Read the Bible

¹ Potem dalej Ijob prowadził rzecz swoję, i rzekł:² Jako żyje Bóg, który odrzucił sąd mój, a Wszechmocny, który gorzkości nabawił duszy mojej:³ Że póki staje tchu we mnie, i ducha Bożego w nozdrzach moich,⁴ Nie będą mówiły wargi moje nieprawości, a język mój nie będzie powiadał zdrady.⁵ Nie daj Boże, żebym was miał usprawiedliwiać; póki dech we mnie, nie odstąpię od niewinności mojej.⁶ Sprawiedliwości mojej trzymać się będę, a nie puszczę się jej; nie zawstydzi mię serce moje, pókim żyw.

⁷ Nieprzyjaciel mój będzie jako niezbożnik, a który powstaje przeciwko mnie, jako złośnik.⁸ Co bowiem za nadzieja jest obłudnika, który się w łakomstwie kocha, gdy Bóg wydrze duszę jego.⁹ Izali Bóg usłyszy wołanie jego, gdy nań ucisk przyjdzie?¹⁰ Izaż się w Wszechmocnym rozkocha? a będzie wzywał Boga na każdy czas?

¹¹ Uczę was, będąc w ręce Bożej, a jako idę z Wszechmocnym, nie taję.¹² Oto wy to wszyscy widzicie; przeczże wżdy próżność mówicie?¹³ Tenci jest dział człowieka bezbożnego u Boga, a toć dziedzictwo okrutnicy od Wszechmocnego wezmą.¹⁴ Jeźli się rozmnożą synowie jego, pójdą pod miecz: a potomstwo jego nie nasyci się chleba.¹⁵ Którzy po nim zostaną w śmierci pogrzebieni będą, a wdowy jego nie będą go płakały;¹⁶ Choćby srebra nazgromadzał jako prochu, a nasprawiał szat jako błota:¹⁷ Tedy nasprawiać ich on, ale sprawiedliwy oblekać je będzie, a srebro ono niewinny dzielić będzie.¹⁸ Zbuduje dom swój jako mól, a jako stróż budę wystawi.¹⁹ Bogaty zaśnie, a nie będzie pogrzebiony; spojrzyli kto, alić go niemasz.²⁰ Zachwycą go strachy jako wody, w nocy go porwie wicher.²¹ Pochwyci go wiatr wschodni, a odejdzie; bo wicher ruszył go z miejsca swego.²² Toć Bóg nań dopuści, a nie przepuści mu, choć przed ręką jego prędko uciekać będzie.²³ Klaśnie każdy nad nim rękoma swemi, i wysyka go z miejsca swego.