Read the Bible

¹ Modlitwa utrapionego, gdy będąc w ucisku, przed Panem wylewa żądość swoję.² Panie! wysłuchaj modlitwę moję, a wołanie moje niechaj przyjdzie do ciebie.³ Nie ukrywaj oblicza twego przedemną; w dzień ucisku mego nakłoń ku mnie ucha twego; w dzień którego cię wzywam, prędko mię wysłuchaj.⁴ Albowiem niszczeją jako dym dni moje, a kości moje jako ognisko wypalone są.⁵ Porażone jest jako trawa, i uwiędło serce moje, tak, żem zapomniał jeść chleba swego.⁶ Od głosu wzdychania mego przylgnęły kości moje do ciała mego.⁷ Stałem się podobnym pelikanowi na puszczy; jestem jako puhacz na pustyniach.⁸ Czuję, a jestem jako wróbel samotny na dachu.⁹ Przez cały dzień urągają mi nieprzyjaciele moi, a naśmiewcy moi przeklinają mię.¹⁰ Bo jadam popiół jako chleb, a napój mój mięszam ze łzami,¹¹ Dla rozgniewania twego, i dla zapalczywości gniewu twego; albowiem podniósłszy mię porzuciłeś mię.

¹² Dni moje są jako cień nachylony, a jam jako trawa uwiądł;¹³ Ale ty, Panie! trwasz na wieki, a pamiątka twoja od narodu do narodu.¹⁴ Ty powstawszy zmiłujesz się nad Syonem; boć czas, żebyś się zlitował nad nim, gdyż przyszedł czas naznaczony.¹⁵ Albowiem upodobały się sługom twoim kamienie jego, i nad prochem jego zmiłują się;¹⁶ Aby się bali poganie imienia Pańskiego, a wszyscy królowie ziemscy chwały twojej;¹⁷ Gdy pobuduje Pan Syon, i okaże się w chwale swojej;¹⁸ Gdy wejrzy na modlitwę poniżonych, nie gardząc modlitwą ich.¹⁹ To zapiszą dla narodu potomnego, a lud, który ma być stworzony, chwalić będzie Pana,²⁰ Że wejrzał z wysokości świątnicy swojej, że z nieba na ziemię spojrzał;²¹ Aby wysłuchał wzdychania więźniów, i rozwiązał na śmierć skazanych;²² Aby opowiadali na Syonie imię Pańskie, a chwałę jego w Jeruzalemie,

²³ Gdy się pospołu zgromadzą narody i królestwa, aby służyły Panu.²⁴ Utrapił w drodze siłę moję, ukrócił dni moich;²⁵ Ażem rzekł; Boże mój! nie bierz mię w połowie dni moich; od narodu bowiem aż do narodu trwają lata twoje.²⁶ I pierwej niżeliś założył ziemię, i niebiosa, dzieło rąk twoich.²⁷ One pominą, ale ty zostajesz; wszystkie te rzeczy jako szata zwiotszeją, jako odzienie odmienisz je, i odmienione będą.²⁸ Ale ty tenżeś zawżdy jest, a lata twoje nigdy nie ustaną.