Read the Bible

¹ Boże pomst! Panie Boże pomst! rozjaśnij się!² Podnieś się, o Sędzio wszystkiej ziemi! a daj zapłatę pysznym.³ Dokądże niepobożni, Panie! dokądże niepobożni radować się będą?⁴ Długoż będą świegotać i hardzie mówić, chlubiąc się wszyscy, którzy czynią nieprawość?⁵ Lud twój, Panie! trzeć, a dziedzictwo twoje trapić?⁶ Wdowy i przychodniów mordować? a sierotki zabijać?⁷ Mówiąc: Nie widzi tego Pan, ani tego rozumie Bóg Jakóbowy.⁸ Zrozumicież, o wy bydlęcy między ludźmi! a wy szaleni kiedyż zrozumiecie?⁹ Izali ten, który szczepił ucho, nie słyszy? i który ukształtował oko, izali nie widzi?¹⁰ Izali ten, który ćwiczy narody, nie będzie karał? który uczy człowieka umiejętności.¹¹ Pan zna myśli ludzkie, iż są szczerą marnością.

¹² Błogosławiony jest mąż, którego ty ćwiczysz, Panie! a zakonu twego uczysz go.¹³ Abyś mu sprawił pokój od złych dni, ażby był wykopany dół niezbożnikowi.¹⁴ Albowiem, nie opuści Pan ludu swego, a dziedzictwa swego nie zaniecha.¹⁵ Ale aż ku sprawiedliwości obróci się sąd, a za nim wszyscy serca uprzejmego.¹⁶ Któżby się był zastawił za mną przeciwko złośnikom? ktoby się był ujął o mnie przeciwko tym, którzy czynią nieprawość?¹⁷ By mi był Pan nie przybył na pomoc, małoby była nie mieszkała dusza moja w milczeniu.¹⁸ Jużem był rzekł: Zachwiała się noga moja; ale miłosierdzie twoje, o Panie! zatrzymało mię.¹⁹ W wielkości utrapienia mego, we wnętrznościach moich, pociechy twoje rozweselały duszę moję.²⁰ Izali z tobą towarzyszy stolica nieprawości tych, którzy stanowią krzywdę miasto prawa?²¹ Którzy się zbierają przeciwko duszy sprawiedliwego, a krew niewinną potępiają?²² Ale Pan jest twierdzą moją, a Bóg mój skałą ufności mojej.²³ Onci obróci na nich nieprawość ich, a dla złości ich wytraci ich; wytraci ich Pan, Bóg nasz.