Read the Bible

¹ Prawo bowiem, zawierając cień przyszłych dóbr, a nie sam obraz rzeczy, nie może nigdy przez te same ofiary, które co roku są nieustannie składane, uczynić doskonałymi tych, którzy przychodzą.² W przeciwnym razie przestano by je składać, dlatego że składający je, raz oczyszczeni, nie mieliby już żadnych grzechów na sumieniu.³ A jednak przez te ofiary każdego roku odbywa się przypominanie grzechów.⁴ Niemożliwe jest bowiem, aby krew wołów i kozłów gładziła grzechy.⁵ Dlatego przychodząc na świat, mówi: Ofiary ani daru nie chciałeś, ale przygotowałeś mi ciało.⁶ Całopalenia i ofiary za grzech nie podobały się tobie.

⁷ Wtedy powiedziałem: Oto przychodzę – na początku księgi jest napisane o mnie – abym spełniał twoją wolę, o Boże.⁸ Powiedziawszy wyżej: Ofiar, darów, całopaleń i ofiar za grzech nie chciałeś i nie podobały się tobie, choć składa się je zgodnie z prawem;⁹ Następnie powiedział: Oto przychodzę, abym spełniał twoją wolę, o Boże. Znosi pierwsze, aby ustanowić drugie.¹⁰ Za sprawą tej woli jesteśmy uświęceni przez ofiarę ciała Jezusa Chrystusa raz na zawsze.¹¹ A każdy kapłan staje codziennie do wykonywania służby Bożej, wiele razy składając te same ofiary, które nigdy nie mogą zgładzić grzechów.¹² Lecz ten, gdy złożył jedną ofiarę za grzechy na zawsze, zasiadł po prawicy Boga;¹³ Oczekując odtąd, aż jego nieprzyjaciele będą położeni jako podnóżek pod jego stopy.¹⁴ Jedną bowiem ofiarą uczynił doskonałymi na zawsze tych, którzy są uświęceni.¹⁵ A poświadcza nam to także Duch Święty. Bo powiedziawszy najpierw:¹⁶ Takie jest przymierze, które zawrę z nimi po tych dniach, mówi Pan: Włożę moje prawa w ich serca i wypiszę je na ich umysłach;¹⁷ Potem dodaje: A ich grzechów i nieprawości więcej nie wspomnę.¹⁸ Gdzie zaś jest ich odpuszczenie, tam nie potrzeba już ofiary za grzech.

¹⁹ Mając więc, bracia, śmiałość, aby przez krew Jezusa wejść do Najświętszego Miejsca;²⁰ Drogą nową i żywą, którą zapoczątkował dla nas przez zasłonę, to jest przez swoje ciało;²¹ I mając wielkiego kapłana nad domem Bożym;²² Zbliżmy się ze szczerym sercem, w pełni wiary, mając serca oczyszczone od złego sumienia i ciało obmyte czystą wodą.²³ Trzymajmy wyznanie nadziei niechwiejące się, bo wierny jest ten, który obiecał.²⁴ I okazujmy staranie jedni o drugich, by pobudzać się do miłości i dobrych uczynków;²⁵ Nie opuszczając naszego wspólnego zgromadzenia, jak to niektórzy mają w zwyczaju, ale zachęcając się nawzajem, i to tym bardziej, im bardziej widzicie, że zbliża się ten dzień.²⁶ Jeśli bowiem dobrowolnie grzeszymy po otrzymaniu poznania prawdy, to nie pozostaje już ofiara za grzechy;²⁷ Lecz jakieś straszliwe oczekiwanie sądu i żar ognia, który strawić ma przeciwników.²⁸ Kto gardził Prawem Mojżesza, ponosił śmierć bez miłosierdzia na podstawie zeznania dwóch albo trzech świadków.²⁹ Jak wam się wydaje, na ileż surowszą karę zasługuje ten, kto by podeptał Syna Bożego i zbezcześcił krew przymierza, przez którą został uświęcony, i znieważył Ducha łaski?³⁰ Znamy bowiem tego, który powiedział: Zemsta do mnie należy, ja odpłacę, mówi Pan. I znowu: Pan będzie sądzić swój lud.³¹ Straszna to rzecz wpaść w ręce Boga żywego.³² Przypomnijcie sobie dawne dni, kiedy to po oświeceniu znosiliście wielkie zmagania z cierpieniem;³³ Czy to gdy byliście publicznie wystawieni na pośmiewisko i prześladowania, czy też gdy staliście się uczestnikami w cierpieniach tych, z którymi się tak obchodzono.³⁴ Cierpieliście bowiem ze mną w moich więzach i przyjęliście z radością grabież waszego mienia, wiedząc, że macie w sobie lepszą i trwałą majętność w niebie.³⁵ Nie odrzucajcie więc waszej ufności, która ma wielką zapłatę.³⁶ Potrzeba wam bowiem cierpliwości, abyście wypełniając wolę Boga, dostąpili spełnienia obietnicy.³⁷ Bo jeszcze tylko bardzo krótka chwila, a przyjdzie ten, który ma przyjść, i nie będzie zwlekał.³⁸ A sprawiedliwy będzie żył z wiary, lecz jeśli się ktoś cofnie, moja dusza nie będzie miała w nim upodobania.³⁹ My zaś nie jesteśmy z tych, którzy się wycofują ku zatraceniu, ale z tych, którzy wierzą ku zbawieniu duszy.