ale ty, BOŻE, Panie, ujmij się za mną przez wzgląd na twoje imię; ocal mnie, bo wielkie jest twoje miłosierdzie.²² Jestem bowiem ubogi i nędzny, a moje serce we mnie jest zranione.²³ Niknę jak cień, który się chyli, strząsają mnie jak szarańczę.²⁴ Moje kolana słabną od postu, a moje ciało wychudło bez tłuszczu.²⁵ Stałem się też dla nich pośmiewiskiem; gdy mnie widzą, kiwają głowami.²⁶ Wspomóż mnie, PANIE, mój Boże; wybaw mnie według swego miłosierdzia;²⁷ Aby mogli poznać, że to twoja ręka; że ty, PANIE, to uczyniłeś.²⁸ Niech oni przeklinają, ale ty błogosław; gdy powstają, niech będą zawstydzeni, a twój sługa niech się weseli.²⁹ Niech moi przeciwnicy okryją się hańbą i niech się okryją własnym wstydem jak płaszczem.³⁰ Będę wielce wysławiał PANA swymi ustami i pośród tłumu będę go chwalić;³¹ Bo staje po prawicy nędznego, aby go wybawić od tych, którzy osądzają jego duszę.