Read the Bible

¹ A odpowiadając Ijob rzekł:² Dokądże trapić będziecie duszę moję, a nacierać na mię mowami swemi?³ Już dziesięćkroć zawstydziliście mię, i nie wstydże was, że się tak zatwardzacie przeciwko mnie?⁴ A niech tak będzie, żem zbłądził; przy mnie zostanie błąd mój.⁵ A jeźli się przeciw mnie wynosicie, a obwiniacie mię pohańbieniem mojem,⁶ Wiedzcież, żeć mię Bóg odwrócił, i siecią swoją obtoczył mię.⁷ Oto, wołamli o krzywdę, nie bywam wysłuchany; krzyczęli, niemasz sądu.

⁸ Drogę moję zagrodził, żebym przejść nie mógł, a na ścieszce mojej ciemności położył.⁹ Z sławy mojej złupił mię, i zdjął koronę z głowy mojej.¹⁰ Popsuł mię zewsząd, abym zaginął, a wyrwał jako drzewo nadzieję moję.¹¹ Nadto zapalił się na mię gniew jego, a policzył mię w poczet nieprzyjaciół swoich.¹² Przyszły razem hufy jego, i utorowały przeciwko mnie drogę swoję, i obległy w około namiot mój.¹³ Braci moich odemnie oddalił, a znajomi moi stronią odemnie.¹⁴ Opuścili mię bliscy moi, a znajomi moi zapomnieli mię.¹⁵ Komornicy domu mego, i służebnice moje mają mię za obcego, cudzoziemcem stałem się w oczach ich.¹⁶ Wołamli na sługę mego, nie ozywa mi się, chociaż go proszę ustami memi.¹⁷ Tchem moim brzydzi się żona moja, choć proszę przez synów żywota mego.¹⁸ I najlichsi pogardzają mną, a gdy powstaję, urągają mi.¹⁹ Brzydzą się mną wszyscy najwierniejsi moi, a którychem umiłował, stali mi się przeciwnymi.²⁰ Do skóry mojej, jako do ciała mego przyschła kość moja; skóra tylko została około zębów moich.²¹ Zmiłujcie się nademną, zmiłujcie się nademną, wy przyjaciele moi! bo ręka Boża dotknęła mię.²² Czemuż mię prześladujecie, jako Bóg, a ciała mego nie możecie się nasycić?

²³ Oby teraz napisane były słowa moje! oby je na księgach wyrysowano!²⁴ Oby rylcem żelaznym i ołowiem na wieczną pamiątkę na kamieniu wydrążone były!²⁵ Aczci ja wiem, iż Odkupiciel mój żyje, a iż w ostateczny dzień nad prochem stanie.²⁶ A choć ta skóra moja roztoczona będzie, przecież w ciele mojem oglądam Boga;²⁷ Którego ja sam oglądam, i oczy moje ujrzą go, a nie inny; choć zniszczały nerki moje we wnętrznościach moich.²⁸ Przeczże nie mówicie: Czemuż go prześladujemy? gdyż się przy mnie znajduje grunt dobrej sprawy.²⁹ Ulęknijcie się sami miecza, bo pomsta nieprawości jest miecz; a wiedzcie, że będzie sąd.