Read the Bible

¹ Hiob ciągnął dalej swoją odpowiedź:² Jak żyje Bóg, który odrzucił mój sąd, i Wszechmocny, który rozgoryczył moją duszę;³ Dopóki jest we mnie tchnienie i duch Boży w moich nozdrzach;⁴ Moje wargi nie będą mówiły niegodziwości, a mój język nie wypowie fałszu.⁵ Nie daj Boże, abym miał was usprawiedliwiać; do śmierci nie odstąpię od swej niewinności.⁶ Będę trzymał się swojej sprawiedliwości i nie puszczę jej; moje serce nie oskarży mnie, póki żyję.

⁷ Niech mój wróg będzie jak niegodziwiec, a ten, który powstaje przeciwko mnie, jak niesprawiedliwy.⁸ Jaka bowiem jest nadzieja obłudnika, choćby zysk osiągnął, gdy Bóg zabiera mu duszę?⁹ Czy Bóg usłyszy jego wołanie, gdy spadnie na niego nieszczęście?¹⁰ Czy będzie się rozkoszować Wszechmocnym? Czy będzie wciąż wzywał Boga?

¹¹ Pouczę was, będąc w ręce Boga, nie zataję niczego o Wszechmocnym.¹² Oto wy wszyscy to widzicie; po co więc te próżne słowa?¹³ Taki jest dział niegodziwca u Boga i takie dziedzictwo, które otrzymają od Wszechmocnego ciemięzcy.¹⁴ Jeśli rozmnożą się jego synowie, pójdą pod miecz; a jego potomstwo nie nasyci się chlebem.¹⁵ Ci, którzy po nim pozostaną, będą pogrzebani w śmierci, a jego wdowy nie będą go opłakiwały;¹⁶ Choćby nagromadził srebra jak prochu i przygotował sobie szat jak gliny;¹⁷ To choć je przygotuje, włoży je sprawiedliwy, a niewinny będzie dzielić srebro.¹⁸ Zbuduje swój dom jak mól, jak szałas, który stawia stróż.¹⁹ Bogaty zaśnie, a nie będzie pogrzebany; otworzy oczy, ale już go nie ma.²⁰ Ogarnie go strach jak wody, w nocy porwie go wicher.²¹ Uniesie go wiatr wschodni, a odejdzie; bo wicher wyrwie go z jego miejsca.²² To bowiem Bóg rzuci na niego i nie oszczędzi go, choć bardzo chciał uciekać przed jego ręką.²³ Będą klaskać nad nim w dłonie i wygwizdywać go z jego miejsca.