Read the Bible

¹ Psalm Dawidowy ku przypominaniu.² Panie! w popędliwości twojej nie nacieraj na mię, a w gniewie twoim nie karz mię.³ Albowiem strzały twoje utknęły we mnie, a ręka twoja dolega mię.⁴ Niemasz nic całego w ciele mojem dla rozgniewania twego; niemasz odpoczynku kościom moim dla grzechu mojego.⁵ Bo nieprawości moje przycisnęły głowę moję; jako brzemię ciężkie obciążyły mię.⁶ Zjątrzyły się, i pogniły rany moje, dla głupstwa mojego.⁷ Skurczyłem się, i skrzywiłem się bardzo, na każdy dzień w żałobie chodzę.⁸ Albowiem wnętrzności moje pełne są brzydkości, a nie masz nic całego w ciele mojem.⁹ Zemdlałem, i startym jest bardzo, ryczę dla trwogi serca mego.¹⁰ Panie! przed tobą jest wszystka żądość moja, a wzdychanie moje przed tobą nie jest skryte.¹¹ Serce moje skacze; opuściła mię siła moja, a jasności oczów moich nie masz przy mnie.

¹² Którzy mię miłują, i przyjaciele moi, stronią od ran moich, a powinowaci moi z daleka stoją.¹³ I zastawili sidła ci, którzy szukają duszy mojej; a którzy mi szukają złego, mówili przewrotnie, i zdrady przez cały dzień zmyślali.¹⁴ Alem ja niby głuchy nie słyszał, a jako niemy, który ust swoich nie otwiera.¹⁵ I stałem się jako człowiek, który nic nie słyszy, i niema odporu w ustach swoich.¹⁶ Albowiem na cię, Panie! oczekuję; ty za mię odpowiesz, Panie, Boże mój!¹⁷ Bom rzekł: Niechaj się nie cieszą ze mnie; gdyby szwankowała noga moja, niechaj się hardzie nie podnoszą przeciwko mnie.¹⁸ Bom ja upadku bliski, a boleść moja zawżdy jest przedemną.¹⁹ Owszem, nieprawość moję wyznaję, a frasuję się dla grzechu mojego.²⁰ Ale nieprzyjaciele moi weselą się, zmacniają się, i rozmnażają się ci, którzy mię nienawidzą bez przyczyny:²¹ A oddawając mi złem za dobre sprzeciwiają mi się, przeto, że naśladuję tego, co jest dobrego.²² Nie opuszczajże mię, Panie, Boże mój! nie oddalajże się odemnie.