Read the Bible

¹ Alleluja. Wysławiajcie PANA, bo jest dobry, bo jego miłosierdzie trwa na wieki.² Któż wypowie wielkie dzieła PANA i ogłosi całą jego chwałę?³ Błogosławieni, którzy strzegą sądu i czynią sprawiedliwość w każdym czasie.⁴ Pamiętaj o mnie, PANIE, przez miłość do swego ludu; nawiedź mnie swoim zbawieniem;⁵ Abym widział szczęście twoich wybranych, cieszył się radością twego narodu i chlubił się razem z twoim dziedzictwem.

⁶ Zgrzeszyliśmy wraz z naszymi ojcami, popełniliśmy nieprawość i postąpiliśmy niegodziwie.⁷ Nasi ojcowie w Egipcie nie zrozumieli twoich cudów, nie pamiętali wielkości twego miłosierdzia, lecz buntowali się nad Morzem Czerwonym.⁸ A jednak ich wybawił przez wzgląd na swoje imię, aby okazać swą moc.⁹ Zgromił Morze Czerwone i wyschło; i przeprowadził ich przez głębiny jak przez pustynię.¹⁰ Tak wybawił ich z ręki tego, który ich nienawidził, i odkupił ich z ręki wroga.¹¹ Wody okryły ich ciemięzców, nie został ani jeden z nich.¹² Wtedy uwierzyli jego słowom i śpiewali na jego chwałę.

¹³ Szybko jednak zapomnieli o jego dziełach, nie czekali na jego rady.¹⁴ Pałali żądzą na pustyni, na próbę wystawiali Boga na pustkowiu.¹⁵ I dał im, czego żądali, lecz zesłał na ich dusze wycieńczenie.¹⁶ Gdy w obozie zazdrościli Mojżeszowi i Aaronowi, świętemu PANA;¹⁷ Otworzyła się ziemia i pochłonęła Datana, i zakryła zgromadzenie Abirama;¹⁸ I zapłonął ogień w tym zgromadzeniu, płomień spalił niegodziwych.¹⁹ Zrobili cielca na Horebie i odlanemu posągowi oddali pokłon;²⁰ I zamienili swą chwałę na podobieństwo wołu jedzącego trawę.²¹ Zapomnieli o Bogu, swoim wybawcy, który dokonywał wielkich czynów w Egipcie;²² Cudownych dzieł w ziemi Chama, rzeczy strasznych nad Morzem Czerwonym.²³ Dlatego powiedział, że wytraciłby ich, gdyby Mojżesz, jego wybrany, nie stanął w wyłomie przed nim, aby odwrócić jego gniew, by ich nie wytracił.²⁴ Wzgardzili też wspaniałą ziemią, nie wierząc jego słowu.²⁵ I szemrząc w swoich namiotach, nie byli posłuszni głosowi PANA.²⁶ Dlatego podniósł na nich swoją rękę, aby ich wytracić na pustyni;²⁷ Aby ich potomstwo rozrzucić wśród pogan i rozproszyć ich po ziemiach.²⁸ Przyłączyli się też do Baal-Peor i jedli ofiary składane umarłym.²⁹ Tak pobudzili Boga do gniewu swymi postępkami, że spadła na nich plaga;³⁰ Wtedy powstał Pinchas, dokonał sądu i plaga ustała.³¹ Poczytano mu to za sprawiedliwość po wszystkie pokolenia, na wieki.³² Rozgniewali go znowu u wód Meriba, tak że Mojżesz wiele ucierpiał z ich powodu;³³ Rozdrażnili bowiem jego ducha i mówił nierozważnie swymi ustami.

³⁴ Nie wytępili narodów, jak im to PAN nakazał.³⁵ Lecz zmieszali się z tymi narodami i nauczyli się ich czynów;³⁶ I służyli ich bożkom, które stały się dla nich pułapką.³⁷ Ofiarowali bowiem demonom swoich synów i swoje córki;³⁸ I przelewali krew niewinną, krew swoich synów i córek, których ofiarowali bożkom Kanaanu, i ziemia została skalana rozlewem krwi.³⁹ Splamili się swymi czynami i cudzołożyli swymi postępkami.⁴⁰ Dlatego PAN zapłonął gniewem przeciw swemu ludowi, tak że obrzydził sobie swoje dziedzictwo.⁴¹ I wydał ich w ręce pogan, i panowali nad nimi ci, którzy ich nienawidzili.⁴² I uciskali ich wrogowie, ujarzmili ich swoją ręką.⁴³ Wielokrotnie ich ocalał, lecz oni rozgniewali go swymi zamysłami i zostali upokorzeni przez swoje nieprawości.⁴⁴ A jednak wejrzał na ich ucisk i usłyszał ich wołanie.⁴⁵ Przypomniał sobie bowiem o swoim przymierzu z nimi i pożałował według swej wielkiej litości.⁴⁶ Wzbudził też litość dla nich u wszystkich, którzy ich uprowadzili w niewolę.⁴⁷ Wybaw nas, PANIE, nasz Boże, i zgromadź nas spośród pogan, abyśmy wysławiali twoje święte imię i chlubili się twoją chwałą.⁴⁸ Błogosławiony PAN, Bóg Izraela, od wieków na wieki; niech cały lud powie: Amen. Alleluja.