Read the Bible

¹ Jako muchy zdechłe zasmradzają i psują olejek aptekarski: tak człowieka z mądrości i z sławy zacnago trochę głupstwa oszpeca.² Serce mądrego jest po prawej stronie jego; ale serce głupiego po lewej stronie jego.³ I na ten czas, gdy głupi drogą idzie, serce jego niedostatek cierpi; bo pokazuje wszystkim, że głupim jest.

⁴ Jeźliby duch panującego powstał przeciwko tobie, nie opuszczaj miejsca twego; albowiem pokora wstręt czyni grzechom wielkim.⁵ Jest złe, którem widział pod słońcem, to jest, błąd, który pochodzi od zwierzchności:⁶ Że głupi wywyższani bywają w godności wielkiej, a bogaci w mądrość nisko siadają;⁷ Widziałem sługi na koniach, a książąt chodzących piechotą jako sługi.⁸ kto kopie dół, sam weń wpada; a kto rozrzuca płot, wąż go ukąsi.⁹ Kto przenosi kamienie, urazi się niemi; a kto łupie drwa, niebezpieczen jest od nich.¹⁰ Jeźliże się stępi żelazo, a nie naostrzyłby ostrza jego, tedy mocy przyłożyć musi; ale to daleko lepiej mądrość sprawić może.¹¹ Jeźli ukąsi wąż przed zaklęciem, nic nie pomogą słowa zaklinacza.

¹² Słowa ust mądrego są wdzięczne; ale wargi głupiego pożerają go.¹³ Początek słów ust jego głupstwo, a koniec powieści jego wielkie błazeństwo.¹⁴ Bo głupi wiele mówi, choć nie wie ten człowiek, co ma być. Albowiem któż mu oznajmi, co po nim nastanie?¹⁵ Głupi pracują aż do ustania, a przecie nie mogą dojść do miasta.

¹⁶ Biada tobie, ziemio! której król jest dziecięciem, i której książęta rano biesiadują.¹⁷ Błogosławionaś ty, ziemio! której król jest synem zacnych, a której książęta czasu słusznego jadają dla posilenia, a nie dla opilstwa.¹⁸ Dla lenistwa się dach pochyla, a dla osłabiałych rąk przecieka dom.¹⁹ Dla uweselenia gotują uczty, i wino rozwesela żywot; ale pieniądze do wszystkiego dopomagają.²⁰ Ani w myśli twojej królowi nie złorzecz, ani w skrytym pokoju twoim nie przeklinaj bogatego; albowiem i ptak niebieski doniósłby ten głos; a to, co ma skrzydła, objawiłoby powieść twoję.