Read the Bible

¹ I odpowiedział Ijob, a rzekł:² O gdyby pilnie zważono narzekanie moje, a biedę moję pospołu na wagę włożono,³ Tedyby była cięższą nad piasek morski; przetoż mi słów niestaje.⁴ Albowiem strzały Wszechmocnego tkwią we mnie, których jad wysuszył ducha mego, a strachy Boże walczą przeciwko mnie.⁵ Izali osieł dziki ryczy nad trawą? albo wół izali ryczy nad paszą swoją?⁶ Izali może być jedzona rzecz niesmaczna bez soli? albo jestli jaki smak w białku jajowym?⁷ Czego się przedtem nie chciała dotknąć dusza moja, to teraz jest boleścią ciała mego.

⁸ Bodajże się spełniła prośba moja! Niechże mi Bóg da, czego oczekuję!⁹ Oby się Bogu podobało, żeby mię zniszczył, a żeby mię wyciął, rozpuściwszy rękę swoję!¹⁰ Bo mam jeszcze pociechę swoję, (chociaż pałam w boleści, a Bóg mi nie folguje) żem nie taił słów Świętego.¹¹ Cóż jest za moc moja, abym potrwał? albo co za koniec mój, abym przedłużył żywota mego?¹² Izali moc kamienna moc moja? albo ciało moje miedziane?¹³ Azaż obrony mojej niemasz przy mnie? azaż rozsądek oddalony odemnie?

¹⁴ Przeciwko temu, którego litość słabieje ku bliźniemu swemu, i który bojaźń Wszechmogącego opuścił?¹⁵ Bracia moi omylili mię jako potok; pominęli jako gwałtowne potoki,¹⁶ Które bywają mętne od lodu, w których się śnieg ukrywa;¹⁷ Czasu którego topnieją, zaginą; a czasu gorącości niszczeją z miejsca swego.¹⁸ Udawają się tam i sam z dróg swoich; rozciekają się po miejscach bezwodnych, i giną.¹⁹ Podróżni ludzie z krainy Teman obaczyli je; a którzy szli do Seba, mieli w nich nadzieję.²⁰ Ale się zawstydzili, iż w nich ufali; a gdy tam przyszli, oszukali się.²¹ Tak zaiste i wy, bywszy nie jesteście; widząc utrapienie moje, lękacie się.

²² Izalim mówił: Przynieście mi co, a z majętności waszej dajcie mi dary?²³ I wybawcie mię z rąk nieprzyjaciela, a z rąk okrutników odkupcie mię?²⁴ Nauczcież mię , a ja umilknę; a w czemem zbłądził pokażcie mi.²⁵ O jakoż są mocne słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi obwinienie wasze?²⁶ Izali słowa moje obwinić myślicie, a przewiewać mowy utrapionego?²⁷ I na sierotę targacie się, i kopiecie doły pod przyjacielem swoim.²⁸ Przetoż przypatrzcie mi się teraz, a obaczycie, jeźli kłamię przed obliczem waszem.²⁹ Obaczcie się, proszę, a niech nie będzie w was nieprawość; obaczcie się, a poznacie, że jest sprawiedliwość moja przy mnie.³⁰ A iż nie masz w języku mym nieprawości: i nie mamże znać utrapienia mego?