Read the Bible

¹ A gdy nastał ranek, wszyscy naczelni kapłani i starsi ludu naradzili się przeciwko Jezusowi, aby go zabić.² Związali go, odprowadzili i wydali namiestnikowi Poncjuszowi Piłatowi.³ Wtedy Judasz, który go wydał, widząc, że został skazany, żałował tego i zwrócił trzydzieści srebrników naczelnym kapłanom i starszym;⁴ Mówiąc: Zgrzeszyłem, wydając krew niewinną. A oni powiedzieli: Cóż nam do tego? To twoja sprawa.⁵ Wtedy rzucił te srebrniki w świątyni i oddalił się, a potem poszedł i powiesił się.⁶ A naczelni kapłani wzięli srebrniki i mówili: Nie wolno ich kłaść do skarbca świątynnego, gdyż jest to zapłata za krew.⁷ I naradziwszy się, kupili za nie pole garncarza, aby grzebać na nim cudzoziemców.⁸ Dlatego to pole aż do dziś nazywa się Polem Krwi.⁹ Wtedy się wypełniło, co zostało powiedziane przez proroka Jeremiasza: I wzięli trzydzieści srebrników, zapłatę za oszacowanego, którego oszacowali synowie Izraela;¹⁰ I dali je za pole garncarza, jak mi nakazał Pan.

¹¹ Jezus stał przed namiestnikiem. I zapytał go namiestnik: Czy ty jesteś królem Żydów? Jezus mu odpowiedział: Ty sam to mówisz.¹² A gdy oskarżali go naczelni kapłani i starsi, nic nie odpowiedział.¹³ Wtedy Piłat zapytał go: Nie słyszysz, jak wiele zeznają przeciwko tobie?¹⁴ Lecz mu nie odpowiedział na żadne słowo, tak że namiestnik bardzo się dziwił.¹⁵ A na święto namiestnik miał zwyczaj wypuszczać ludowi jednego więźnia, tego, którego chcieli.¹⁶ Trzymano zaś w tym czasie osławionego więźnia, zwanego Barabaszem.¹⁷ Gdy więc się zebrali, zapytał ich Piłat: Którego chcecie, abym wam wypuścił? Barabasza czy Jezusa, zwanego Chrystusem?¹⁸ Wiedział bowiem, że wydali go z zawiści.¹⁹ A gdy on siedział na krześle sędziowskim, jego żona posłała wiadomość do niego: Nie miej nic do czynienia z tym sprawiedliwym, bo dzisiaj we śnie wiele wycierpiałam z jego powodu.²⁰ Tymczasem naczelni kapłani i starsi namówili tłumy, aby prosiły o Barabasza, a domagały się stracenia Jezusa.²¹ Namiestnik zapytał ich: Którego z tych dwóch chcecie, abym wam wypuścił? A oni odpowiedzieli: Barabasza.²² Piłat zapytał ich: Cóż więc mam zrobić z Jezusem, którego nazywają Chrystusem? Odpowiedzieli mu wszyscy: Niech będzie ukrzyżowany!²³ Namiestnik zaś zapytał: Cóż właściwie złego uczynił? Lecz oni jeszcze głośniej wołali: Niech będzie ukrzyżowany!²⁴ Gdy Piłat zobaczył, że nic nie osiąga, ale przeciwnie, zamieszanie staje się większe, wziął wodę i umył ręce przed tłumem, mówiąc: Nie jestem winny krwi tego sprawiedliwego. To wasza sprawa.²⁵ A cały lud odpowiedział: Krew jego na nas i na nasze dzieci.

²⁶ Wtedy wypuścił im Barabasza, a Jezusa, po ubiczowaniu, wydał na ukrzyżowanie.²⁷ Wówczas żołnierze namiestnika zaprowadzili Jezusa na ratusz i zebrali wokół niego cały oddział.²⁸ A rozebrawszy go, ubrali go w szkarłatny płaszcz.²⁹ Upletli koronę z cierni i włożyli mu na głowę, a w prawą rękę dali trzcinę. I padając przed nim na kolana, naśmiewali się z niego, mówiąc: Witaj, królu Żydów!³⁰ A plując na niego, brali tę trzcinę i bili go po głowie.³¹ Kiedy go wyszydzili, zdjęli z niego płaszcz, ubrali go w jego szaty i odprowadzili na ukrzyżowanie.³² A wychodząc, spotkali człowieka z Cyreny, imieniem Szymon. Tego przymusili, aby niósł jego krzyż.

