Read the Bible

¹ A gdy przynieśli arkę Boga i umieścili ją pośrodku namiotu wzniesionego przez Dawida, złożyli całopalenia i ofiary pojednawcze przed Bogiem.² A gdy Dawid skończył składanie całopaleń i ofiar pojednawczych, błogosławił lud w imię PANA.³ I rozdał wszystkim Izraelitom, tak mężczyźnie, jak i kobiecie, po bochenku chleba i po kawałku mięsa oraz po bukłaku wina.⁴ Ustanowił też niektórych Lewitów sługami przed arką PANA, aby wspominali i chwalili go, i dziękowali PANU, Bogu Izraela:⁵ Asafa, naczelnika, a po nim Zachariasza, Jejela, Szemiramota, Jechiela, Mattitiasza, Eliaba, Benajasza i Obed-Edoma: Jejela do gry na instrumentach: cytrach i harfach, a Asafa – na cymbałach;⁶ A kapłanów Benajasza i Jachaziela, aby stali nieustannie z trąbami przed arką przymierza Boga.

⁷ Wtedy w tym dniu Dawid postanowił po raz pierwszy, aby Asaf i jego bracia chwalili PANA tym psalmem:⁸ Wysławiajcie PANA, wzywajcie jego imienia, opowiadajcie między narodami sprawy jego.⁹ Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich jego cudach.¹⁰ Chlubcie się jego świętym imieniem, niech się raduje serce szukających PANA.¹¹ Szukajcie PANA i jego mocy, szukajcie zawsze jego oblicza.¹² Przypominajcie sobie dzieła, które czynił, jego cuda i wyroki jego ust.¹³ Wy, potomkowie Izraela, jego sługi; wy, synowie Jakuba, jego wybrańcy!¹⁴ On jest PANEM, naszym Bogiem, jego sądy na całej ziemi.¹⁵ Pamiętajcie zawsze o jego przymierzu, o słowie, które nakazał po tysiąc pokoleń;¹⁶ O przymierzu, które zawarł z Abrahamem, i o przysiędze złożonej Izaakowi.¹⁷ Ustanowił je jako prawo dla Jakuba, jako wieczne przymierze dla Izraela;¹⁸ Mówiąc: Tobie dam ziemię Kanaan jako dział waszego dziedzictwa;¹⁹ Kiedy było was niewielu, byliście nieliczni i obcy w niej.²⁰ I wędrowali od narodu do narodu, z jednego królestwa do innego ludu;²¹ Nikomu nie pozwolił ich krzywdzić, nawet karcił królów z ich powodu, mówiąc;²² Nie dotykajcie moich pomazańców, a moim prorokom nie czyńcie nic złego.²³ Śpiewaj PANU, cała ziemio, opowiadajcie dzień po dniu o jego zbawieniu.²⁴ Głoście wśród narodów jego chwałę, pośród wszystkich ludów – jego cudowne dzieła;²⁵ Wielki bowiem jest PAN i godny wszelkiej chwały, straszliwszy nad wszystkich bogów;²⁶ Gdyż wszyscy bogowie narodów są bożkami, a PAN uczynił niebiosa.²⁷ Chwała i cześć przed nim, moc i radość w jego przybytku.²⁸ Oddajcie PANU, rodziny narodów, oddajcie PANU chwałę i moc.²⁹ Oddajcie PANU chwałę jego imienia. Przynoście dary i przychodźcie przed jego oblicze. Oddajcie PANU pokłon w ozdobie świętości.³⁰ Zadrżyj przed nim, cała ziemio. Świat będzie utwierdzony, aby się nie poruszył.³¹ Niech się weselą niebiosa i niech się raduje ziemia, niech mówią wśród narodów: PAN króluje!³² Niech zaszumi morze i to, co je napełnia, niech radują się pola i wszystko, co jest na nich.³³ Wtedy radośnie wykrzykną leśne drzewa przed PANEM, bo idzie, aby sądzić ziemię.³⁴ Wysławiajcie PANA, bo jest dobry, bo jego miłosierdzie trwa na wieki.³⁵ I mówcie: Zbaw nas, BOŻE naszego zbawienia, i zgromadź nas, i wybaw nas od pogan, abyśmy wielbili twoje święte imię i chlubili się twoją chwałą.³⁶ Błogosławiony PAN, Bóg Izraela, na wieki wieków. I cały lud powiedział: Amen i chwalił PANA.

³⁷ I Dawid zostawił tam przed arką przymierza PANA Asafa i jego braci, aby nieustannie pełnili służbę przed arką, według potrzeby każdego dnia;³⁸ Także Obed-Edoma i ich braci, sześćdziesięciu ośmiu; a Obed-Edoma, syna Jedutuna, i Chosę uczynił odźwiernymi.³⁹ Kapłana Sadoka i jego braci kapłanów pozostawił przed przybytkiem PANA na wyżynie w Gibeonie;⁴⁰ Aby składali PANU nieustannie, rano i wieczorem, całopalenia na ołtarzu całopaleń, zgodnie ze wszystkim, co jest napisane w Prawie PANA, które nadał on Izraelowi;⁴¹ A z nimi pozostawił Hemana i Jedutuna oraz resztę wybranych, imiennie wyznaczonych, aby chwalili PANA, bo jego miłosierdzie trwa na wieki.⁴² I u nich, u Hemana i Jedutuna, pozostawił trąby i cymbały dla grających na tych i na innych instrumentach muzycznych dla Boga. Synowie zaś Jedutuna byli odźwiernymi.⁴³ Potem cały lud się rozszedł, każdy do swego domu. Dawid też wrócił, aby błogosławić swojemu domowi.