II Księga Samuela 14:6

Biblia Tysiąclecia

A służebnica twoja miała dwóch synów, którzy się powadzili z sobą na polu; a gdy nie był, ktoby je rozwadził, a ranił jeden drugiego, i zabił go.

Parallel Translations

Biblia Brzeska (1563)
Miałam też ja, służebnica twoja, dwa syny, którzy gdy się na polu zwadzili, nie był kto by je rozwadzić miał i ranił jeden drugiego i zabił go.

Biblia Gdańska (1632)
A służebnica twoja miała dwóch synów, którzy się powadzili z sobą na polu; a gdy nie był, ktoby je rozwadził, a ranił jeden drugiego, i zabił go.

Nowe Przymierze Zaremba
Lecz twoja służąca miała jeszcze dwóch synów. Pokłócili się jednak na polu. Nie miał ich kto rozdzielić. Jeden uderzył drugiego i go zabił.

Nowa Biblia Gdańska (2012)
Twoja służebnica miała dwóch synów, lecz oni pokłócili się ze sobą na polu, a nie było nikogo, kto by ich rozdzielił; tak, że jeden zranił drugiego, i go zabił.

Uwspółcześniona Biblia Gdańska
Twoja służąca miała dwóch synów, którzy pokłócili się ze sobą na polu. A gdy nie było nikogo, kto by ich rozdzielił, jeden uderzył drugiego i zabił go.

Biblia Warszawska
Dwóch synów miała twoja służebnica, pokłócili się oni z sobą na polu, a nie było nikogo, kto by ich rozdzielił. I oto uderzył jeden drugiego i zabił go.

Bible Verse Review
  from Treasury of Scripure Knowledge

and they two: Genesis 4:8, Exodus 2:13, Deuteronomy 22:26, Deuteronomy 22:27

none to part: Heb. no deliverer between

Reciprocal: Genesis 27:45 - why Exodus 21:18 - men Judges 18:28 - And there 1 Kings 11:29 - and they two Psalms 7:2 - while Ecclesiastes 4:10 - but

Gill's Notes on the Bible

And thy handmaid had two sons,.... Two are observed, that her case might suit with Amnon and Absalom:

and they two strove together in the field; they quarrelled, and fought in the field, where there were no witnesses of what they did to each other; whereby she would suggest that Ammon was killed in the field, of which there were no witnesses, and therefore Absalom ought not to die; whereas it was in Absalom's house, at his table, and where the rest of the king's sons were present, and witnesses of it:

and [there was] none to part them; which, had there been, might have prevented the sad disaster; this, as Abarbinel thinks, is pointed at David, who when Amnon forced Tamar, did not correct him for it, nor seek to make peace between the brethren, and hence followed what had happened:

but the one smote the other, and slew him; as say the accusers of him that is living; for the fable supposes there was none with them; however, she suggests, as the above writer observes, that one gave the first blow, and so was the aggressor; and that he that was smitten rose up in his own defence, and in his passion slew him that smote him; which is observed to lessen the crime, and to intimate that Amnon was the aggressor, who first began the sin and quarrel, in ravishing Tamar, and so reproaching Absalom; and therefore his blood was upon his own head.