Read the Bible

¹ Pierwszego dnia tygodnia wczesnym rankiem przyszły do grobu, niosąc wonności, które przygotowały, a z nimi i inne kobiety;² I zastały kamień odwalony od grobowca.³ A wszedłszy do środka, nie znalazły ciała Pana Jezusa.⁴ A gdy zakłopotały się z tego powodu, nagle dwaj mężowie stanęli przy nich w lśniących szatach.⁵ I przestraszone, schyliły twarze ku ziemi, a oni powiedzieli do nich: Dlaczego szukacie żyjącego wśród umarłych?⁶ Nie ma go tu, ale powstał z martwych. Przypomnijcie sobie, jak wam mówił, gdy był jeszcze w Galilei:⁷ Syn Człowieczy musi być wydany w ręce grzesznych ludzi i ukrzyżowany, a trzeciego dnia zmartwychwstać.⁸ I przypomniały sobie jego słowa.⁹ A wróciwszy od grobu, oznajmiły to wszystko jedenastu i wszystkim pozostałym.¹⁰ A były to: Maria Magdalena i Joanna, Maria, matka Jakuba, i inne z nimi, które opowiedziały to apostołom.¹¹ Lecz ich słowa wydały im się niczym baśnie i nie uwierzyli im.¹² Wtedy Piotr wstał i pobiegł do grobu. A gdy się nachylił, zobaczył płótna leżące osobno i odszedł, dziwiąc się temu, co się stało.

¹³ A tego samego dnia dwaj z nich szli do wioski zwanej Emmaus, która była oddalona o sześćdziesiąt stadiów od Jerozolimy.¹⁴ I rozmawiali ze sobą o tym wszystkim, co się stało.¹⁵ A gdy tak rozmawiali i wspólnie się zastanawiali, sam Jezus przybliżył się i szedł z nimi.¹⁶ Lecz ich oczy były zakryte, żeby go nie poznali.¹⁷ I zapytał ich: Cóż to za rozmowy prowadzicie między sobą w drodze? Dlaczego jesteście smutni?¹⁸ A jeden z nich, któremu było na imię Kleofas, odpowiedział mu: Czy jesteś tylko przychodniem w Jerozolimie i nie wiesz, co się tam w tych dniach stało?¹⁹ I zapytał ich: O czym? A oni mu odpowiedzieli: O Jezusie z Nazaretu, który był prorokiem potężnym w czynie i słowie przed Bogiem i całym ludem;²⁰ Jak naczelni kapłani i nasi przywódcy wydali go na śmierć i ukrzyżowali.²¹ A my spodziewaliśmy się, że on odkupi Izraela. Lecz po tym wszystkim dziś już trzeci dzień, jak to się stało.²² Nadto niektóre z naszych kobiet zdumiały nas: były wcześnie rano przy grobie;²³ A nie znalazłszy jego ciała, przyszły, mówiąc, że miały widzenie aniołów, którzy powiedzieli, iż on żyje.²⁴ Wówczas niektórzy z naszych poszli do grobu i zastali wszystko tak, jak mówiły kobiety, ale jego nie widzieli.²⁵ Wtedy on powiedział do nich: O głupi i serca nieskorego do wierzenia we wszystko, co powiedzieli prorocy!²⁶ Czyż Chrystus nie musiał tego wycierpieć i wejść do swojej chwały?²⁷ I zaczynając od Mojżesza i wszystkich proroków, wykładał im, co było o nim napisane we wszystkich Pismach.²⁸ I zbliżyli się do wsi, do której szli, a on zachowywał się tak, jakby miał iść dalej.²⁹ Lecz oni go przymusili, mówiąc: Zostań z nami, bo zbliża się wieczór i dzień się już kończy. Wszedł więc, aby z nimi zostać.³⁰ A gdy siedział z nimi za stołem, wziął chleb, pobłogosławił i łamiąc, podawał im.³¹ Wtedy otworzyły się im oczy i poznali go, lecz on zniknął im z oczu.³² I mówili między sobą: Czy nasze serce nie pałało w nas, gdy rozmawiał z nami w drodze i otwierał nam Pisma?³³ A wstawszy o tej godzinie, wrócili do Jerozolimy i zastali zgromadzonych jedenastu i tych, którzy z nimi byli.³⁴ Ci mówili: Pan naprawdę zmartwychwstał i ukazał się Szymonowi.³⁵ Oni zaś opowiedzieli, co się stało w drodze i jak go poznali przy łamaniu chleba.

³⁶ A gdy to mówili, sam Jezus stanął pośród nich i powiedział do nich: Pokój wam.³⁷ A oni się zlękli i przestraszeni myśleli, że widzą ducha.³⁸ I zapytał ich: Czemu się boicie i czemu myśli budzą się w waszych sercach?³⁹ Popatrzcie na moje ręce i nogi, że to jestem ja. Dotknijcie mnie i zobaczcie, bo duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że ja mam.⁴⁰ Kiedy to powiedział, pokazał im ręce i nogi.⁴¹ Lecz gdy oni z radości jeszcze nie wierzyli i dziwili się, zapytał ich: Macie tu coś do jedzenia?⁴² I podali mu kawałek pieczonej ryby i plaster miodu.⁴³ A on wziął i jadł przy nich.⁴⁴ Potem powiedział do nich: To są słowa, które mówiłem do was, będąc jeszcze z wami, że musi się wypełnić wszystko, co jest o mnie napisane w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach.⁴⁵ Wtedy otworzył ich umysły, żeby rozumieli Pisma.⁴⁶ I powiedział im: Tak jest napisane i tak Chrystus musiał cierpieć, i trzeciego dnia zmartwychwstać;⁴⁷ I w jego imieniu ma być głoszona pokuta i przebaczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jerozolimy.⁴⁸ A wy jesteście tego świadkami.⁴⁹ A oto ja ześlę na was obietnicę mego Ojca, a wy zostańcie w mieście Jerozolimie, aż będziecie przyobleczeni mocą z wysoka.

⁵⁰ I wyprowadził ich aż do Betanii, a podniósłszy ręce, błogosławił ich.⁵¹ A gdy ich błogosławił, rozstał się z nimi i został uniesiony w górę do nieba.⁵² A oni oddali mu pokłon i wrócili do Jerozolimy z wielką radością.⁵³ I byli zawsze w świątyni, chwaląc i błogosławiąc Boga. Amen.