Read the Bible

¹ I wszedł znowu do synagogi. A był tam człowiek, który miał uschłą rękę.² I obserwowali go, czy uzdrowi go w szabat, aby go oskarżyć.³ Wtedy powiedział do człowieka, który miał uschłą rękę: Wyjdź na środek!⁴ A do nich powiedział: Czy wolno w szabat czynić dobrze czy źle? Ocalić życie czy zabić? Lecz oni milczeli.⁵ Wtedy spojrzał po nich z gniewem i zasmucony zatwardziałością ich serca, powiedział do tego człowieka: Wyciągnij rękę! Wyciągnął, a jego ręka znowu stała się zdrowa jak i druga.⁶ Wówczas faryzeusze wyszli i zaraz odbyli naradę z herodianami przeciwko niemu, w jaki sposób go zgładzić.⁷ Jezus zaś ze swymi uczniami odszedł nad morze, a wielkie mnóstwo ludzi szło za nim z Galilei i Judei;⁸ Z Jerozolimy, Idumei i Zajordania. Również spośród tych, którzy mieszkali w okolicach Tyru i Sydonu, przyszło do niego mnóstwo ludzi, słysząc, jak wielkie rzeczy czynił.⁹ I nakazał swoim uczniom, aby zawsze mieli przygotowaną łódkę, ze względu na tłum, aby nie napierał na niego.¹⁰ Wielu bowiem uzdrowił, tak że wszyscy, którzy mieli jakieś choroby, cisnęli się do niego, aby go dotknąć.¹¹ A duchy nieczyste na jego widok padały przed nim i wołały: Ty jesteś Synem Bożym!¹² Lecz on surowo im nakazywał, żeby go nie ujawniały.

¹³ Potem wszedł na górę i wezwał do siebie tych, których sam chciał, a oni przyszli do niego.¹⁴ I ustanowił dwunastu, aby z nim byli, aby ich wysłać na głoszenie;¹⁵ I aby mieli moc uzdrawiania chorób i wypędzania demonów.¹⁶ Ustanowił Szymona, któremu nadał imię Piotr;¹⁷ Jakuba, syna Zebedeusza, i Jana, brata Jakuba, którym nadał przydomek Boanerges, co znaczy: Synowie Gromu;¹⁸ Andrzeja, Filipa, Bartłomieja, Mateusza, Tomasza, Jakuba, syna Alfeusza, Tadeusza, Szymona Kananejczyka;¹⁹ I Judasza Iskariotę, który go wydał.²⁰ Potem przyszli do domu. I znowu zgromadził się tłum, tak że nie mogli nawet zjeść chleba.²¹ A gdy jego bliscy o tym usłyszeli, przyszli, aby go pochwycić. Mówili bowiem: Odszedł od zmysłów.

²² A uczeni w Piśmie, którzy przyszli z Jerozolimy, mówili: Ma Belzebuba i przez władcę demonów wypędza demony.²³ I przywoławszy ich do siebie, mówił do nich w przypowieściach: Jakże szatan może wypędzać szatana?²⁴ Jeśli królestwo jest podzielone wewnętrznie, to takie królestwo nie może przetrwać.²⁵ I jeśli dom jest podzielony wewnętrznie, to taki dom nie będzie mógł przetrwać.²⁶ Jeśli więc szatan powstał przeciwko sobie samemu i jest podzielony, nie może przetrwać, ale to jego koniec.²⁷ Nikt nie może wejść do domu mocarza i zagrabić jego własności, jeśli najpierw nie zwiąże tego mocarza; wtedy ograbi jego dom.²⁸ Zaprawdę powiadam wam: Wszystkie grzechy i bluźnierstwa, którymi bluźnią synowie ludzcy, będą im przebaczone.²⁹ Kto jednak bluźni przeciwko Duchowi Świętemu, nigdy nie dostąpi przebaczenia, ale podlega karze wiecznego potępienia.³⁰ Bo mówili: Ma ducha nieczystego.

³¹ Wtedy przyszli jego bracia i matka, a stojąc przed domem, posłali po niego, wzywając go.³² A tłum siedział wokół niego. I powiedzieli mu: Oto twoja matka i twoi bracia są przed domem i szukają cię.³³ Lecz on im odpowiedział: Któż jest moją matką i moimi braćmi?³⁴ A spojrzawszy po tych, którzy siedzieli wokół niego, powiedział: Oto moja matka i moi bracia!³⁵ Kto bowiem wypełnia wolę Boga, ten jest moim bratem, moją siostrą i moją matką.