Read the Bible

¹ A odpowiadając Ijob rzekł:² Czemuż jeszcze uporem zowiecie narzekanie moje, choć bieda moja cięższa jest niż wzdychanie moje?³ Obym wiedział, gdziebym go mógł znaleść, szedłbym aż do stolicy jego.⁴ Przełożyłbym przed nim sprawę moję, a usta moje napełniłbym dowodami.⁵ Dowiedziałbym się, jakoby mi odpowiedział, a zrozumiałbym, coby mi rzekł.⁶ Izaż się w wielkości siły swojej będzie spierał ze mną? Nie; i owszem sam mi doda siły.⁷ Tamby się człowiek szczery rozprawił z nim, i byłbym wolnym wiecznie od sędziego mego.

⁸ Ale oto, pójdęli wprost, niemasz go; a jeźli nazad, nie dojdę go.⁹ Pójdęli w lewo, choćby zatrudniony był, nie oglądam go; ukryłliby się w prawo, nie ujrzę go,¹⁰ Gdyż on zna drogę moję; a będzieli mię doświadczał, jako złoto wynijdę.¹¹ Śladu jego trzymała się noga moja; drogim jego przestrzegał, a nie zstępowałem z niej.¹² Od przykazania ust jego nie odchylałem się; owszem, postanowiłem u siebie zachować słowa ust jego.

¹³ Jeźli on przy swem stanie, któż go odwróci? bo co dusza jego żąda, to uczyni:¹⁴ Bo on wykona, co postanowił o mnie, a takowych przykładów dosyć jest u niego.¹⁵ Przetoż od oblicza jego strwożyłem się, a uważając to, lękam się go.¹⁶ Bóg zemdlił serce moje, a Wszechmocny zatrwożył mną.¹⁷ Tak, żem mało nie zginął od ciemności; bo przed oblicznością moją nie zakrył zamroczenia.