Read the Bible

¹ A potem Jezus chodził po Galilei. Nie chciał bowiem przebywać w Judei, bo Żydzi szukali sposobności, aby go zabić.² I zbliżało się żydowskie Święto Namiotów.³ Wtedy jego bracia powiedzieli do niego: Odejdź stąd i idź do Judei, żeby twoi uczniowie widzieli dzieła, których dokonujesz.⁴ Nikt bowiem nie czyni nic w ukryciu, jeśli chce być znany. Dlatego ty, jeśli takie rzeczy czynisz, objaw się światu.⁵ Bo nawet jego bracia nie wierzyli w niego.⁶ I powiedział do nich Jezus: Mój czas jeszcze nie nadszedł, ale wasz czas zawsze jest w pogotowiu.⁷ Świat nie może was nienawidzić, ale mnie nienawidzi, bo ja świadczę o nim, że jego uczynki są złe.⁸ Wy idźcie na święto, ja jeszcze nie pójdę na to święto, bo mój czas jeszcze się nie wypełnił.⁹ Powiedziawszy im to, pozostał w Galilei.¹⁰ A gdy jego bracia poszli, wtedy i on poszedł na święto, nie jawnie, ale jakby potajemnie.¹¹ A Żydzi szukali go podczas święta i mówili: Gdzie on jest?¹² I wiele szemrało się o nim wśród ludzi, bo jedni mówili: Jest dobry. A inni mówili: Przeciwnie, zwodzi ludzi.¹³ Nikt jednak nie mówił o nim jawnie z obawy przed Żydami.

¹⁴ A gdy już minęła połowa święta, Jezus wszedł do świątyni i nauczał.¹⁵ I dziwili się Żydzi, mówiąc: Skąd on zna Pismo, skoro się nie uczył?¹⁶ Odpowiedział im Jezus: Moja nauka nie jest moją, ale tego, który mnie posłał.¹⁷ Jeśli ktoś chce wypełniać jego wolę, ten będzie umiał rozeznać, czy ta nauka jest od Boga, czy ja mówię sam od siebie.¹⁸ Kto mówi z samego siebie, szuka własnej chwały. Kto zaś szuka chwały tego, który go posłał, ten jest prawdziwy i nie ma w nim niesprawiedliwości.¹⁹ Czy Mojżesz nie dał wam prawa? A żaden z was nie przestrzega prawa. Dlaczego chcecie mnie zabić?²⁰ Odpowiedzieli ludzie: Masz demona. Kto chce cię zabić?²¹ Jezus im odpowiedział: Jeden uczynek spełniłem, a wszyscy się temu dziwicie.²² Przecież Mojżesz dał wam obrzezanie (nie jakoby było od Mojżesza, ale od ojców), a w szabat obrzezujecie człowieka.²³ Jeśli człowiek przyjmuje obrzezanie w szabat, aby nie było złamane Prawo Mojżesza, to dlaczego gniewacie się na mnie, że w szabat całkowicie uzdrowiłem człowieka?²⁴ Nie sądźcie po pozorach, ale sądźcie sprawiedliwym sądem.²⁵ Wtedy niektórzy z mieszkańców Jerozolimy mówili: Czy to nie jest ten, którego chcą zabić?²⁶ A oto jawnie przemawia i nic mu nie mówią. Czy przełożeni rzeczywiście poznali, że to jest prawdziwie Chrystus?²⁷ Ale wiemy, skąd on pochodzi, lecz gdy Chrystus przyjdzie, nikt nie będzie wiedział, skąd jest.²⁸ Wtedy Jezus, nauczając w świątyni, wołał: I znacie mnie, i wiecie, skąd jestem. A ja nie przyszedłem sam od siebie, ale prawdziwy jest ten, który mnie posłał, którego wy nie znacie.²⁹ Lecz ja go znam, bo od niego jestem i on mnie posłał.³⁰ I usiłowali go schwytać, ale nikt nie podniósł na niego ręki, bo jeszcze nie nadeszła jego godzina.³¹ A wielu z ludu uwierzyło w niego i mówiło: Gdy Chrystus przyjdzie, czyż uczyni więcej cudów, niż on uczynił?³² Faryzeusze słyszeli, że tak ludzie o nim szemrali. I faryzeusze i naczelni kapłani posłali sługi, aby go schwytać.³³ Wtedy Jezus powiedział im: Jeszcze krótki czas jestem z wami, potem odejdę do tego, który mnie posłał.³⁴ Będziecie mnie szukać, ale nie znajdziecie, a gdzie ja będę, wy przyjść nie możecie.³⁵ Wówczas Żydzi mówili między sobą: Dokąd on pójdzie, że go nie znajdziemy? Czy pójdzie do rozproszonych wśród pogan i będzie nauczał pogan?³⁶ Cóż to za słowo, które wypowiedział: Będziecie mnie szukać, ale nie znajdziecie, a gdzie ja będę, wy przyjść nie możecie?

³⁷ A w ostatnim, wielkim dniu tego święta, Jezus stanął i wołał: Jeśli ktoś pragnie, niech przyjdzie do mnie i pije.³⁸ Kto wierzy we mnie, jak mówi Pismo, rzeki wody żywej popłyną z jego wnętrza.³⁹ A to mówił o Duchu, którego mieli otrzymać wierzący w niego. Duch Święty bowiem jeszcze nie był dany, ponieważ Jezus nie został jeszcze uwielbiony.⁴⁰ Wielu więc z tych ludzi, słysząc te słowa, mówiło: To jest prawdziwie ten prorok.⁴¹ A inni mówili: To jest Chrystus. Lecz niektórzy mówili: Czyż Chrystus przyjdzie z Galilei?⁴² Czyż Pismo nie mówi, że Chrystus przyjdzie z potomstwa Dawida i z miasteczka Betlejem, gdzie mieszkał Dawid?⁴³ I tak z jego powodu nastąpił rozłam wśród ludu.⁴⁴ I niektórzy z nich chcieli go schwytać, ale nikt nie podniósł na niego ręki.

⁴⁵ Wtedy słudzy wrócili do naczelnych kapłanów i do faryzeuszy, którzy ich zapytali: Dlaczego go nie przyprowadziliście?⁴⁶ Słudzy odpowiedzieli: Nikt nigdy nie mówił tak, jak ten człowiek.⁴⁷ I odpowiedzieli im faryzeusze: Czy i wy jesteście zwiedzeni?⁴⁸ Czy ktoś z przełożonych albo z faryzeuszy uwierzył w niego?⁴⁹ A to pospólstwo, które nie zna prawa, jest przeklęte.⁵⁰ Jeden z nich, Nikodem, ten, który przyszedł w nocy do niego, powiedział im:⁵¹ Czy nasze prawo potępia człowieka, zanim go najpierw nie wysłucha i nie zbada, co czyni?⁵² A oni mu odpowiedzieli: Czy i ty jesteś Galilejczykiem? Zbadaj i zobacz, że żaden prorok nie powstał z Galilei.⁵³ I poszedł każdy do swego domu.