Read the Bible

¹ A przetoż, Ijobie! słuchaj proszę mów moich, a wszystkie słowa moje przyjmij w uszy.² Oto teraz otworzę usta moje, a język mój będzie mówił w podniebieniu mojem.³ Szczerością serca mego będą słowa moje, a czyste zdania wargi moje mówić będą.⁴ Duch Boży uczynił mię, a tchnienie Wszechmocnego ożywiło mię.⁵ Możeszli, odpowiedz mi; sporządź się, a stań przeciwko mnie.⁶ Oto ja według słów twoich odpowiem ci za Boga, chociażem ja też z błota utworzony.⁷ Oto strach mój nie zatrwoży cię, a ręka moja nie obciąży cię.

⁸ A wszakżeś rzekł w uszy moje, i słyszałem głos słów moich.⁹ Czystym ja bez przestępstwa; niewinnym ja, i nie masz we mnie nieprawości.¹⁰ Oto znajduje Bóg przyczyny przeciwko mnie, a poczytuje mię za nieprzyjaciela swego.¹¹ Podaje w okowy nogi moje, a podstrzega wszystkich ścieżek moich.¹² Otości na to tak odpowiadam: W tem nie jesteś sprawiedliwy; bo większy jest Bóg, niż człowiek.¹³ Przeczże się z nim spierasz, żeć wszystkich spraw swoich nie objawia?

¹⁴ Wszak Bóg mówi i raz i drugi, a człowiek tego nie uważa.¹⁵ We śnie w widzeniu nocnem, gdy twardy sen przypada na ludzie gdy śpią na łożu:¹⁶ Tedy otwiera ucho ludzkie, a to, czem ich ćwiczy, pieczętuje,¹⁷ Aby człowieka odwiódł od złej sprawy jego, i pychę od męża aby odjął;¹⁸ Aby zahamował duszę jego od dołu, a żywot jego aby na miecz nie trafił.

¹⁹ Każe go też boleścią na łożu jego, a we wszystkich kościach jego ciężką niemocą.²⁰ Tak, że sobie żywot jego chleb obrzydzi, a dusza jego pokarm wdzięczny.²¹ Zniszczeje znacznie ciało jego, i wysadzą się kości jego, których nie widać było;²² I przybliża się do grobu dusza jego a żywot jego do rzeczy śmierć przynoszących.²³ Jeźli będzie u niego jaki Anioł wymowny, jeden z tysiąca, aby opowiedział człowiekowi powinność jego:²⁴ Tedy się nad nim Bóg zmiłuje, a rzecze: Wybaw go, aby nie zstępował do grobu, bom znalazł ubłaganie.²⁵ I odmłodnieje ciało jego jako dziecięce, a nawróci się do dni młodości swojej.²⁶ Będzie się modlił Bogu, i przyjmie go łaskawie, i ogląda z weselem oblicze jego, i przywróci człowiekowi sprawiedliwość jego;²⁷ Który poglądając na ludzi, rzecze: Zgrzeszyłem był, i co było prawego, podwróciłem; ale mi to nie było pożyteczno.²⁸ Lecz Bóg wybawił duszę moję, aby nie zstąpiła do dołu, a żywot mój aby oglądał światłość.

²⁹ Oto wszystko to czyni Bóg po dwakroć i po trzykroć z człowiekiem,³⁰ Aby odwrócił duszę jego od dołu, a żeby oświecon był światłością żyjących.³¹ Uważaj to, Ijobie, słuchaj mię; milcz, a ja będę mówił.³² Wszakże maszli co mówić, a odpowiedzże mi; mów, bobym cię rad usprawiedliwił.³³ A jeźli niemasz, słuchajże mię, a nauczę cię mądrości.