³³ Gdy przyszli na miejsce zwane Golgotą, czyli Miejscem Czaszki;³⁴ Dali mu do picia ocet zmieszany z żółcią. Skosztował, ale nie chciał pić.³⁵ A gdy go ukrzyżowali, rozdzielili jego szaty i rzucali losy, aby się wypełniło, co zostało powiedziane przez proroka: Rozdzielili między siebie moje szaty, a o moje ubranie rzucali losy.³⁶ A siedząc, tam go pilnowali.³⁷ I umieścili nad jego głową napis z podaniem jego winy: To jest Jezus, król Żydów.³⁸ Ukrzyżowano też z nim dwóch bandytów, jednego po prawej, a drugiego po lewej stronie.³⁹ A ci, którzy przechodzili obok, bluźnili mu, kiwając głowami;⁴⁰ I mówiąc: Ty, który burzysz świątynię i w trzy dni ją odbudowujesz, ratuj samego siebie. Jeśli jesteś Synem Bożym, zejdź z krzyża.⁴¹ Podobnie naczelni kapłani z uczonymi w Piśmie i starszymi, naśmiewając się, mówili:⁴² Innych ratował, a samego siebie uratować nie może. Jeśli jest królem Izraela, niech teraz zejdzie z krzyża, a uwierzymy mu.⁴³ Ufał Bogu, niech go teraz wybawi, jeśli go sobie upodobał. Przecież powiedział: Jestem Synem Bożym.⁴⁴ Tak samo urągali mu też bandyci, którzy byli z nim ukrzyżowani.⁴⁵ A od godziny szóstej aż do dziewiątej ciemność ogarnęła całą ziemię.⁴⁶ Około godziny dziewiątej Jezus zawołał donośnym głosem: Eli, Eli, lama sabachthani? To znaczy: Boże mój, Boże mój, czemu mnie opuściłeś?⁴⁷ Wtedy niektórzy z tych, co tam stali, usłyszawszy to, mówili: On woła Eliasza.⁴⁸ I zaraz jeden z nich podbiegł, wziął gąbkę i napełnił ją octem, a włożywszy na trzcinę, dał mu pić.⁴⁹ Lecz inni mówili: Przestań, zobaczmy, czy przyjdzie Eliasz, aby go wybawić.

⁵⁰ Jezus zaś zawołał ponownie donośnym głosem i oddał ducha.⁵¹ A oto zasłona świątyni rozerwała się na pół, od góry aż do dołu, ziemia się zatrzęsła i skały popękały.⁵² Grobowce się otworzyły, a wiele ciał świętych, którzy zasnęli, powstało.⁵³ I wyszli z grobów po jego zmartwychwstaniu, weszli do miasta świętego i ukazali się wielu.⁵⁴ Wtedy setnik i ci, którzy z nim pilnowali Jezusa, widząc trzęsienie ziemi i to, co się działo, bardzo się zlękli i powiedzieli: On prawdziwie był Synem Bożym.⁵⁵ A było tam wiele kobiet, które przypatrywały się z daleka. Szły one za Jezusem od Galilei i usługiwały mu.⁵⁶ Wśród nich były: Maria Magdalena, Maria, matka Jakuba i Józefa, oraz matka synów Zebedeusza.

⁵⁷ A gdy nastał wieczór, przyszedł bogaty człowiek z Arymatei, imieniem Józef, który też był uczniem Jezusa.⁵⁸ Udał się on do Piłata i poprosił o ciało Jezusa. Wtedy Piłat rozkazał, aby mu je wydano.⁵⁹ A Józef zabrał ciało, owinął je w czyste płótno;⁶⁰ I złożył w swoim nowym grobowcu, który wykuł w skale. Przed wejście do grobowca zatoczył wielki kamień i odszedł.⁶¹ A Maria Magdalena i druga Maria siedziały tam naprzeciw grobowca.⁶² Następnego dnia, pierwszego po dniu przygotowania, naczelni kapłani i faryzeusze zebrali się u Piłata;⁶³ I oznajmili: Panie, przypomnieliśmy sobie, że ten zwodziciel powiedział, gdy jeszcze żył: Po trzech dniach zmartwychwstanę.⁶⁴ Rozkaż więc zabezpieczyć grobowiec aż do trzeciego dnia, by przypadkiem jego uczniowie nie przyszli w nocy, nie wykradli go i nie powiedzieli ludowi: Powstał z martwych. I ostatni błąd będzie gorszy niż pierwszy.⁶⁵ Piłat powiedział im: Macie straż. Idźcie, zabezpieczcie, jak umiecie.⁶⁶ Poszli więc i zabezpieczyli grobowiec, pieczętując kamień i stawiając straż.