Read the Bible

¹ Jakub, sługa Boga i Pana Jezusa Chrystusa, przesyła pozdrowienia dwunastu pokoleniom, które są w rozproszeniu.

² Poczytujcie to sobie za największą radość, moi bracia, gdy rozmaite próby przechodzicie;³ Wiedząc, że doświadczenie waszej wiary wyrabia cierpliwość.⁴ Cierpliwość zaś niech dopełni swego dzieła, abyście byli doskonali i zupełni, niemający żadnych braków.⁵ A jeśli komuś z was brakuje mądrości, niech prosi Boga, który daje wszystkim obficie i bez wypominania, a będzie mu dana.⁶ Ale niech prosi z wiarą, bez powątpiewania. Kto bowiem wątpi, podobny jest do fali morskiej pędzonej przez wiatr i miotanej tu i tam.⁷ Człowiek taki niech nie myśli, że coś otrzyma od Pana.⁸ Człowiek umysłu dwoistego jest niestały we wszystkich swoich drogach.⁹ Niech ubogi brat chlubi się ze swojego wywyższenia;¹⁰ A bogaty ze swego poniżenia, bo przeminie jak kwiat trawy.¹¹ Jak bowiem wzeszło palące słońce, wysuszyło trawę, a kwiat jej opadł i zginęło piękno jego wyglądu, tak też bogaty zmarnieje na swoich drogach.¹² Błogosławiony człowiek, który znosi próbę, bo gdy zostanie wypróbowany, otrzyma koronę życia, którą obiecał Pan tym, którzy go miłują.

¹³ Niech nikt, gdy jest kuszony, nie mówi: Jestem kuszony przez Boga. Bóg bowiem nie może być kuszony do złego ani sam nikogo nie kusi.¹⁴ Lecz każdy jest kuszony przez własną pożądliwość, która go pociąga i nęci.¹⁵ Następnie pożądliwość, gdy pocznie, rodzi grzech, a grzech, gdy będzie wykonany, rodzi śmierć.¹⁶ Nie błądźcie, moi umiłowani bracia!¹⁷ Wszelki dar dobry i wszelki dar doskonały pochodzi z góry i zstępuje od Ojca światłości, u którego nie ma zmiany ani cienia zmienności.¹⁸ Ze swojej woli zrodził nas słowem prawdy, abyśmy byli jakby pierwocinami jego stworzeń.

¹⁹ Tak więc, moi umiłowani bracia, niech każdy człowiek będzie skory do słuchania, nieskory do mówienia i nieskory do gniewu.²⁰ Gniew bowiem człowieka nie wykonuje sprawiedliwości Bożej.²¹ Odrzućcie więc wszelką plugawość oraz bezmiar zła i z łagodnością przyjmijcie zaszczepione w was słowo, które może zbawić wasze dusze.²² Bądźcie więc wykonawcami słowa, a nie tylko słuchaczami, oszukującymi samych siebie.²³ Jeśli bowiem ktoś jest słuchaczem słowa, a nie wykonawcą, podobny jest do człowieka, który przygląda się w lustrze swemu naturalnemu obliczu.²⁴ Bo przyjrzał się sobie, odszedł i zaraz zapomniał, jakim był.²⁵ Lecz kto wpatruje się w doskonałe prawo wolności i trwa w nim, nie jest słuchaczem, który zapomina, lecz wykonawcą dzieła, ten będzie błogosławiony w swoim działaniu.²⁶ Jeśli ktoś wśród was sądzi, że jest pobożny, a nie powściąga swego języka, lecz oszukuje swe serce, tego pobożność jest próżna.²⁷ Czysta i nieskalana pobożność u Boga i Ojca polega na tym, aby przychodzić z pomocą sierotom i wdowom w ich utrapieniu i zachować samego siebie nieskażonym przez świat.